Hoe Martin Bosma de geschiedenis vervalst
, door
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Een teloorgang framen? Ton Elias weet hoe
, door
Hoort allen het klaroengeschal aan van Ton Elias, onze conservatief-liberale Breughel-figurant. De VVD vreest bij monde van Elias voor een teloorgang van de vaderlandse geschiedenis. Mooi geframed in verkiezingstijd, goed inspelen op het trotse leeuwenhart, maar ook een beetje onzin. Teloorgang blijkt namelijk uit de lucht gegrepen, blijkt stiekem gewoon een verbetering. Er moet alleen meer geld bij. En ironisch dat juist een regeringspartij het onderwijs de schuld geeft – vooruit, geef die geldpomp gewoon een zwengel, Elias!
‘De liberaal wil dat mijlpalen in de vaderlandse geschiedenis worden verankerd in het onderwijs. Om die reden wil de VVD de geschiedeniscanon verplicht stellen.’ Ja, de canon. Doet het altijd goed. Nooit hoor je iemand over reken- of taalcanons (dat noemen we gewoon kerndoelen of eindtermen). Zo’n geschiedeniscanon is er al lang en wordt ook gebruikt. Nog niet zo lang geleden ingevoerd, prima vormgegeven door de Commissie Van Oostrom. Sinds 1 augustus 2010 is die canon van Nederland officieel opgenomen in de kerndoelen voor het primair onderwijs.
Er is een kleine, weliswaar te verwaarlozen groei van het aantal leerlingen (zo’n 59 procent) in het basisonderwijs dat het kennisniveau van de geschiedenis ‘voldoende’ beheerst. Best knap van onze meesters en juffen als je nagaat dat volgens het CITO een meerderheid van de leraren aangeeft dat het onderwijsprogramma hen onvoldoende tijd voor geschiedenis geeft. Iets minder dan de helft van de leraren zegt over onvoldoende informatie te beschikken over de eigen omgevingsgeschiedenis en onvoldoende tijd te hebben om de geschiedenisles goed voor te bereiden. Tijd is geld. Als Elias wil dat het met onze geschiedenislessen beter gaat, laat zijn partij dan maar ruimhartiger investeren.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.