GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Grootinquisiteur, die onderstaand stuk eerder schreef voor zijn eigen blog. Aan burgemeester Stefan Hulman van Den Helder de twijfelachtige eer om komende zaterdag het tweehonderdste anti-vloekbord langs een voetbalveld te mogen onthullen. 'Een vloek mist ieder doel', liegt de tekst op dat bord quasi geestig. Als hij burgemeester van álle Heldenaren wil zijn, had Stefan Hulman zich uiteraard nooit tot dit gebaar moeten laten verleiden. Waar ging het mis? Voor alle duidelijkheid: Grootinquisiteur propageert niet dat iedereen maar met veel verbaal geweld door het leven moet gaan. Grootinquisiteur vindt echter wel dat mensen zelf moeten kunnen uitmaken wat goed voor ze is. Gedragscampagnes gericht op het publieke domein zijn, als ze religieus zijn geïnspireerd, in het seculiere Nederland maatschappelijk ongewenst. En het past burgemeesters niet om zich actief te scharen achter dergelijke dwingelandij, zich kritiekloos op te werpen als vertolker en daarmee een stem te geven aan een onverdraagzame religieuze minderheid.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De Engelse sociaal-democraten hebben de afgelopen dagen een politieke slag verloren. Labour verliest niet alleen de gemeenteraadsverkiezingen door het hele land, maar ook de strijd om de prestigieuze burgemeesterspost in Londen. De conservatieve Tory-kandidaat Boris Johnson wint van Ken Livingstone, de huidige burgemeester van de hoofdstad van Groot-Brittanië. De nieuwe burgervader is een kleurrijk figuur, met een interessante achtergrond.
De BBC meldt dat zijn overgrootvader in de jaren twintig van de vorige eeuw een korte periode Minister van Binnenlandse Zaken was in het Ottomaanse rijk. Zelf is hij geboren in New York in 1964 en was hij tot voor kort Amerikaans staatsburger. In Engeland heeft hij de reputatie van een wildebras, niet in het minst door zijn eigenzinnige quotes en opvallende publieke optredens.
GC heeft de leukste filmpjes voor u geselecteerd.
Boris Johnson, de voetballer
Boris Johnson, de quizmaster
Boris Johnson, de racer
Boris Johnson, tv-persoonlijkheid
Boris Johnson, de politicus
Op 1 mei aanstaande gaan de Londenaren naar de stembus om een burgemeester te kiezen. De twee kandidaten met een serieuze kans om te winnen zijn de zittende Labour burgemeester “Red” Ken Livingstone en Tory enfant terrible Boris Johnson. Peilingen wijzen uit dat het wel eens een behoorlijk spannende verkiezing kan gaan worden. Interessant genoeg vinden veel mensen dat Ken en Boris, ondanks hun totaal verschillende politieke opvattingen, meer gemeen hebben dan er verschillen zijn.
Extreem
In de eerste plaats zitten beide politici in de extreme vleugels van hun partijen. Livingstone zat al in de linkervleugel van Labour in de jaren 70, toen die partij zelf nog behoorlijk links was. Als leider van de gemeenteraad in Londen in de jaren 80 wist hij Margaret Thatcher mateloos te irriteren door elke dag een spandoek met het aantal werklozen in Londen op te hangen van het dak van zijn kantoor, dat recht tegenover Westminster lag. Het gerucht gaat dat Thatcher later de gemeenteraad afschafte uitsluitend om van Livingstone af te komen. Als burgemeester van Londen verzette Livingstone zich vervolgens tegen privatisering van de metro en voerde hij een zeer controversiële maar zeer succesvolle congestion charge in. Dat dit soort beleidsmaatregelen hem verafschuwd maken bij de Conservatieven èn een substantieel deel van zijn eigen partij moge duidelijk zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Vandaag plaatst Sargasso een gastbijdrage van ALO:
‘Goeiesmorgens, juffrouw Jannie’. De burgemeester betreedt aan het eind van de middag zijn kantoor en begroet zijn secretaresse op zijn gebruikelijke wijze. Hij hangt zijn jas op en gaat achter zijn bureau zitten. Hij ziet door het raam een waterig zonnetje dat, samen met het gezang van de vogels in de tuin achter het gemeentehuis, het begin van de lente aankondigt. Zijn werkdag was niet ongewoon geweest met een collegevergadering met zijn wethouders, gevolgd door de feestelijke opening van het nieuwe slachthuis aan de rand van de gemeente. De betoging van een paar inwoners was verwacht. De borden met ‘en toch zijn wij van mening dat de bio-industrie afgeschaft moet worden’ kwamen hem bekend voor. Ondanks dit protest was het gezellig gebleven, niet in de laatste plaats omdat slagers ook goede drinkers bleken te zijn.
Licht aangeschoten en in een goede bui was hij toe aan de afsluiting van de dag. Op de agenda stond alleen nog het doornemen van de post. De burgemeester reikte voorover en trok de stapel op zijn bureau naar zich toe. Toen hij het eerste document optilde en wat schuin hield om beter licht te hebben, kwam juffrouw Jannie naar hem toe. ‘Dat zat niet bij de post, dat komt ergens anders vandaan.’, zei ze tijdens het lopen. Ze was lichtelijk opgewonden, dat was hij niet van haar gewend.
Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Sargasso lezer ALO. Deze gastbijdrage waarin het karakter “de burgemeester” de hoofdrol heeft staat in verband met een eerder verhaal van ALO dat hier in oktober verscheen.
De burgemeester keek goedkeurend om hem heen. Hij liep over de grachten van de grote stad en bewonderde de prachtige panden. ‘Was ik maar de burgervader van zo’n grote plaats’, dacht hij jaloers. Maar ja, lang geleden had hij er zich al bij neergelegd dat ook onder zijn vakgenoten er baas boven baas was. Hij was geen Opstelten. Hij lette goed op de huisnummers en toen hij was aangekomen op de plaats van bestemming, belde hij aan. Tijd om na te denken over wat hij verwachtte maar niet zag, had hij niet. Een man van zijn leeftijd deed open. ‘Kom erin’, zei hij.
‘Jongen, wat goed je weer eens te zien’, zei zijn oude vriend, ‘nog geen steek veranderd, nou ja, wat minder haar en helemaal grijs, maar ik herken je nog wel.’ ‘Het is inderdaad lang gelden’, sprak de burgervader. Hij trok zijn jas uit, hing hem op de kapstok en volgde zijn vriend naar een zitje in de grote kamer, die blijkbaar dienst deed als kantoor. Hij stak zijn lepel in de hem aangeboden kopje koffie, begon te roeren en stelde maar meteen de vragen die hem op de lippen brandden sinds hij de uitnodiging had ontvangen: ‘Hoe gaat het met je, waarom heb je nooit iets van je laten horen, wat doe jij tegenwoordig en waar ben ik?’.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“Het huidige referendum is een halfbakken compromis van Paars en is drie keer niks. Ik ben er niet rouwig om als het sneuvelt. (..) De PvdA wil de regie houden zodat ze de burgemeesters in de grote steden kunnen leveren, het CDA op het platteland. Daar is het ze om te doen.”
Dat vindt Hans Engels, bijzonder Hoogleraar Gemeenterecht te Leyden (en en passant Eerste Kamer-lid voor D66). Vandaag zal blijken of het geburgerte van Eindhovuh voldoende te porren is om uit twee PvdA’ers een burgemeester te kiezen. Volgens de laatste peiling delft Leen Verbeek (burgemeester Purmerend) het onderspit tegen Rob van Gijzel (popi jopi Bijlmerboy).
Voor een geldig referendum moet een opkomst van 30% worden behaald. Maar nadat de eerste poging in Utrecht niet voorbij de 9% kwam, kondigde de Minister van Binnenlandse Zaken Ter Horst een grondige evaluatie aan. Engels: “Eerst zorgt de politieke elite voor een uitgekleed referendum en vervolgens kan het zeggen dat het niet werkt en het afschaffen.”
Wat vindt de stemgerechtigde Sargassoreaguurder? Tijd voor een Paul Anka…
[poll=115]In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.