Bericht uit Kamp Holland: Ecotoerisme
GeenCommentaar presenteerde een tijd geleden een nieuwe gastlogger. Vanuit Kamp Holland geeft Brechtje haar kijk op het leven in Afghanistan en de Nederlandse missie aldaar. Vanaf juni is zij aanwezig in Uruzgan als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking. Naar verwachting zal zij elke maand verslag doen van haar bevindingen op dit weblog.
‘Alles okee in TK, alles goed in Deh Rawod’. Zo’n kreet die je hier te pas en te onpas hoort. TK (spreek uit: Tie Kee) is natuurlijk Tarin Kowt. Deh Rawod is eigenlijk nog niet zo lang vast in Nederlandse handen. Vorig jaar nog waren de Taliban (of liever: ‘opposing forces‘) grotendeels de baas in het gebied; begin dit jaar werd het heroverd. Toch blijft de veiligheidssituatie nog erg oppassen. Nog tijdens mijn laatste verlof vond een zelfmoordaanslag plaats op een politiepost midden in Deh Rawod. Daarbij kwamen veel burgers om – wellicht is dat de reden dat de Taliban de aanslag nooit officieel hebben geclaimd.
De aanslag was op drie dagen na precies een jaar na een eerdere zelfmoordaanslag in Deh Rawod. Die was toen gericht op een Nederlandse patrouille in het stadje, waarbij de Nederlandse luitenant Tom Krist zwaar gewond raakte en kort daarna overleed. En afgelopen week waren we (tribaal adviseur, assistent OS-adviseur en ondergetekende, OS-adviseur) te gast op Camp Hadrian, de grootste Nederlandse basis in het gebied. Vooral om projecten te bespreken die we willen doen, samen met het PRT missie team. Ter geruststelling voor meelezende vrienden en familie: als wij al het kamp afgingen, gingen we in een IED-bestendige Bushmaster.