We worden cyborgs

De mens wordt een cyborg. En dat is niet erg zegt Jan Eberg is socioloog, bestuurskundige, docent en publicist. Een nieuwe aflevering in de serie over Intieme Technologie van het Rathenau Instituut. Ik zou graag in de tijd van Star Trek willen leven. Daar is alles voorhanden, bezit geen doel en technologie het middel alom. Over de vraag of technologie, hoe intiem ook, bevrijdend of  bedreigend is, maakt men zich niet druk. We zijn altijd technologisch geweest. De mens is kampioen technologieontwikkeling, ook al voelt de gouden medaille om zijn nek soms als een molensteen. Intieme technologie dooradert ons huidige bestaan. We hebben allemaal een burgerservicenummer, pincodes en passwords. We gebruiken sociale media en talloze technische snufjes. Werk en vrije tijd zijn ondenkbaar zonder computers. Volgens ethicus James Moor zitten we inmiddels in de tweede fase van de computerrevolutie. De eerste fase was de introductie, ontwikkeling en verfijning van computertechnologie. Nu is er de fase van doordringing en integratie in al het dagelijkse handelen. Het zal ons leven en lichaam totaal veranderen. Hij stelt dan ook dat het niet meer de vraag is of we cyborgs zullen worden, maar wat voor cyborgs we willen worden. Een medaille heeft twee kanten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.