Ga aan het werk, luie donder

Het zijn eigenaardige tijden voor mij. Afgelopen donderdag had ik de laatste werkdag bij het reclamebureau waar ik een klein twaalf jaar had gewerkt. Het ging niet meer. Het klantenbestand droogde op en nieuwe klanten kwamen er niet bij. Mijn baas was van de oude stempel. Opgevoed in de reclamewereld gedurende de woelige jaren ’80 en ’90. Niet de klant had altijd gelijk, het reclamebureau had altijd gelijk. En als de klant het daar niet mee eens was, dan zocht de klant maar een ander reclamebureau. Daar kwam bij dat wij dat hele internet enigszins verwaarloosd hadden. Niet omdat we het onderschatten, maar omdat onze klanten dachten dat je voor internet gespecialiseerde bureaus moest inschakelen. Hebben wij altijd maar laten gaan. Zoveel stelde het niet voor wat die gespecialiseerde bureaus voor onze klanten deden. Pas toen wij veel te laat tot de ontdekking waren gekomen dat een eenvoudige bannercampagne een kleine zeven ton had gekost, begrepen wij pas onze inschattingsfout.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Foto: © Jamie Hamilton sidereal motion 2005 Fair use copyright ok. Gecheckt 24-11-2022

Kunst op Zondag | … en vliegwerk.

, door

Met gekunstelde constructies worden nieuwe regeringen gevormd die een weg uit de eurocrisis moeten zien te vinden. Kunst en vliegwerk lijkt alledaagse politieke ambachtelijkheid te zijn. Zou dat vakmanschap niet eens opgepimpt moeten worden door ook eens te rade te gaan bij de meesters van kunst en vliegwerk? De Leonardo da Vinci’s en Panamarenko’s als adviseur?

Wie wil niet kunnen vliegen, als hij aan de rand van de afgrond staat? Gelijk Pepto Bismo van Panamarenko? De Panamarenko-website noemt deze bevlogen Belg kunstenaar, ingenieur, fysicus, uitvinder en visionair. Hij heeft veel bedacht om de zwaartekracht te overtroeven.

Net als Panamarenko, is ook Jamie Hamilton schatplichtig aan de Leonardo da Vinci. De afbeelding boven dit artikel (Sidereal motion, 2005) laat dat duidelijk zien.

Hamilton’s Satelliet (2004) doet denken aan de roeptoeters die wel weg weten met de eurocrisis.

Het politieke kunst en vliegwerk wordt misschien iets teveel overheerst door opgeblazen ego’s. Pawel Althamer dupliceerde zichzelf en ging de lucht in.

Voorlopig komt kunst en vliegwerk niet verder dan dromen over hoe de wereld er uit moet zien. Masakatsu Sashie laat daar wat varianten van zien.

PvdA-leider Diederik Samson zei het al: “Ik ben tot alles bereid, als iedereen over zijn schaduw heen wil springen.” En dat probeert de Kunduz-coalitie nu, zonder de PvdA. Lovis Osterik verbeeldt hoe mensen van hun schaduw weg willen vliegen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-11-2022

De Europese economie, hoe nu verder?

, door

De markten reageerden vanochtend meteen in mineur op de verkiezingen van gisteren: de euro verloor ten opzichte van de dollar en de beurzen openden fors lager, om daarna weer op te krabbelen. Griekenland wacht voorlopig politieke chaos en Frankrijk zal een linksere koers varen, maar wat gaat Duitsland doen?

Die vraag zal allicht komende zondag beantwoord worden, als de deelstaatverkiezingen in Noordrijn-Westfalen gehouden. Bij de verkiezingen in Sleeswijk Holstein gisteren ging de overwinning naar links. Met een FDP die naar links lonkt, moet Angela Merkel zich zorgen gaan maken om haar thuisfront, met landelijke verkiezingen in september in het vooruitzicht. Toegeven aan druk van Europese partners zal haar positie niet versterken, dus er zal naarstig gezocht worden naar manieren om de noodzakelijke versoepeling van het Europese begrotingsbeleid te bewerkstelligen zonder dat Duitsland de rekening betaalt.

Grosso modo zijn er twee denkrichtingen: minder en meer Europa. Het sentiment bij veel kiezers gaat uit naar minder Europa, met als ultieme middel de opsplitsing of opheffing van de euro. Dat zou zuidelijke landen de gelegenheid geven hun schulden weg te devalueren en zo hun economie erbovenop te helpen. De rekening wordt dan betaald door de exporterende noordelijke landen, die hun munt keihard zien worden en hun export duikelen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 05-10-2022

De economie anders “denken”

, door

Eind vorig week vond in Berlijn weer een conferentie van het Institute of New Economic Thinking (INET) plaats. INET is opgericht door superbelegger en filantroop George Soros en probeert het huidige paradigma binnen de economische wetenschap – met de rationale mens, een elegant maar overversimpeld wereldbeeld en economische groei als pijlers – omver te werpen. Inzichten uit b.v. de (neuro)psychologie of ecologie, en de nieuwe 21e eeuwse uitdagingen (duurzaamheid, financiële instabiliteit, ongelijkheid) zouden de in zichzelf gekeerde econoom weer wakker moeten schudden. Niet voor niets kregen deelnemers aan de conferentie een button opgespeld met Where is the post-autistic economy?

De conferentie was voor ons jonge, kritische studenten/onderzoekers een mogelijkheid om direct in discussie te treden met halfgoden als Joseph Stiglitz, Amartya Sen, James Heckman, maar ook met invloedrijke personen als Joschka Fischer en Soros zelf. De presentaties van de overige sprekers (videos) waren vaak ook zeer de moeite waard. Niet alles was nieuw, niet alles was baanbrekend, maar er zat genoeg tussen om je serieus aan het denken te zetten. Een kleine greep:

De milieueconoom Peter Victor begon zijn verhaal met het plaatje waar elke econoom elke discussie mee zou moeten beginnen: dat van de economie ingebed in het ecosysteem dat niet alleen de grondstoffen moet kunnen blijven leveren maar ook de afvalstoffen moet kunnen blijven opvangen.  De druk op het ecosysteem vervijfvoudigde in de afgelopen 50 jaar. Om in 2050 de dan 9 miljard mensen tellende wereldbevolking een redelijk welvarend leven te bieden zonder de aarde definitief uit te putten, zou er een revolutionaire ontkoppeling (van economie en milieudruk) moeten plaatsvinden: we zouden meer dan 100 keer efficiënter moeten gaan produceren. Maar economische krimp levert weer werkloosheid etc. op. Victor probeert uit dit dilemma te ontsnappen door middel van o.a. kortere werkweken en bevolkingsbeperking. Deze zomer is zijn doorrekening voor wat dat voor Canada en het VK zou betekenen klaar.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Werkzoekenden zijn beter af in noordelijke Randstad

, door

DATA - Het noorden van de Randstad, onder meer Amsterdam en Utrecht, ziet de afgelopen jaren het aantal werkzoekenden fors afnemen. De zuidelijke vleugel, met onder meer Rotterdam en Den Haag, kampt juist met een stijging.

Dat blijkt uit een analyse van gegevens over 2010 en 2011 op postcodeniveau van de uitkeringsinstantie UWV door het ANP en Sargasso. Vrijwel alle wijken in Amsterdam en Utrecht zagen het aantal niet-werkende werkzoekenden die staan ingeschreven bij het UWV afnemen. In de andere steden is het beeld was er juist in bijna alle postcodegebieden een stijging.

Zoek op de kaart uw eigen postcode op. Groen is een zich goed ontwikkelende arbeidsmarkt, rood een slechte.

In de gemeente Amsterdam stonden in januari 2010 43.276 mensen bij het UWV ingeschreven, terwijl dat er in januari van dit jaar nog maar 28.277 waren. Utrecht kent dezelfde trend, maar in mindere mate. Rotterdam ging in dezelfde periode van 34.055 naar 36.381 geregistreerde werkzoekenden. Den Haag ging van bijna 19.000 naar ruim 21.000.
Jouke van Dijk, hoogleraar Regionale Arbeidsmarktanalyse aan de universiteit in Groningen, weet er wel een verklaring voor. ,,Rotterdam is een traditionele industriestad, terwijl in Amsterdam en Utrecht de dienstensector veel dominanter is. Den Haag is een ander verhaal: wel een grote dienstensector, maar bij de overheid en daar stagneert door bezuinigingen de groei.’’

Gokken en schulden verbergen, bankiers anno nu

, door

Het Bankingblog dat Joris Luyendijk op de site van de Guardian bijhoudt verbijstert mij elke post weer. Ergens wist ik wel dat de banksector rot en verdorven was, maar wat er uit de mond van de werknemers van de Londense banken klinkt is toch telkens net wat rotter dan je zou verwachten.

Oplichting, verbergen van schulden, gokken met enorme bedragen en afhankelijk zijn van algoritmen en systemen die niemand meer snapt zijn daar normaal. Ze verpakken deze activiteiten mooi, dat dan weer wel. De banken behandelen hun personeel ook nog als oud vuil dat ze zonder nadenken buiten zetten. Nadat die flink gefêteerd zijn, dat dan weer wel.

Ik weet weinig van banken, heb middelbare schooleconomie. Luyendijks blog lees ik sinds het verhaal van de ex-vriendin van een bankier er op verscheen. Ik wilde wel eens weten wat een van mijn vriendinnen wiens wederhelft onlangs naar the City was vertrokken te wachten zou staan (veel ellende). Die post maakte me tot een vaste lezer.

Dat veel banken ’te groot zijn om om te vallen’ en dat deze bedrijven landen ‘in gijzeling houden’ wist ik al uit de sombere beschouwingen in de kranten rond de crisis van 2008/2009 en daarna. Maar het waren vage bewoordingen, over een wereld die ver van mij af stond. Het Bankingblog geeft de sector een gezicht.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende