Met gekunstelde constructies worden nieuwe regeringen gevormd die een weg uit de eurocrisis moeten zien te vinden. Kunst en vliegwerk lijkt alledaagse politieke ambachtelijkheid te zijn. Zou dat vakmanschap niet eens opgepimpt moeten worden door ook eens te rade te gaan bij de meesters van kunst en vliegwerk? De Leonardo da Vinci’s en Panamarenko’s als adviseur?
Wie wil niet kunnen vliegen, als hij aan de rand van de afgrond staat? Gelijk Pepto Bismo van Panamarenko? De Panamarenko-website noemt deze bevlogen Belg kunstenaar, ingenieur, fysicus, uitvinder en visionair. Hij heeft veel bedacht om de zwaartekracht te overtroeven.
Net als Panamarenko, is ook Jamie Hamilton schatplichtig aan de Leonardo da Vinci. De afbeelding boven dit artikel (Sidereal motion, 2005) laat dat duidelijk zien.
Hamilton’s Satelliet (2004) doet denken aan de roeptoeters die wel weg weten met de eurocrisis.
Het politieke kunst en vliegwerk wordt misschien iets teveel overheerst door opgeblazen ego’s. Pawel Althamer dupliceerde zichzelf en ging de lucht in.
Voorlopig komt kunst en vliegwerk niet verder dan dromen over hoe de wereld er uit moet zien. Masakatsu Sashie laat daar wat varianten van zien.
PvdA-leider Diederik Samson zei het al: “Ik ben tot alles bereid, als iedereen over zijn schaduw heen wil springen.” En dat probeert de Kunduz-coalitie nu, zonder de PvdA. Lovis Osterik verbeeldt hoe mensen van hun schaduw weg willen vliegen.
De preoccupatie met vliegen komt natuurlijk voort uit de jaloezie met vogels, die zo vrij in de lucht heten te vliegen. De vogels van Polly Morgan nemen wel hun kooi mee op hun vlucht.
We willen vleugels. En dan niet die onze pianospelende premier ziet vliegen. Flying pianos van Ken Unsworth.
Met de Hemelvaart net achter de rug, beseffen we dat mensen tot kunst en vliegwerk worden geïnspireerd door het hogere zweefwerk. Van de vliegende monnik van Li Wei…
… tot het Corpus Christi van Tegu Ostenrik.
Maar dat zijn toch varianten op het zwevende ego van Pawel Althamer. De mensen moeten zich niet vergapen aan wat anderen zo al aan luchtballonnetjes oplaten. Nee, we gaan mee met Yinka Shonibare: A flying machine fo every man, woman and child.
Reacties (4)
Hij is weer fijn, de zondag is weer begonnen met een glimlach. Dank PJ!
Mooie assemblage weer, al weet ik niet of de relatie met de politiek bij de werken hoort. Sommigen wellicht, de rest is soms wat luchtfietserij.
En inderdaad, dit luchtige beeld is een plezierig begin van de zondag.
Het is vergezocht. Maar dat is het leven toch, ver zoeken? Er is kunst die daar een aardig handje bij kan helpen.
Dit had ik niet gezien, want ik was even aan het zweefvliegen. Maar de betekenis van de fascinatie van het vliegen is aan mij zeer besteed. Ik ben gaan zweefvliegen toen ik veertien was en doe het een halve eeuw later nog steeds.