Weekendbedenking: zegening van de vrije markt of gewoon oplichterij?

De vrijheid van de markt lijkt vooralsnog vooral weggelegd voor ondernemers. Dat blijkt wel uit het volstrekt hypothetische voorbeeld dat ik hier zal beschrijven. Elke gelijkenis met bestaande bedrijven berust op louter toeval en/of kwaadwillige interpretatie door de lezer. Stel je begint een bedrijf met een willekeurig produkt dat je tegen een scherpe prijs in de markt zet. Het produkt onderscheidt zich in niets van concurrerende produkten zodat je een lekker assertieve marketing toepast. De klanten stromen toe en het wordt tijd om eens iets te gaan verdienen. Dus stuur je de klanten dubbele rekeningen en aanmaningen, zelfs al hebben zij zich alweer afgemeld als klant. Om de klachten te verwerken zet je een call center op, waar de klant tegen betaling zijn klacht kwijt kan, na een flinke (eveneens betaalde) wachttijd natuurlijk. En als de dreigementen van de klanten serieus worden los je de zaak snel op, waarna je het circus over drie maanden opnieuw start. Daardoor maak je de geringe verdiensten op het produkt meer dan goed met de riante opbrengsten uit de klantenservice.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Emancipatieprobleem

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor interessante gastloggers, deze maal voor Margo Trappenburg. Margo is sinds 2000 universitair hoofddocent bij de Utrechtse School voor Bestuurs- en Organisatiewetenschappen. Sinds maart 2004 combineert zij deze functie met een part time bijzonder hoogleraarschap Patiëntenperspectief aan het Instituut Beleid en Management van de Gezondheidszorg.

Margo Trappenburg (Foto: eigen site)Hoger opgeleide vrouwen hebben het relatief makkelijk. Hoger opgeleide mannen trouwens ook. Hoogleraren en universitaire docenten kunnen een groot deel van hun werkweek zelf inrichten. Zij moeten colleges geven, zij hebben af en toe een vaste vergadering, maar ze kunnen zelf beslissen of ze op vrijdagmiddag in Sliedrecht een lezing willen houden. Ze kunnen in overleg met hun studenten bepalen wanneer deze langs komen om hun scriptiehoofdstukken te bespreken en als ze ?s nachts een artikel willen schrijven, zodat ze overdag hun zoon kunnen aanmoedigen bij een voetbaltoernooi, dan doet niemand daar moeilijk over.

Journalisten hebben een vergelijkbare vrijheid bij het plannen van interviews. Huisartsen kunnen zelf bepalen of zij hun patiënten een inloopspreekuur in de ochtend willen bieden. Menige organisatieadviseur mag zijn adviezen en rapporten thuis schrijven. Advocaten en notarissen bestellen hun cliënten op een uur dat hen schikt en dominees organiseren de zielzorg naar eigen goeddunken. Managers, bazen en directeuren ten slotte hebben vanwege hun status de macht om hun eigen agenda te bepalen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goedkope zorgverzekering voor arme mensen zekuh

Univé blijkt niet de kip, maar het ei van columbus uitgevonden te hebben. Een goedkope zorgverzekering voor arme mensen. Daartoe heeft Univé contracten afgesloten met bepaalde zorgverleners. Het gevolg is dat je geen vrije keuze meer hebt naar welke zorgende je gaat. Afgezien van deze kleine beperking toch een schitterend idee.
Blijven we nog zitten met het probleem dat veel armen hun premies niet betalen. Maar daar is volgens mij ook een simpele oplossing voor. We gaan de premies gewoon innen via de belastingen o.i.d. Dan is de premie altijd betaald en iedereen automatisch verzekerd. Op een minimum niveau weliswaar, maar toch verzekerd. Geweldig hè. Dat we daar nou niet eerder op gekomen zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe die oude politiek terug, ouwe!

Hieronder volgt een gastbijdrage van Kornuit, collegablogger van het salonblog Panzerfaust.

rob.jpg
Onlangs gleed De Pers op Zaterdag door de brievenbus. Da’s opzich geen nieuws, want tegenwoordig gebeurt dat elke zaterdag, wat natuurlijk een alleraardigst initiatief is van de enige gratis kwaliteitskrant. Maar op 3 november was er wel hard nieuws: een marathoninterview met Rob Oudkerk, die zijn comeback aankondigde. Om dat te voorkomen hierbij een pleidooi voor de Oude Politiek, inclusief achterkamertjesoverleg, wandelgangenpraat en ruggespraak.

In het interview verkondigt Oudkerk dat hij gelouterd uit ‘de je weet wel’ (= heroïnehoer-gate)-affaire is gekomen. Hij heeft veel geleerd, zijn vrouw heeft ‘em vergeven en laten we wel wezen veel mannen zijn jaloers op Bill Clinton: ‘A, omdat hij president is geweest, B, omdat hij een buitengewoon leuke seksuele relatie heeft gehad, nog spannend ook, C, omdat het hem gelukt is zijn gezin bijelkaar te houden en D, omdat zijn vrouw nu ook nog eens een keer opgaat voor het presidentschap.

roboptv.jpg

Ook Rob is te koop en wel in de prijscategorie €€ bij de SpeakersAcademy. Tussen €2000,- en €3500,- is hij je man voor een avondje

verdonk.jpgAha, Rob ziet zich als Bill en daar gaat het mis, want op de vraag of Oudkerk altijd de nationale hoerenloper blijft, haast hij zich te zeggen: ‘Daar moet ik wel wat om glimlachen … het lijkt wel of ik de enige ben. Terwijl, mijn wetenschap gaat zo ver, dat ik heel zeker weet dat dat niet het geval is.‘ Dat laatste mag dan zo zijn, Rob is misschien vergeten dat ‘ie niet naar de eerste de beste hoer was geweest, nee meneer had een heroïnehoer zijn kwaliteiten aangeboden; en dat steekt, zeker als je weet dat uitgerekend de Amsterdamse huisarts als wethouder mede verantwoordelijk was voor de sluiting van de Theemsweg. Heroïne hoeren werken namelijk niet zo zeer voor de lol, als wel voor hun verslaving en leiden daarbij een erbarmelijk leven. Had Rob een gewone hoer – me dunkt dat hij die prima kon betalen – genomen, dan was er wellicht veel minder aan de hand geweest. In iedergeval had Rob dan iets meer op Bill geleken, alhoewel de laatste nooit heeft betaald voor ontspanningsoefeningen in ronde kamers.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mijmeringen op de zondagochtend

De telefoon stond de laatste week niet stil. Of ik inzage had in mijn AIVD-dossier? Nee dus. Wat schiet ik er mee op. De saillante details zijn zwart gemaakt. En na lezing loop je de rest van de dag paranoïde rond. Daarbij heb ik meer twijfels over de werkwijze van die andere club, de Militaire Inlichten- en Veiligheids Dienst MIVD. Die loopt me in Afghanistan constant voor de voeten. Bij mijn laatste bezoek aan Tarin Kowt kreeg ik binnen tien minuten een telefoontje – uit Den Haag! Een medewerker van de afdeling propaganda: ‘Ja, Arnold we weten dat je er zit. Als we je kunnen helpen, aarzel niet om te bellen.’ Waarna het ‘Karskens-bashen’ weer begon. Medewerkers achtervolgden me ditmaal niet met een draaiende camera, zoals op de foto, maar ik word onderhand spuugzat van die kwalijke roddels en leugens die over mij verspreid worden. De Talibs rammelen aan de poort van Tarin Kowt en hun moed gaat niet verder dan het pesten van een verslaggever. Geen wonder dat we die oorlog daar verliezen!

Trouwens gisteren het NOS-journaal gezien? De slecht functionerende militairen van het Afghaanse Nationale leger, de ANA, kunnen niet schieten. Simpele kijkers denken: Mooi kritisch stuk. Maar pas op. De versluierde boodschap stuurt aan op een langer verblijf in Uruzgan. Want: Die Afghanen kunnen het zelf nog niet. Een spindoctor bedacht ‘de insteek’, de censor liet de reportage slim-slim passeren (dat de ANA niet kan schieten brengt de ‘operationale veiligheid’ van de Nederlanders blijkbaar niet in gevaar) en het NOS-journaal fungeerde als trouwe boodschappenjongen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voorgekauwde musicals

Poster Les MiserablesCiske de Rat. Tarzan. Evita. Dirty Dancing. De Fabeltjeskrant De Musical. Als je de musicals van het nieuwe theaterseizoen zo bekijkt, kun je maar één ding constateren: Het is blijkbaar heel moeilijk om met iets vernieuwends te komen.

Bijna alle musicalproducers spelen op veilig: Òf een musical gaat over een persoon die iedereen kent (Rembrandt, Billie Holiday), òf het is een ?vermusicallisering? van een bekend boek (Brieven voor de koning), òf het zijn musicals die al zo vaak zijn gespeeld dat het ook bekend is (Les Miserables, Hair).

Slechts een paar namen vind je in de theaterprogrammaboekjes die niet bekend klinken. Maar dan zijn het vaak weer musicals waarin hele bekende liedjes worden gezonden (Route 66 of Doe Maar).

Het ziet ernaar uit dat het bij musicals niet om creativiteit draait, maar puur om geld verdienen. Tenslotte zijn musicals over het algemeen dure producties – dat moet wel terugverdiend worden. Dus wordt er maar op safe gespeeld. Dat daarbij schouwburgdirecteuren en musicalproducers hun publiek onderschatten, dat nemen ze blijkbaar maar voor lief. Het kan toch niet echt zo zijn dat musicalpubliek alleen maar kaartjes wil kopen voor iets dat het eigenlijk al kent?

Misschien is dat juist het geval, en overschat ik bezoekers van musicals wel. Vorig jaar zat ik in Carré bij het voor mij tenenkrommende Rembrandt De Musical. De teksten waren in zulke slechte Sinterklaasrijm dat het me op de lachspieren werkte. Blijkbaar was ik de enige in heel Carré die dat vond, want na afloop was een lange, staande ovatie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Shoppen in de Grondwet

Het is een vast ritueel bij populistisch rechts om te roepen dat moslims de Grondwet horen te respecteren. Terecht hoor, dat ding is er niet voor niets. Maar het wordt wat wrang wanneer partijen in de Tweede Kamer diezelfde Grondwet terzijde schuiven als dat even beter uitkomt.

De ChristenUnie heeft een commissie ingesteld om te bepalen of de partij artikel 1 van de Grondwet zal respecteren of dat ze toch homo’s zal uitsluiten van vertegenwoordigende functies in de partij. Verdonk en Wilders zijn ontoerekeningsvatbaar als het op logisch redeneren aankomt, daar zal ik het niet eens meer over hebben.

Maar de VVD laat met het vandaag verschenen immigratierapport zien de Grondwet ook alleen serieus te nemen als het zo uitkomt. Op de voorpagina van de site word je verwelkomd door een kijk-mij-eens-flink-zijn-citaat van Fred Teeven en een behoorlijk suggestieve poll (“Twaalf Surinamers gaan op kosten van de Nederlandse belastingbetaler een jaar lang afkicken in hun thuisland. Wat vindt u?”). In het genoemde rapport wordt het echter nog een graadje erger (pagina 5, bijna onderaan):
“De immigratie- en integratieproblematiek is nu zodanig dat drastische maatregelen nodig zijn. Het is onverantwoord van noodzakelijke maatregelen af te zien met een verwijzing naar de Grondwet, internationale verdragen of bijvoorbeeld de Privacywet. Deze wet staat te vaak effectief overheidsoptreden in de weg.”
Was getekend, Henk Kamp.

Als je vindt dat de Grondwet een onding is, prima. Maar zeg dat dan wel consequent. Elke allochtoon, hoe ingeburgerd ook, wordt door populistisch rechts voortdurend met de Grondwet om de oren geslagen. Maar wanneer je om flink te doen zegt dat je allerlei maatregelen uitgevoerd wilt zien, ook al gaan ze tegen de Grondwet in, is laf.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De maakbare maatschappij is geïndividualiseerd?

Rode vlag van het socialisme (Foto: Nikodemos/Wikimedia Commons)De maakbare maatschappij was ooit een van de stokpaardjes van het socialisme. Extreme voorbeelden zijn te vinden binnen het gedachtegoed van het communisme en het maoïsme, die beiden de samenleving als maakbaar ervaren. Hoewel in het Westen uiteindelijk het liberalisme als (zelfbenoemde) winnaar na de Tweede Wereldoorlog tevoorschijn is gekomen, is ook bij ons het idee van de maakbare maatschappij diep geworteld.

Door het liberalisme te omarmen is het geen verrassing dat het idee van een maakbare maatschappij steeds verder terug gedrukt lijkt te worden. Soms lijkt het alsof ze al helemaal van het toneel is verdwenen. Het is ook zeker zo dat het -in mijn ogen nog al naïeve- idealisme is verdwenen. Zo is het idee dat de gehele bevolking hoog opgeleid kan, en vooral ook wil zijn wel verleden tijd. De illusie dat alles maakbaar is wordt dan ook niet meer openlijk genoemd. Toch sluimert het nog door onze samenleving, en misschien wel sterker dan ooit.

De individualisering van de maakbaarheid
In de rechtzaal (Foto:  Joe Gratz/Flickr)In de afgelopen tien tot twintig jaar lijkt het idee van een maakbare maatschappij zich volstrekt te hebben verweven met het individualisme; de maakbare mens. Dit is voornamelijk in het verantwoordelijkheidsgevoel terug te vinden. Als alles maakbaar is, dan betekent het dat een gebrek, het maken van een fout, terug te voeren is op menselijk falen, onkunde of onwil.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Honderddertig jaar Groene Amsterdammer

Groene PosterZaterdag vierde het weekblad De Groene Amsterdammer in de Amsterdamse Stadsschouwburg een feestje ter gelegenheid van zijn 130e verjaardag.

De avond begon met een driedelig programma in de grote zaal. Het eerste deel was een collage van videofragmenten waarin het fenomeen mening beschouwd werd. Een hoogtepunt hierna was de keynote speech van John Gray. Het derde publieke onderdeel was een cabaretesk toneelstukje waarna het publiek zijn eigen avond kon samenstellen door bij verschillende podia langs te gaan.

Op een podium zou men Michel Houellebecq kunnen beluisteren, maar deze had geen kopie van de tekst die hij naar de vertaalster gestuurd, en hij kon zijn tekst niet voor de vuist weg de zaal ingooien, zodat de bizarre situatie ontstond dat alleen de vertaling werd voorgedragen. Ik zat te ver van het podium om de tekst op video te kunnen lezen of het charmante accent van de vertaalster te kunnen volgen, maar ik heb een van mijn helden, Houellebecq live gezien. (Gisteren de (hyper?)correcte uitspraak van zijn naam gehoord: Wellebek).

In een ander zaaltje werd bekend gemaakt dat Wanda Perez met ?Een blog voor je kop? de winnaar van de Groene Essayprijs was. Door luiheid (of was het tijdgebrek?) heb ik de laatste tijd weinig geschreven of gereageerd op GeenCommentaar, en het stuk van mevrouw Perez steunt mij hierbij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bang

Ik ben niet snel bang.
Ik ben niet zo’n angsthaas.
Wel voel ik mij soms eens machteloos.
Dan maak ik mij soms ergens boos over.

Boos over ongelijkheid tussen mensen.
Boos over stemmingmakerij over de ruggen van mensen.
Ook maak ik me wel eens boos over oneerlijkheid.
Zo zijn er vele zaken waar ik mij boos over maak, maar bang ben ik niet.

Nu bekruipt mij sinds gisteren toch een vreemd gevoel.
Een gevoel dat straks mijn medemens spontaan verdwijnt.
Dat de vrijheid van meningsuiting straks verleden tijd is.
Een gevoel dat ik dacht nooit in Nederland te voelen.

Geert wil een Guantanamo in Nederland.
Geert wil iedereen die “een gevaar voor de staat” is oppakken zonder proces.
Geert wil mensen voor onbepaalde tijd oppakken.
Geert wil de vrijheid afschaffen in naam van de veiligheid.

Ineens voel ik mij zeer onveilig.
Ineens maak ik mij zorgen over wat ik allemaal over Geert gezegd heb.
Ik maak mij zorgen over mijn politieke kleur.
Ik ben geloof ik een beetje bang.

Geert toont zijn ware gezicht?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende