Chris Hedges: Ariana Huffington geen haar beter dan de kapitalistische uitbuiters die ze bekritiseert
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hoe ‘kopieerwerk’ leidt tot bronnenjungle
, door
‘Vrouwenwegsnijdenis in orthodoxe krant’ schrijft Villamedia.nl vandaag, 6 april. Het bericht gaat over het feit dat twee orthodoxe kranten uit Israël een foto van het Israelische kabinet zo hebben bewerkt, dat twee vrouwelijke ministers niet meer te zien zijn. Maar van wie komt deze ‘vondst’?
Als bron wordt door Villamedia.nl Dvorak opgevoerd. Maar die verwijst weer naar een bericht van 3 april van de BBC. Maar het bericht duikt ook op bij de Associated Press in Jeruzalem zodat De Standaard het later ook overneemt. Maar was de BBC nu eerder?
Maar dan is het al te laat, zie ook De Telegraaf en NOS. Ook de schrijfwijze van het ‘schuldige’ weekblad verschilt ongeveer per artikel: Sha’a Tovah, Sha Tova, Shaa Tova. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de voertaal (Hebreeuws) van het tijdschrift, maar ook hierdoor ontstaat verwarring.
Reuters neemt het bericht ook op in haar berichtencaroussel. De site van Welt.de (en velen volgden) schrijft dat het Israëlische tabloid Yedioth Ahronoth de aanleiding is tot deze ‘rel’. De krant opende met de kop ‘Find the lady’ en maakte zo een sneer naar de orthodoxe krant Yated Ne’eman.
Maar ook schrijft The Guardian dat het verschijnsel eigenlijk helemaal niet zo bijzonder is. The Guardian baseert haar bericht weer op een bericht uit de Israëlische krant Maariv: “Anyone who is acquainted with the ultra-orthodox press knows that from time immemorial, ultra-orthodox newspapers avoid publishing pictures of women.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Blog-journalistiek verdient erkenning
, door
Mogen we af en toe ook eens wat zelfonderzoek plegen? Ik vind van wel. Zeker nu we een paar massieve VN-veren in onze reet hebben gestoken gekregen, mag de vraag worden gesteld: is dit een journalistiek weblog of maken we ons hier ‘schuldig’ aan een als infaam gekwalificeerde soort ‘burgerjournalistiek’ (whatever that may be)? Of is er wellicht zoiets ontstaan als ‘blog-journalistiek’?
Laatst merkte een van mijn mede-redactieleden op dat Sargasso geen journalistieke weblog is. Ik ben het hartgrondig met hem oneens: voor zeker 90 procent wordt hier journalistiek bedreven. Noem het new-journalism voor mijn part. Mijn stelling is een impliciete uitnodiging tot polemiek.
Journalistiek is een zaak van feiten vergaren, rangschikken en in leesbare vorm presenteren. Een zaak van checks and balances. Wat doen wij hier dagelijks? Toch niet anders dan dat? Er is uiteraard een verschil tussen de presentatie van hard nieuws en de beschrijving van achtergronden en opinies. Maar im grossen Ganzen tellen toch de feiten steeds als fundament, waarop men zich baseert. Checks and balances dus. Even los van de amuse en satire, die zich in de marge van deze processen bevinden. Maar dat is bij kranten en andere journalistieke media niet anders…
Checks and balances
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour: Dodebomenmaffia
, door
“We kopen tijd voor de kranten. Als onze voorstellen worden overgenomen, hebben ze voldoende tijd om nieuwe wegen in te slaan en levensvatbaar te blijven. Kranten zijn sterke merken, gemeenschappen van lezers. Die moeten online ook sterk kunnen worden, en actief zijn met radio en tv, zodat ze geld kunnen blijven verdienen.”
Elco Brinkman spreekt over het rapport van zijn commissie, die o.a. adviseert een heffing op internet toegang in te voeren om de kwakkelende krantensector de tijd te geven online te innoveren. Dit was gisteren het gesprek van de dag in ‘nieuwe media land’ en de grappen waarin vergelijkingen tussen auto industrie en stoomtram of blue ray spelers en cassettebandjes waren niet van de lucht. Dat was lachen natuurlijk, en toen dook ook ineens het woord dodebomenmaffia op, bekt lekker maar mist wel het punt.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.