Nuchter de IPCC feiten op een rijtje

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Carlos, dat eerder op Sargasso verscheen. Het volgende hoofdstuk van de geslaagde (criminele) aanval op het IPCC is begonnen. Nadat het internationale klimaatpanel eerst op suggestieve wijze in diskrediet werd gebracht met materiaal uit gestolen emails, er vervolgens in de media gesuggereerd werd dat een kleine onvolkomendheid over Himalaya gletsjers in het vierde IPCC rapport keiharde 'klimaatfraude' betrof zijn we nu beland bij de insinuatie dat de wetenschappers "politiek gemotiveerd hun rapport hebben gemanipuleerd". Politici als Cramer en Samsom, die afgaan op de informatie uit de media, menen nu te moeten pleiten voor grondig onderzoek naar 'nog meer fouten' en het aftreden van het IPCC hoofd. Maar is er eigenlijk wel 'klimaatfraude' gepleegd? Mocht het IPCC soms niet citeren uit grijze literatuur? En heeft die klimaatwetenschapper nu werkelijk gezegd te hebben gemanipuleerd?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenende’s beschamende “Dear José Manuel”

, door
Leider Balkenende (Foto: Flickr/jacco de boer)

Zo, had de Volkskrant zowaar een ouderwetse scoop dit weekeinde. Premier Balkende heeft in een korte brief (.doc) deze zomer aan voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso gevraagd om het beleid voor bijzondere natuurgebieden in Europa, Natura 2000, af te zwakken. Volgens Balkenende ligt de nadruk teveel bij ecologie en te weinig bij economie.

Voor trouwe GC-lezers zal deze actie van de premier misschien geen verrassing zijn. Wij constateerden immers al eerder dat Natura 2000 met name voor het CDA een groot politiek probleem is. Overigens worden de argumenten van de premier in Barroso’s reactie (.doc) fijntjes weerlegd.

Inmiddels is er enige politieke ophef over de kwestie ontstaan. Die gaat met name over het ondermijnen door de premier van het natuurbeleid. Dat kun je slecht vinden, maar dat gaat wat mij betreft voorbij aan de kern van de zaak.

Wat deze actie van Balkenende namelijk zo onacceptabel maakt is dat hij als premier, namens het kabinet, een standpunt inneemt dat niet door het kabinet is ingenomen, nergens in het regeerakkoord staat en niet in de Tweede Kamer is besproken. Als de premier een beleidswijziging wil dient hij dat via het normale democratische proces te bewerkstelligen. Van de twee betrokken ministers, Verburg (CDA) van natuur en Cramer (PvdA) van milieu was de eerste wel op de hoogte, de tweede niet. Tel daar bij op dat Balkenende er voor koos om zijn partijgenoot Barroso aan te schrijven en niet de hiervoor verantwoordelijke liberale Commissaris Stavros Dimas, en het geheel begint behoorlijk op een zeer onverkwikkelijk christen-democratisch onderonsje te lijken, zoals die doorgaans alleen in de meest corrupte Limburgse gemeentepolitiek te zien is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quotes van de Dag: Klimaatakkoord

, door

“We moeten accepteren dat we er niet uit hebben gekregen wat we hadden gewild, maar er zijn punten waar we tevreden over kunnen zijn.”

Minister van Milieu Cramer.

“Dit is geen perfect akkoord, het lost de opwarming van de aarde niet op”

De Zweedse premier en huidige EU-voorzitter Reinfeldt.

“Dit akkoord is beter dan geen akkoord. Maar het is duidelijk beneden onze ambities. Ik zal mijn teleurstelling niet verbergen. Kopenhagen is een eerste stap, de komende jaren zijn er veel meer stappen nodig.”

Voorzitter Barroso van de Europese Commissie.

Het moge duidelijk zijn, de top heeft niet gebracht wat er van gehoopt werd. Maar de deelnemers zien – uiteraard – nog wel lichtpuntjes. Kopenhagen was niet voor niets! Toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is de nieuwe opzet milieusubsidies effectief?

, door

Minister Cramer is het blijkbaar zat dat ‘milieuclubs’ de staat aanklagen, want ze gaat de regels voor hun subsidieverstrekking aanpassen. Vanaf nu zullen de milieu-organisaties geen vaste bedragen per jaar meer krijgen, maar per project worden gesubsidieerd.

De organisaties betwisten dat ze van overheidsgeld rechtszaken aanspannen, maar dat is natuurlijk moeilijk vol te houden. Door de overheidssubsidie komt er immers donateursgeld vrij dat dan vervolgens doodleuk gebruikt kan worden om diezelfde overheid aan te klagen. Het enige waar de organisaties voor moeten zorgen is dat het bedrag waarmee ze procederen niet groter wordt dan het bedrag dat ze aan particuliere donaties binnenhalen. De overheid bepaalt door deze subsidies dus indirect het budget voor procedures tegen zichzelf.

Het is vreemd dat je als milieuorganisatie bereid bent om de hand die je voedt te bijten, maar het lijkt erop dat het in Nederland de afgelopen decennia prima kon zonder dat het gevolgen had voor je budget het jaar erop. Het is dan ook logisch dat het is ontstaan. En dat wringt nogal in de Tweede Kamer. Zoals VVD-kamerlid Neppérus het omschreef: “Ik wens niet dat ons belastinggeld wordt besteed aan organisaties die democratisch genomen besluiten alsmaar blijven bestrijden.”

En daar heeft zij natuurlijk wel een punt. Maar aan de andere kant zegt Cramer ook dat de milieuorganisaties ‘het volste recht’ hebben om naar de rechter te stappen. Alleen of het doel – minder rechtszaken en procedures – van de nieuwe opzet gaat werken is de vraag. Immers, de uitgangssituatie is bijna dezelfde. Of de organisaties nou op projectbasis of op jaarbasis worden gefinancierd, ze hebben nog steeds een vast bedrag beschikbaar aan particuliere donaties, dat zij kunnen inzetten om te procederen tegen de overheid. Er is alleen de mogelijkheid beter te controleren of de gegeven subsidie niet wordt gebruikt om te procederen. Als de organisaties de waarheid spreken en zij alleen geld van particuliere donateurs gebruiken voor de procedures verandert er dus bijna niets en blijft de overheid de procedures indirect sponsoren.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De GC Bluf!-bespreking (1)

, door
Logo Bluf! (Plaatje: public domain)

De afgelopen weken is er zeer veel aandacht geweest voor de advertentie die in 1986 in de Volkskrant werd geplaatst namens 188 (en niet 178, zoals de advertentie zelf beweert) personen en organisaties die het blad Bluf! een hart onder de riem staken. Men dreigde toen namelijk de uitgever van het blad aan te pakken, om zo de schuldigen van de inbraak te vinden. De ondertekenaars vonden dat een aantasting van de persvrijheid.

Veel mensen vinden die advertentie nu een grof schandaal en de term ‘guilt by association’, valt regelmatig. Wat men gemakshalve vergeet is dat het de ondertekenaars helemaal niet ging over de rechtmatigheid dan wel onrechtmatigheid van de daad die de documenten opleverde, maar om de publicatie van de documenten zelf.

De boodschap van de advertentie was dan ook niet dat zij inbraken goedkeurden, verre van dat, maar dat zij voor publicatie waren van zulke belangwekkende informatie, en dat de uitgevers en schrijvers van Bluf! niet vastgezet mochten worden om de daders te achterhalen, iets wat de overheid overwoog.

Zo bezien is de verontwaardiging over de advertentie van bijvoorbeeld De Telegraaf nogal selectief te noemen. Als het gaat om journalisten van die krant, die na het publiceren van illegaal verkregen overheidsdocumenten worden gegijzeld, dan is het land te klein, maar een stel publicerende krakers moet de vrijheid van drukpers het liefst zo snel mogelijk ontnomen worden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende