Sluiting Amerikaanse overheid dreigt
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
UWV neemt 6017 extra mensen aan
, door
[speld]
Het geplande massa-ontslag bij het UWV zal drastische gevolgen hebben voor de organisatie. Vanwege de naderende bezuinigingen zal het UWV ruim 6000 medewerkers de deur moeten wijzen. Aangezien een ontslagronde van een dergelijke omvang op soepele en efficiënte wijze moet verlopen, zal de uitkeringsinstantie nieuwe krachten in dienst nemen. Volgens schattingen zijn 6017 nieuwe werknemers nodig voor het grootscheepse afvloeiingsproject.
“Er worden 6000 mensen ontslagen.”, aldus Sybrand Wenselaar, woordvoerder van het UWV afdeling Nijmegen. “Zij weten, zoals u zult begrijpen, hun weg naar het UWV wel te vinden. Wat veel mensen niet weten is dat het ontslag van werknemers de nodige juridische rompslomp met zich meebrengt.” Wenselaar benadrukt dat alleen al voor de correcte verwerking van de ontslagen tot de zomer 600 juridische experts nodig zijn. “En dat is nog maar het topje van de ijsberg. Vervolgens moet je die mensen fatsoenlijk kunnen helpen. Daarvoor zullen we in eerste instantie 3200 nieuwe mensen aan moeten nemen. De selectieprocedures zijn echter streng. Die 3200 zullen worden gekozen uit een poel van 12.000 kandidaten.”
Om de sollicitatieronde vlekkeloos te laten verlopen gaan nog eens 900 mensen fulltime aan de slag. “We werken hier met een getrapte sollicitatieprocedure. De eerste sollicitatieronde behelst het doorploegen van 12.000 cv’s. Daaruit volgen 6.000 sollicitatiegesprekken. Daarvan mogen 4500 mensen nog een keer komen, en uiteindelijk blijven de beste 3200 over. Die moeten natuurlijk wel hun plek vinden in een organisatie van deze omvang, zodat ze optimaal hun werk kunnen doen. Ieder clubje van vijf nieuwe werknemers krijgt een mental coach, zodat ze het beste uit zichzelf kunnen halen. Los hiervan nemen we nog zo’n 37 headhunters aan. Je wil natuurlijk wel toptalent aantrekken.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Klassenstrijd in Amerika
, door
Op 5 maart heeft Michael Moore een redevoering gehouden in Amerika, in Madison, Wisconsin; niet als succesrijke filmer, maar als een Amerikaanse variant op Lenin. De aanleiding was dat het recht van vakbonden om collectief te onderhandelen over arbeidsvoorwaarden, door de republikeinse meerderheid dreigde te worden afgeschaft.
Op 9 maart verscheen Moore in de talkshow van Rachel Maddow (zie video beneden): hij legt uit dat de democraten absent wilden zijn, omdat er een regel is voor een quorum, een minimaal aantal volksvertegenwoordigers dat aanwezig moet zijn bij een besluit. De democraten dachten het voorgenomen besluit tegen te houden, door afwezig te zijn. Maar de republikeinen vonden dat ook zonder een quorum wel kon worden besloten en deden dat ook met de stem van één dappere republikein tegen.
Michael Moore had er een woord voor: klassenstrijd. Rachel Maddow hoefde eigenlijk geen vraag te stellen: Moore stelde vast dat de werkende klasse zich al dertig jaar laat beroven, zonder in opstand te komen. En nu worden de rechten van Henk en Ingrid afgepakt. Hij herhaalde zijn stelling dat 400 Amerikanen rijker zijn dan 50% van de totale bevolking. Hij zwaaide ook met handboeien voor de rijken. Een miljoen mensen is inmiddels zijn woning kwijt geraakt, maar Amerika is niet failliet. Het geld is alleen op verkeerde plekken terecht gekomen, door misdaden en hebzucht, zo stelde hij.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Alleen Rutte scoort met bezuiniging op minima
, door
Terwijl de oppositie niet betrokken wordt in het maken van plannen voor de onderkant van het loongebouw wordt de VNG dat wel. En de VNG slaagt waar Cohen tijdens de campagne jammerlijk faalde. In een niet-openbare maar per ongeluk toch op internet geplaatste brief (mirror) haalt de VNG keihard uit naar de voorgenomen bezuiniging op de Wet werk en bijstand (Wwb). Waar het Rijk de uitvoeringskosten van het nieuwe beleid op 4,5 miljoen schat, denkt de VNG minstens 30 miljoen aan ICT-kosten te moeten maken. Om te kunnen plukken van minima moet de sociale dienst van iedere gemeente op de schop en dat is bepaald niet gratis.
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen bracht EO-Netwerk een bijstandsmoeder aan het huilen met de doorberekening van de bijstandsplannen van de VVD. Rutte reageerde woedend, er was niks van waar. Diezelfde bijstandsmoeder werd ook in de campagne voor de Statenverkiezingen ten tonele gebracht, ditmaal bij Uitgesproken WNL waar ze verklaarde nog niks van de bezuinigingen te merken.
Dankzij Uitgesproken VARA, dat de hand wist te leggen op plannen van de regering om het individuele recht op bijstand af te schaffen, wisten we welke kant het uit zou gaan. Als het aan Rutte ligt dan kunnen thuiswonende kinderen van werkloze ouders als kostwinner worden aangemerkt. Van een student met een bijbaan kan worden verwacht dat zij haar ouders onderhoudt. Cohen ging ermee aan de bak. Het moet eerlijker!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Bezuinigingen zijn een zegen voor de civil society
, door
De vraag of er al dan niet bezuinigd moet worden in de publieke sector speelt een rol bij de verkiezingen voor de provinciale staten. Rob van Pagée is medeondertekenaar van het Eigen Krachtmanifest. Hij ziet de aanstaande bezuinigingen juist als een kans. Want de huidige systematiek van hulpverlenen leidt alleen maar tot toenemende bureaucratie.
‘Op basis van het Eigen Krachtmanifest proberen wij een kanteling in gang te zetten. Het gaat om het inzetten van de eigen kracht van burgers in de samenleving. Want eigenlijk zou de overheid moeten vragen aan de burgers: “Zouden jullie als eerste een plan willen maken?”, als er iets aan de hand is. Ze moet de burgers de regie in eigen hand geven. In een Eigen Krachtconferentie krijgt iemand met een probleem steun van de mensen die bij hem of haar horen. En mensen die zich gesteund weten door hun eigen kring zullen minder aanspraak maken op hulp van de overheid. Daardoor wordt een omkering mogelijk en kan er iets anders gebeuren. De deelnemers bestaan uit kennissen en familieleden. Zij vormen zelf de hulpbron. En niemand kent de familie beter dan zij zelf. Na lang praten komen ze er altijd uit met elkaar. Dat kan soms lang duren, wel zes of acht uur, of langer. Maar dan komen ze naar buiten met een plan. Het is meestal een lijstje met afspraken waarop staat wie wat doet. Gemiddeld nemen de familie en bekenden tachtig procent voor hun rekening. En wat daar nog aan ontbreekt, kan aangevuld worden met hulp vanuit de publieke sector of overheid. Zo ontstaat samenwerking tussen professionals en de familiegroep.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
The Berlin consensus
, door
Een bijdrage van Philip Whyte, senior research fellow at the Centre for European Reform.
A broad consensus appears to have emerged across northern Europe on what ails the eurozone. The region’s current predicament, on this view, is the result of fecklessness and irresponsibility in geographically peripheral member-states. Countries in the periphery ran into difficulty because they mismanaged their public finances and lost ‘competitiveness’. The road to redemption, on this analysis, is for the peripheral countries to consolidate their public finances and embrace supply-side reforms. The task at EU level is to keep member-states on the straight and narrow by making sure that they comply with the fiscal rules and do what is required to remain ‘competitive’. This view, which is having a decisive influence on reforms to way the eurozone is run, coincides with that of the German government. Let us, then, call it the ‘Berlin consensus’.
As an analysis of what ails numerous economies across Europe, the Berlin consensus has much to commend it. There is no question that some countries have mismanaged their public finances. Greece, where governments disguised their profligacy by cooking the data, is the most egregious example. Nor is there any question that many ‘peripherals’, particularly across Southern Europe, face daunting supply-side challenges: low productivity, high drop-out rates from secondary education, inflexible labour markets, insufficient competition in services markets, rapidly ageing populations and low effective ages of retirement are a toxic brew. All these countries are on unsustainable paths and must push through thoroughgoing economic reforms. Depressingly, their reform efforts have been among the most pedestrian in the EU.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.