Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Is de PVV een christelijke partij?
Martin Bosma, partij-ideoloog van de PVV, schrijft zijn eerste uit een reeks columns voor NRC. Ik wil het hier niet hebben over zijn retorisch talent – met een rake kenschets wordt de NRC-lezer weggezet – nee, het gaat me om dit terloopse zinnetje: “Het christendom vind ik mooi.”
Is de PVV dan een christelijke partij? Tot nu toe zag ik de PVV op ethisch-ideologisch vlak als een neo-liberale partij met socialistische trekjes. Het hield zich met religie alleen in negatieve zin bezig: bestrijding van de islam. Het gedweep met de judeo-christelijke traditie zag ik vooral als een steun aan humanistische en liberale waarden: vrijheid van denken en spreken, democratie, law and order, en verder moreel neutraal.
Door dit zinnetje van Bosma komt dat op losse schroeven te staan. Méént Bosma het écht als hij zegt dat hij het christendom ‘mooi’ vindt? En wat vindt hij dan precies zo ‘mooi’ aan het christendom? Het is makkelijk om op het gruwelijke verleden van het christendom uit het verre verleden te wijzen (zoals de vernichtung van de andersdenkende Katharen of de roofexpedities die Kruistochten worden genoemd), maar ook recentelijk valt er nog heel wat af te dingen op het christelijk geloof. De Paus voert immers een organisatie aan die holocaust-ontkenners in genade aanneemt, condoomgebruik ontmoedigt en zo AIDS helpt verbreiden, homo’s uitsluit en decennialang kindermisbruik gedoogde en verborg. Als het aan de SGP ligt zou PVV-er Fleur Agema niet in de politiek kunnen zitten (vrouwen zijn immers alleen geschikt voor het aanrecht en moederschap), en de ChristenUnie staat al op haar achterste benen bij een gouden bikini op een reclameposter en zou abortus het liefst verbieden. Steunt Bosma dergelijke standpunten?
Bescherm homoseksuele leerlingen
Soms ben je blij dat een debat wordt uitgesteld, zodat je er nog wat aandacht aan kan geven. Afgelopen maandag was er zo’n debat. De Kamer zou die dag een aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) bespreken. Na de aanpassing zal het op scholen verboden zijn om onderscheid te maken op iemands seksuele voorkeur. Maar het zal tegelijkertijd mogelijk blijven om een leraar of leerling van school te verwijderen als er uiting wordt gegeven aan één specifieke voorkeur: de homoseksuele.
Homo-jongerenorganisatie Expreszo besteedde er aandacht aan en riep homo- seksuele jongeren op zich ziek te melden en naar Den Haag af te reizen om tegen het voorstel te protesteren. De oproep werd blijkbaar ook door de minister gehoord, aangezien zij zichzelf die dag ook ziek meldde. Dus ging het debat niet door.
Zelf heb ik nooit gesnapt waarom een homoseksuele leraar zo nodig op een streng-christelijke school zou willen werken. Dan moet je toch iets masochistisch hebben. Maar mogen ze daarom gediscrimineerd worden? Nee natuurlijk niet. Maar ik heb wel een beetje begrip voor de moeite die onze streng-christelijke medemensen hebben met zulke leraren op hun scholen.
Anders ligt dat met homoseksuele leerlingen. Zij hebben hoogstwaarschijnlijk weinig invloed gehad op de schoolkeuze, en komen vaak pas op de middelbare school achter hun seksuele geaardheid. Feitelijk zadel je deze mensen op met een dubbel probleem, wat het ‘uit de kast komen’ nog verder bemoeilijkt. Als ze willen uitkomen voor hun homoseksualiteit werpt dit een extra drempel op. Niet alleen riskeren ze de afwijzing van hun omgeving, maar ook nog een extra kans op afsluiting van hun vrienden, ook al zijn die bereid de ‘coming out’ te accepteren.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote van de Dag: Christelijk = conservatief
[qvdd]
In bijna alle landen waar ze bestaan, behoren christen-democratische partijen tot de conservatieve partijen. Logisch, want christelijke waarden zijn gebaseerd op een boek dat minstens 2000 jaar oud is.
Hans Hillen vindt dat voor progressieve christenen geen plek is in het CDA en legt uit waarom.
Quote van de Dag: Homo-emancipatie
“Dan weet ik nog wel een paar onderwerpen die we in de kerndoelen zouden kunnen opnemen: mensenrechten, duurzaamheid. Maar we hebben na het rapport van de commissie-Dijsselbloem nu juist afgesproken dat we de kerndoelen niet zouden overladen met allerlei thema?s en elementen.”
Minister Plasterk is tegen het opnemen van voorlichting over homosexualiteit in de leerdoelen, waardoor het verplicht zou worden om het in de klas over homosexualiteit te hebben, óók op streng-christelijke scholen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.