Haagse bendeoorlog dreigt te escaleren

Iedereen kent ze, de groepjes rondhangende mensen op het Binnenhof. Bendes, die zich geheel naar Amerikaans voorbeeld van een naam hebben voorzien. Heten ze daar 'Crips' en 'Bloods', hier gaan ze schuil onder illustere namen als GroenLinks, Pvda en VVD. Gedurende de tijd worden de bendes om onverklaarbare reden soms wat groter, dan weer kleiner, maar tot voor kort had niemand echt problemen met ze. Een buurtbewoner die anoniem wil blijven: "Ach, toen waren het kwajongens, moest je opeens een extra belasting betalen als je langs liep. En de week daarna kreeg je dat opeens weer terug als een, kom, hoe noem je dat ook al weer? Ah ja, een subsidie. Per saldo kostte het alleen maar wat tijd. Maar nu is alles anders." Inderdaad, recentelijk zijn vooral de onderlinge verhoudingen tussen de bendes, die zichzelf ook wel 'fracties' noemen, verhard. De harde kern is kleiner dan ooit, en de overige bendes waren nog niet eerder zo versnipperd. Een opkomende bende, die zichzelf 'PVV' noemt zegt de situatie vooralsnog slechts te gedogen, en de buurt houdt haar adem in voor wat er gaat komen als dat verandert. Ondertussen vliegen niet mis te verstane woorden over en weer en wordt zelfs geweld niet geschuwd. Vooral de PVV-'fractie' maakt het bont. Burgemeester Jozias van Aartsen: "Het is een relatief nieuwe bende, en inmiddels is zo'n 20 procent van de leden een bekende van de politie. Het is vaak moeilijk te bewijzen dat ze ook daadwerkelijk iets gedaan hebben, en ze staan na aanhouding ook zo weer op straat, maar cijfermatig zijn ze goed te vergelijken met andere probleemgroepen, zoals Marokkanen en Antillianen, alleen dan wat lastiger. Want gezien de leeftijd van deze mensen zijn goede gesprekken met ouders niet toereikend. We zoeken nog naar alternatieve methoden om deze groep aan te pakken." Op wat die mogelijke methoden dan zijn wil Van Aartsen niet ingaan, maar desgevraagd ontkent hij dat knieschoten worden overwogen. "Laten we ons nou niet verlagen tot de methodes van de bendes," aldus de burgemeester: "Misschien is een gezamenlijk kopje thee wat.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.