Quote van de Dag: Kop van de slang

[qvdd] Al-Jubeir recalled the King's frequent exhortations to the US to attack Iran and so put an end to its nuclear weapons program. "He told you to cut off the head of the snake," he recalled to the charge, adding that working with the US to roll back Iranian influence in Iraq is a strategic priority for the King and his government. Een van de opmerkelijkste door Wikileaks gelekte documenten onthult dat Saoedi-Arabië herhaaldelijk bij de VS heeft aangedrongen op de vernietiging van Irans nucleaire installaties.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het oude liedje van de hulp

Het klassieke beeld: kinderen in Mozambique (Foto: Flickr/E.B.Sylvester)

Dik tien jaar geleden was Eveline Herfkens (PvdA) minister van ontwikkelingssamenwerking. Zij besloot het aantal landen dat hulp ontving drastisch terug te brengen, tot een stuk of negentien. Nu is het een staatssecretaris die over het onderwerp gaat, Ben Knapen (CDA). Een van zijn belangrijkste voornemens: het aantal landen terugbrengen tot onder de 16. Het zijn er nu 36, terwijl Herfkens er 22 achterliet.

Een tweede oud refrein is dat de hulp meer ten dienste moet staan van het Nederlandse bedrijfsleven. Minder onderwijs en gezondheidszorg, meer infrastructuur en andere ‘harde’ investeringen. De multinationals zelf krijgen overigens steeds meer oog voor de softe kant in de arme landen waar ze opereren. De relatie met ontvangende landen moet minder eenzijdig, zegt Knapen, ongeveer het argument waarom ‘ontwikkelingshulp’ ooit omgedoopt werd in ‘ontwikkelingssamenwerking’, zonder dat er wezenlijk iets veranderde.

Kortom, in de afgelopen tien jaar heeft in elk geval het Nederlandse beleid op dit terrein weinig ontwikkeling doorgemaakt, en te vrezen valt dat dat ook de komende jaren niet het geval zal zijn. En dat terwijl de WRR eerder dit jaar nog een steekhoudend voorstel tot hervormingen deed, waarin meer nadruk ligt op het geven van eerlijke kansen aan arme landen op de wereldmarkt, bijvoorbeeld in de sfeer van handelsvoorwaarden en maatregelen tegen belastingontduiking en corruptie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Helter Skelter Holocaust

Cover van de White Album

Eind november 1968 brengen de Beatles hun negende studioalbum uit. Vanwege de smetteloos witte hoes staat de dubbel-LP (die officieel de naam ‘The Beatles’ draagt) al gauw bekend als The White Album. Hoewel de verkopen in het Verenigd Koninkrijk achter blijven bij Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band uit 1967, is The White Album in de VS een doorslaand succes en staat daar tot op de dag van vandaag in de top 10 van best verkopende albums ooit.

De nieuwe Beatles-LP slaat helemaal in als een bom in een kleine, merendeels uit jonge vrouwen bestaande woongemeenschap die is neergestreken op Spahn Ranch, aan de noordwestelijke rand van Los Angeles. De onbetwiste leider van de groep, een 34-jarige man die meer dan de helft van zijn leven in kostscholen en gevangenissen heeft doorgebracht, raakt er al gauw van overtuigd dat The White Album tal van speciaal voor hem bestemde gecodeerde boodschappen bevat. De boodschappen zouden stuk voor stuk verwijzen naar een op handen zijnde grootschalige rassenoorlog in de VS, door de groep Helter Skelter genoemd, naar een nummer op de dubbel-LP.

Het door overmatig LSD-gebruik gekleurde gedachtegoed van de sekteleden radicaliseert zienderogen en in de zomer van 1969 doet men van zich spreken door een reeks afschuwelijke moorden, bekend geworden als de Tate-LaBianca murders. Het is voor Amerika de schokkende eerste kennismaking met Charles Manson & The Family.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Man in vrouwenkleren nieuwste topmodel van Duitsland

Sachsa Mörs, 'Der Brigitte' (Foto: Laurens Boven)

Het postorderbedrijf Otto was op zoek naar een nieuw topmodel. Ze wilden het eens anders aanpakken en organiseerden een talentenjacht op Facebook. Een doorslaand succes. Een kleine vijftigduizend inzendingen en meer dan een miljoen mensen die hun stem uitbrachten. En wie won? Niet de mooie 19-jarige Klara die bijna bloot op de foto ging, maar ‘der Brigitte’. Een 22-jarige als drag queen verkleedde student.

Het begon als grap vertelt economiestudent Sachsa Mörs tegen Spiegel Online. Hij uploadde een foto die hij nog had liggen van afgelopen carnaval en stuurde de link naar zijn vierhonderd Facebook-vrienden. In no time verspreidde die zich over het internet en al na twee dagen stond ‘der Brigitte’ op de tweede plaats van de talentenjacht.

Achteraf is het een statement tegen de mode-industrie geworden en tegen de ontelbare talentenjachten. Mörs: “Met hun stemmen hebben veel mensen laten zien dat ze genoeg hebben van de hele casting-waanzin.”

Brigitte heeft de baan
Postorderbedrijf Otto heeft met de actie niet het nieuwe topmodel gevonden dat ze zochten, maar uiteindelijk is natuurlijk alle aandacht goed. Dankzij de Brigitte-hype steeg het aantal Otto-fans online met tienduizenden tegelijk. Het bedrijf heeft Brigitte als winnaar geaccepteerd: “@Brigitte: Je komt er niet meer onderuit”, staat op de website te lezen. De uitnodiging voor de fotoshoot is onderweg.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nobody @#%&*$ with Don Alejo

Don Alejo Garza Tamez (Foto: Jan-Albert Hootsen)

Don Alejo Garza Tamez was 77 jaar oud toen hij door drugdealers werd doodgeschoten op zijn ranch, nabij hoofdstad Ciudad Victoria van de Noord-Mexicaanse deelstaat Tamaulipas. Hij is één van de duizenden slachtoffers van de drugsoorlog, waarvan de overgrote meerderheid anoniem. Maar anoniem is Don Alejo niet meer. Als een Mexicaanse Walt Kowalski nam hij het in zijn eentje tegen een groep kartelleden op die zijn ranch belaagden, schoot er vier dood en verwondde er twee voor hij zelf het onderspit moest delven. Een feature in dagblad Milenio maakte hem gisteren tot een martelaar en icoon van onverzettelijkheid in het door drugsgeweld geteisterde Tamaulipas.

Eén en ander vond ruim een week geleden plaats, op 13 november, toen de finca (buitenhuis) van de bejaarde handelaar in hout werd benaderd door een groep gewapende mannen. Ze gaven Don Alejo een ultimatum: binnen 24 uur moest hij zijn ranch aan hen overdragen, anders zou hij de gevolgen voelen. Don Alejo weigerde resoluut en zei tegen de sicarios (huurmoordenaars van de kartels) dat hij ze de volgende dag zou opwachten. Toen de mannen waren vertrokken instrueerde hij zijn werknemers dat ze de volgende dag niet naar hun werk hoefden te komen.

In zijn eentje maakte hij zijn huis gevechtsklaar. Don Alejo was behalve succesvol zakenman een liefhebber van jagen en vissen. Hij had dan ook talloze vuurwapens thuis liggen, die hij strategisch plaatste bij deuren en ramen. In stilte werkte hij een strategie uit en wachtte de komst van de sicarios af.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links in Tsjechië

Vlag Tsjechië (Foto: Flickr/Bret Arnett)

Waar in West-Europa de keuze voor een groene en linkse partij nog simpel is, wordt dat in Midden-Europa een stuk lastiger. Links is in Midden-Europa besmet met het communistische verleden, daardoor komen groene, progressieve en linkse politiek niet samen in één partij.

Tsjechië was onderdeel van de Tsjechoslowaakse socialistische republiek, een communistische Oost-blok staat. Behalve een korte periode van een vrijzinniger, menselijker communisme eind jaren ’60, was Tsjechoslowakije een klassieke gesloten communistische dictatuur, waar ieder verzet werd onderdrukt. In 1989 viel het doek voor het communisme en 1992 viel het doek voor Tsjechoslowakije. Er zijn in Tsjechië drie partijen die of wel groen, links of progressief zijn: de groenen, de sociaal-democraten en de communisten.

De Groene Partij is wel groen, maar heeft een centrum-rechtse economische koers. In voormalige communistische staten is een links economisch beleid vaak gekoppeld aan steun voor voormalige communistische regime, terwijl steun voor de vrije markt wordt gekoppeld is aan democratie en toenadering tot het Westen. De Groene Partij is een kind van de anti-communistische democratiseringsbeweging en heeft dus een centrum-rechts profiel.

De Groenen maakten recent echter een spectaculaire sprong: bij de laatste parlementsverkiezingen sprongen ze van niets naar 6% van de stemmen. Ze werden ook meteen kingmaker omdat noch het rechtse blok noch het linkse blok een meerderheid had. De Groenen kozen voor rechts en sloten zich aan bij een centrum-rechts kabinet van conservatieven en christen-democraten met een neo-liberale economische agenda.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Originaliteit bestaat niet

Maffia problemen per provincie in Mexico (klik voor grotere versie)

De Mexicaanse auteur Carlos Fuentes schreef het ooit al: originaliteit bestaat niet. Alle verhalen zijn al geschreven, je kunt hoogstens een interessante variant op een bestaand verhaal schrijven. Waar is dat duidelijker dan in Mexico, waar de nieuwsstroom wordt gedomineerd door verhalen over de drugsoorlog en migratie? Tuurlijk, drugsbendes komen en gaan, soms duiken er slachtoffers op in steden waar het tot nu toe rustig is geweest of keert de rust terug op een plek waar drie weken geleden de onthoofde lijken nog aan bruggen werden gehangen. Maar het patroon is altijd hetzelfde: schietpartijen, onthoofdingen, executies, onschuldige slachtoffers, drugsvangsten, verdachten die trots door de politie met wapens en drugs voor de camera worden gezet.

De drugsoorlog is het meest verslagen thema in Mexico en ook voor mij is het, sinds ik ruim een jaar geleden in Mexico arriveerde als stringer, de belangrijkste bron van inkomsten. Toch wordt het steeds moeilijker om er over te schrijven, want bijna alle invalshoeken hebben we al gehad. Vijftien doden in een wasstraat in Tepic? Been there. Broer van een openbaar aanklager verdwenen in Chihuahua? Done that.

Wij correspondenten moeten nochtans over het onderwerp blijven schrijven. Het domineert Mexico, het bepaalt in grote mate de toekomst van het land. En het spreekt nog steeds tot de verbeelding van de Nederlandse lezer, zelfs na tien verhalen over de uit de hand gelopen situatie in Ciudad Juárez en Tijuana. Maar hoe kun je als correspondent het gevoel van urgentie over de drugsoorlog blijven doorgeven zonder steeds weer hetzelfde verhaal op te schrijven?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Menselijke handelswaar van Mexicaanse bendes

De vier immigranten (Foto: Jan-Albert Hootsen)

De schemer valt over opvangtehuis Casa San Juan Diego in Lechería, vlakbij Mexico Stad, als vier jonge Nicaraguanen vermoeid aan de voordeur opduiken. “We zijn net van de trein afgesprongen,” zegt Rodrigo (27) hijgend. “We werden meteen door de politie achtervolgd en moesten onze rugzakken halsoverkop achterlaten.” Hij en zijn vrienden kijken wanhopig. Van de weinig spullen die ze bij zich hadden is alleen nog de kleding die ze aan hebben over.

Het viertal behoort tot de naar schatting 500.000 illegale migranten die jaarlijks door Mexico naar de Verenigde Staten reizen. Ze komen vooral uit Centraal-Amerika en hun reis is lang en gevaarlijk. De migranten worden veelvuldig het slachtoffer van corrupte autoriteiten en crimínele bendes en genieten nauwelijks bescherming tegen ontvoering, afgepersing en moord. Volgens de CNDH, de Mexicaanse nationale mensenrechtencommissie, verdwijnen ieder jaar rond de 20.000 migranten.

Tot voor kort kreeg hun situatie nauwelijks aandacht. Dat veranderde augustus dit jaar, toen 72 illegalen in de Noord-Mexicaanse deelstaat Tamaulipas door leden van drugskartel Los Zetas werden ontvoerd en op gruwelijke wijze vermoord. Het drama onderstreepte dat de migratiekwestie niet meer los kan worden gezien van de escalerende Mexicaanse drugsoorlog, waarin sinds 2006 meer dan 28.000 mensen zijn omgekomen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende