Verkiezingen in Turkmenistan

Vandaag zijn er verkiezingen in Turkmenistan. Dat wil zeggen, men zal er alles aan doen om een nieuwe Turkmenbashi aan te stellen. Het principe van een ‘fake democracy’ was reeds bekend bij de aandachtige Sargasso-lezer, in Turkmenistan zal men er vandaag de overtreffende trap van kunnen aanschouwen. Turkmenistan is volwaardig lid van de OVSE, de papieren tijger die als enige internationale organisatie een vuist kan maken als het om gefraudeerde verkiezingen gaat. Maar in Turkmenistan ligt haar mandaat net iets gevoeliger. De OVSE komt daar namelijk alleen kijken, niet observeren, laat staan een oordeel vellen… The team is not observing nor monitoring the election as deployment of an election observation mission was not possible because of time constraints. A public report is not foreseen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages – Bouwvak in India

De Indiase economie draait als een tierelier. En dus wordt er erg veel gebouwd. Leuk, zou je zeggen. Behalve als je bouwvakker bent in Bangalore, de op drie na grootste stad van het land. Dan mag je zeker geen hoogtevrees hebben. Zeker niet op dit soort krakkemikkige bouwstellages. Hoeveel doden zouden hier al gevallen zijn, ten bate van de opkomende welvaart? U zou ze niet willen tellen…

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aziatische jatropha dromen

De berichten over biodiesel in Azië lijken de laatste tijd weer toe te nemen. Ditmaal staat de jatropha struik in de belangstelling. Dat is opzich mooi want in tegenstelling tot palmolie hoeft jatropha niet direct te concurreren met voedselgewassen en kan op plekken overleven waar niks anders wil groeien. Deze geharde struik groeit in de subtropen op marginale gronden en produceert giftige maar olierijke zaden. Jatropha is daarom hét biobrandstof gewas voor (arme) warme landen bij uitstek.

In verschillende recente artikelen rollen de getallen voor toekomstige arealen en brandstofproductie over elkaar heen. China: 13 miljoen hectare, India: 60 miljoen hectare, Sri Lanka: 52 duizend hectare, Indonesië: 1,5 miljoen hectare. Zelfs in de presidentiële tuinen in India staat al een jatropha plantage. Bij al die getallen is voorzichtigheid geboden want een korte check van de uitspraak: “ter grootte van Engeland.. ..13 miljoen hectare” roept alleen maar meer vragen op.

Wat wel duidelijk wordt uit deze berichten is dat biobrandstof door de Aziatische landen zeer serieus wordt genomen en dan met name gemotiveerd vanuit nationale energiezekerheid. De Europese Unie zal ook in toenemende mate geïnteresseerd raken in biobrandstof en dan met name gemotiveerd vanuit CO2-reductie. Nu China zelf het goede voorbeeld geeft door de biobrandstof op eigen bodem te gaan produceren zou de EU dit ook ter harte kunnen nemen en allereerst oplossingen binnen haar eigen grenzen zoeken i.p.v. aankloppen bij haar voormalige kolonieën.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nazanin redt Nazanin van de doodstraf

Terwijl neoconservatieve haviken ons willen doen geloven dat Iran één grote poel van fundamentalistisch verderf en onrechtvaardigheid is gaat er ook wel eens wat goed. Afgelopen week werd de 19-jarige Nazanin Fatehi na twee jaar gevangenschap vrijgelaten. Nazanin zal niet ter dood worden veroordeeld voor het neersteken van haar verkrachter (IPS).

In maart 2005 probeerden drie mannen Nazanin samen met haar 15 jarige nichtje te verkrachten in een park in Teheran. Nazanin stak met een mes een van haar belagers neer, hij overleed later in het ziekenhuis. De rechter bevond haar schuldig aan moord met voorbedachten rade en veroordeelde haar tot de doodstraf.

Enkele opmerkelijke details van het iraanse rechtssysteem: Als het meisje zich niet had verzet, had ze of moeten trouwen met de dader of kreeg ze 100 zweepslagen voor buitenhuwelijke seks. In Iran is de minimumleeftijd voor de doodstraf 15 jaar voor jongens en 9 jaar voor meisjes. (azady.nl)

Een naamgenote van Nazanin sprong echter in de bres voor het ter dood veroordeelde iraanse meisje. De Canadees-Iraanse Nazanin Afshin-Jam, die in 2003 tweede eindigde in de Miss World-verkiezing, ijverde sinds 2005 voor de vrijlating van Nazanin Fatehi. Er werden meer dan driehonderdduizend handtekeningen opgehaald en er verscheen een documentaire: The Tale of Two Nazanins. Onder zware internationale druk besloten de iraanse rechters het proces te herzien. Met succes: de rechter oordeelde nu dat Nazanin had gehandeld uit zelfverdediging. Op 1 februari jl. vond voor de vrijgesproken Nazanin een emotioneel weerzien (foto’s) met haar familie plaats.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Juryrechtspraak, nog niet zo eenvoudig

vrouwe justicia maar dan met geweer ipv zwaardVorig jaar bleek na een onderzoek dat burgers veel zwaardere straffen zouden opleggen dan de rechters. Dat leverde aardig wat discussie op. Ook kwam afgelopen zomer Joost Eerdmans van de LPF nog even in het nieuws met zijn voorstel om lekenrechters in te voeren. Dit alles om het vertrouwen van de burgers in de rechtspraak weer een beetje op te krikken.
In dat licht is het interessant om te volgen wat in Japan gaat gebeuren. Daar start men vanaf 2009 met juryrechtspraak. Na 60 jaar al het recht aan drie rechters over gelaten te hebben, bepalen straks de juryleden mede of iemand schuldig is en wat de strafmaat is, bij meerderheid. Dit is dus een ander systeem dan in de VS en VK waar de jury alleen maar de schuldvraag beantwoordt.

Dit systeem in Japan is bedoeld om de burgers meer te betrekken bij het reilen en zeilen van het land. Ook daar schijnt het vertrouwen namelijk erg laag te zijn, al is het om andere redenen dan hier (bijna iedereen wordt veroordeeld namelijk).
De introductie van dit jurysysteem genaamd saiban-in gaat echter nog spannend worden. Voornamelijk vanwege het feit dat op dit moment 80% van de burgers frisse tegenzin heeft deel te nemen aan zo’n jury. En de meerderheid van die groep geeft als reden op dat ze de verantwoordelijkheid niet aandurfen. Beslissen over iemands schuld is niet niks immers.
Het kan zijn dat dit in de loop der tijd omslaat natuurlijk, maar het roept wel de vraag op hoe de burger hier in NL zou reageren als ze daadwerkelijk die verantwoordelijkheid voor het bepalen van de schuldvraag en het uitdelen van straffen krijgt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende