Lang leve de Bavaria Babes!

Ja, lang leve die oranje jurkjes, met logo van het merk. Niet omdat ik toejuich wat de meiden hebben gedaan, maar omdat ze onze volksvertegenwoordiging (nalatig), ons journaille (lui) en ons (ontwetend) hebben gewezen op wetten die ook Nederland moet aannemen wil het gastheer zijn van een WK voetbal. Ik zal even citeren (.pdf): "Ambush marketing by association in relation to the Events and/or FIFA, namely to promote, or otherwise direct public attention to products, services or businesses in a manner that may induce third parties into erroneously believing that those products or services are approved, authorised or endorsed by FIFA, or are connected to the Events, will be prohibited by law." En zo staan er nog wel een aantal meer van dit soort nieuwe wetjes in de model- overeenkomst in het hierboven gelinkte document. Wetten die moeten worden ingevoerd voor een eenmalig evenement zijn per definitie onwenselijk. Want zoals Benjamin Franklin ooit al zei: "Those who would give up essential liberty to purchase a little temporary football, deserve neither liberty nor football."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het WK van de commerciële belangen

Als ik zeg “Bavaria” dan heb ik eigenlijk al genoeg gezegd. Dé guerrilla ambush-marketingactie van dit WK. Bavaria claimt dat de jurkjes niet herkend kunnen worden als zijnde promo-materiaal, maar dat is gelul. Het logo van het biermerk staat gewoon achterop. Toegegeven, op TV is het zo goed als onzichtbaar, maar het staat er wel op.

Het grappige is dat het niet Bavaria is die de hype heeft veroorzaakt, maar de FIFA zelf. Door het op deze amateuristische manier aan te pakken heeft het zelf alle publiciteit voor het biermerk gegenereerd. “Bavaria” was zelfs even een “trending topic” op Twitter. Maar hoe kinderachtig en dom ik het ook vind van de FIFA, de organisatie mag in de stadions toelaten wie ze wil en haar eigen regels stellen.

Wat me wél schokte is het nieuws dat de “Bavaria babes” een dag later van hun bed werden gelicht. Het blijkt dat er in Zuid-Afrika een wet bestaat waarin het moedwillig sluikreclame maken kan worden bestraft met een half jaar cel. En laat ik nou het idee hebben dat deze wet niet is bedacht door de wetgevende macht zelf, maar door het bedrijfsleven is geïntroduceerd.

Dit soort gebeurtenissen maken pijnlijk duidelijk dat de invloed van bedrijven steeds groter wordt en dat ze er niet voor terugschrikken om wetten te introduceren door middel van lobbyen waarbij de straf totaal niet in proportie staat tot het vergrijp. Erger nog, de wet lijkt specifiek gericht op de mensen die de reclame maken, en niet op de bedrijven die ze inhuren. De belangen van bedrijven lijken inmiddels belangrijker dan de belangen van burgers, waarbij de concurrentiestrijd niet alleen meer onderling uitgevochten wordt, maar ook over de rug van de consument.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.