GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Jan-Jaap van Peperstraten, over de getuigenis van Hans Jansen in het proces van Wilders en zijn interpretaties van de Koran. Ik merk dat er bij mij omtrent de opmerkingen die door de arabist Hans Jansen als getuige-deskundige bij het proces tegen Geert Wilders gemaakt zijn, zoveel vragen spelen dat ik me gedwongen voel deze met u te delen. In concreto zijn er bij mij een aantal vragen gerezen omtrent het document dat vrij pontificaal op zijn site geplaatst is (.doc): "Tekst verklaring afgelegd als getuige-deskundige: de op verzoek van de rechter-Commissaris geschreven brief die op 6 oktober 2010 is voorgelezen op de Rechtbank in de zaak tegen Geert Wilders." In dit document gaat prof.dr. Jansen in op een aantal punten uit de koranexegese, in het bijzonder het leerstuk van de abrogatie van (eerdere) Koranverzen door latere. Dit ogenschijnlijk obscure probleem is voor prof. Jansen van belang omdat hij in zijn getuigenis het volgende stelt: 1. Notitie over het Koranvers 2:256, 'Er is geen dwang in de godsdienst'. De islam leert dat dit vers is '‘geabrogeerd', dat wil zeggen: door latere openbaringen 'opgeheven'. Het Koranvers 2:256 in de meer gangbare Leemhuis-vertaling luidt als volgt:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de tweede in een serie analyses van politieke tweets.
Een hoogoplopend politiek probleem in Den Haag. Niet op het Binnenhof, maar in het Haagse gemeentehuis. Er lijkt in de Haagse gemeenteraad een meerderheid te zijn voor marktwerking in het openbaar vervoer. Farshad Bashir, Tweede Kamerlid voor de SP, twitterde erover: ‘HTM (uitgeroepen tot beste stadsvervoerder, geroemd door The Economist) wordt de markt opgeschopt door PVV. SP woedend’. Er volgt een link naar een bericht op de SP-website met de titel: ‘PVV verraadt HTM’.
Het is een onderwerp wat nauwelijks aan burgers is uit te leggen. Er was ooit een Europees besluit openbaar vervoer openbaar aan te besteden, vervolgens mochten landen beslissen of ze dat ook gingen doen, en Nederland deed mee. Daardoor gingen provincies en gemeenten zich met het openbaar vervoer bemoeien: allerlei spoorlijnen kregen een nieuwe vervoerder omdat de provincie dat zo had aanbesteed, en ook het streekvervoer kreeg allerlei nieuwe namen. Om de zoveel jaar gaat de aanbesteding overnieuw en komt er vaak weer een nieuwe vervoerder.
Grote steden
Wat burgers nog minder begrijpen is waarom er overal marktwerking is, behalve in de grote steden. In Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag bleef alles zoals het was, terwijl juist in die steden veel mensen de bus en de tram nemen. Waarom is dat vervoer niet commercieel te exploiteren, maar de lege buurtbus in Oost-Groningen wel? Daar lijkt nu verandering in te komen. In het regeerakkoord staat het voornemen het openbaar vervoer in de grote steden aan te besteden en het Haagse stadsgewest wil dat ook. De HTM verliest haar natuurlijke monopolie op de Haagse tram en bus, en mag meedingen naar de concessie.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.
Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1, deel 2 en deel 3 verschenen eerder. Hieronder het vierde en laatste deel.
(6) Kunstinstellingen kunnen meer geld uit de markt halen
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Maar drie van de twaalf ministers in het eerste kabinet Rutte zijn vrouwen. Rutte zelf zegt niet gekeken te hebben naar man of vrouw, maar ‘gewoon’ de beste kandidaten te hebben gekozen en dat waren ’toevallig’ mannen. Hoe ’toevallig’ is dat? Dat is eenvoudig uit te rekenen. Zou Rutte hebben kunnen kiezen uit een gelijke hoeveelheid geschikte vrouwen als mannen, dan is de kans om op deze sekseverdeling uit te komen maar 7%.
Rutte voert expliciet niet als argument aan dat vrouwen inherent minder geschikt zijn voor het ministerschap. Zijn kabinet krijgt dan weliswaar gedoogsteun van de SGP, hij is niet van die partij. Hij is een liberaal van de VVD, een partij die zegt de gelijkheid van man en vrouw hoog in het vaandel te hebben staan en daar ook een stevig beleid op voert.
Er is dus een discrepantie tussen wat Rutte denkt – mannen en vrouwen zijn gelijk – en wat hij doet: kiezen voor het patriarchaat door een kabinet te formeren met een onwaarschijnlijk laag aantal vrouwen erin. Als argument hiervoor gebruikt hij dat er geen geschikte vrouwen te vinden waren. De wel geschikte mannen betreffen onder meer een burgemeester die onlangs moet aftreden vanwege een schandaal rond een vakantiehuisje en een zich voor falen dik laten belonende uitgeverijtopman. Een fraai staaltje system justification van onze toekomstige premier.
Door ziekte ben ik vorige maand niet in staat geweest om het nieuws te volgen. Bij een poging om dit in te halen kwam ik een kort stukje tegen van Marike Stellinga in de Elsevier van 4 september met de titel ‘Geldinfuus’ over de noodzaak van het verhogen van de rente om onze economie weer op gang te brengen. Naar mijn mening heeft het stukje echter nog niets aan actualiteit verloren.
Zij schrijft dat “de geldgoden het ook niet meer weten”. Onder centrale bankiers, die onlangs bij elkaar kwamen in Jackson Hole voor hun jaarlijkse overleg, bestaat namelijk onenigheid over het te voeren rentebeleid: de ‘preciezen’ willen de rente verhogen en de ‘rekkelijken’ willen deze juist laag houden.
Rente
Voordat ik in ga op dit meningsverschil eerst een korte uitleg over de betekenis van de rentestand. Als centrale bankiers zouden besluiten de rente te verhogen dan zou dat een remmende invloed op de economie hebben. Als het lenen van geld duurder wordt dan wordt er minder geld geleend en daardoor minder geïnvesteerd. Dit is dus niet goed voor de economische groei. Daarom is het gebruikelijk om in tijden van economische recessie de rente laag te houden. Het grote probleem op dit moment is dat de rente al tijden erg laag is en er nog steeds geen economische groei is. Nog verder verlagen van de rente zou betekenen dat de rente onder nul komt (‘negatieve rente’). Dit is natuurlijk niet mogelijk. Dan wil iedereen wel lenen en terugbetalen ho maar!. Maar wat moeten wel doen?
De geldkraan
In 2008 is op grote schaal de ‘geldkraan’ opengezet om grote banken die dreigden ten onder te gaan te redden. Door de Amerikaanse overheid zijn vele miljarden uitgegeven om de giftige derivaten waarin deze banken hadden geïnvesteerd op te kopen. Zo is voorkomen dat banken failliet zouden gaan en – omdat ze zo groot waren – daardoor de hele economie mee zouden sleuren in hun val. De banken zijn dus overeind gehouden met een ‘geldinfuus’.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat gekke proces tegen die man met dat vreemde haar die van die nare dingen zegt over andere mensen, dat had er natuurlijk nooit moeten komen, roept weldenkend Nederland al weken in koor. Hij zegt dan wel nare dingen, maar dat moet kunnen, want we leven in een vrije wereld. De ondertoon verschilt van spreker tot spreker. Bij sommigen krijg je het idee dat ze vinden dat er ergens ook nog wel een kern van waarheid in al die nare verhalen zit ook, bij anderen lijkt het erop dat ze vooral bezwaar hebben tegen alle (media-)aandacht voor De Man Met Het Vreemde Haar en Zijn Abjecte-en-Infame Gedachtegoed. Slechts een enkeling haalt het in zijn hoofd om iets te mompelen over ‘niet per se een slechte zaak’ – want impliceren dat het wellicht niet alleen maar onverstandig zou kunnen zijn om deze zaak te voeren wordt – voor je er erg in hebt – gelijkgesteld aan het steunen van een veroordeling van die Rare Blonde Man.
Voor alle duidelijkheid: het zou een zware klap voor de Nederlandse democratie zijn als Wilders ook maar de minste, symbolische veroordeling zou krijgen – hoe infaam en abject ik zijn ideeën op sociaal-cultureel vlak ook vind – maar ik ben niet overtuigd van de onzinnigheid van dit proces. Er is in Nederland grote maatschappelijke onduidelijkheid over wat onze wet nu wel en niet verbiedt, en over wat nu wel en niet gezegd mag en moet mogen worden. Die onduidelijkheid betreft niet alleen die Wilders, al speelt hij er wel een hoofdrol in. Er zijn meer dan enkele ongelukkigen die vinden dat die Wilders veroordeeld zou moeten worden. Het is tijd dat daar duidelijkheid in komt, en dat de controlerende – en indien nodig de wetgevende – machten zich vierkant scharen achter de vrijheid van meningsuiting. In Nederland voeren wij een vrij maatschappelijk debat, en de overheid is er óók om in geval van onduidelijkheid die vrijheid te bevestigen en te verdedigen. Het is lullig voor Geert, maar belangrijk voor Nederland.
De nieuwe ministers zijn bekend en de portefeuilles zijn verdeeld. “Die koppen komen me bekend voor, maar hoe heten ze nou?” en “leuk dat ik hem herken, maar wat gaat ie doen?” zijn veelvoorkomende gedachtes als de nieuwe gezichten in beeld komen.
Ja, heel Nederland staart straks vertwijfeld naar het bordes. Heel Nederland? Nee. Een kleine website en haar lezers bieden weerstand tegen deze onwetendheid en spelen traditiegetrouw ministermemory totdat ze ’s nachts gillend wakker worden omdat de departementen, namen en gezichten in hun rusteloze gedachten rond blijven spoken.
Inderdaad: net als in 2007 presenteert GeenCommentaar met trots Ministermemory. Verbaas vriend en vijand door alle bewindspersonen en hun portefeuilles al te kennen vóórdat ze worden gepresenteerd naast Bea op het bordes.
Dus: power up dah internetz en klik voor meer! Highscores in de comments voor eeuwige roem. En voordat jullie beginnen te klagen, dit jaar is het extra gemakkelijk doordat er minder ministeries zijn!
Uitleg: Zoek de departementen en de ministers bij elkaar. Klik op de tijd om opnieuw te beginnnen.
Update: Maar wacht! Er is meer! By popular demand, kuch, hebben we nu ook een embedded versie gemaakt. Knip en plak de onderstaande code in je pagina en je kan het spel ook op je eigen site spelen! (Zolang de voorraad strekt).
<script type="text/javascript" src="https://sargasso.nl/wp-content/themes/sargasso_v5/assets/img/click-1263.svg" data-src-sg="https://sg-images.nl/http://www.geencommentaar.nl/divers/memory2010/embed.js"></script>
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Dit zijn de beste ministers,” zei aanstaand minister-president Mark Rutte gisteren, na kritiek op het geringe aantal vrouwen in zijn kabinet. Een zwak verweer van de VVD-leider in reactie op de uitspraken van eurocommissaris Neelie Kroes, nota bene uit zijn eigen partij. Rutte heeft naar eigen zeggen heel goed gezocht, maar niet meer gevonden. Hij kan in elk geval nog aanvoeren dat de VVD 2 van de 3 vrouwelijke ministers levert: het CDA levert alleen Marja van Bijsterveldt als minister van Onderwijs. De overige twee vrouwen zijn Edith Schippers (op Volksgezondheid) en Melanie Schultz van Haegen (Ruimte en Infrastructuur).
Neelie Kroes is not amused:
U wilt toch niet beweren dat er geen kwalitatief hoogstaande vrouwen in Nederland voorhanden zijn?
Eurocommissaris Kroes pleit daarom voor het invoeren van quota:
Ik zou het graag anders zeggen. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar het blijkt dat het niet vanzelf gaat.
Quota lijken me een zwaktebod, zeker als je het argument van kwaliteit van vrouwelijke ministers wilt tegenspreken. Heb jij misschien voor Kroes nog suggesties voor een goede vrouwelijke minister van CDA- of VVD-huize voor een volgend kabinet – om te voorkomen dat ze geen namen kan noemen?
Het is armoe troef bij de oppositie sinds de bekendmaking van de regeer- en gedoogakkoorden die het kabinet van premier Mark Rutte schragen. De oppositiepartijen buitelen over elkaar heen in nietszeggendheid. Tot nu toe zijn alleen de SP en – min of meer – D66 in staat geweest de akkoorden inhoudelijk neer te sabelen middels leuke vondsten of keiharde sneren, oftewel ‘frames’.
“Boterzachte bezuinigingen.” “Dit kabinet laat de hypotheekrenteaftrek en de kilometerheffing ongemoeid.” “Echte hervormingen blijven uit.” “Dit kabinet bezuinigt geen 18 miljard maar hooguit 10 miljard.” “Het buitenland zal hier niet blij van worden.” “Het kabinet staat met de rug naar de toekomst.”
Zomaar een handje uitspraken van leiders van oppositiepartijen uit diverse mediaoptredens. Het blijkt maar weer hoe slecht linkse partijen zijn in het neerzetten van een frame, het in negatieve doch speelse bewoordingen vangen van een (beleids-)voorstel van een concurrerende partij. Want geen van deze kritische woorden blijft hangen bij de doelgroepen die de partijen proberen te bereiken. Dat, of het op die manier verwoorden van de kritiek versterkt alleen maar de positie van het kabinet onder kiezers.
Ga maar na. Boterzachte bezuinigingen? Hervorming hypotheekrenteaftek en kilometerheffing gaan niet door? Echte hervormingen blijven uit? Het kabinet bezuinigt eigenlijk niet zo veel? ” O”, denkt de argeloze kiezer, “dus het valt allemaal heel erg mee. Da’s mooi!” Het buitenland? “Wat kan mij het buitenland nou schelen?” Het kabinet staat met de rug naar de toekomst? “Als die toekomst is dat de hypotheekrenteaftrek wordt afgeschaft, de kilometerheffing wordt ingevoerd, de pensioenleeftijd naar 67 gaat en de basisbeurs wordt omgezet in een leenstelsel, dan vind ik het prima dat het kabinet daar met de rug naartoe staat!”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.