Fragmenten uit het danboek van Penelope Bijtring | 10-11-2018

Na de eerste dag heb ik niks meer in mijn dagboek geschreven. Mama vroeg me waarom niet. Ik zei dat ik het een beetje te dwingend vond. Daarop stelde ze voor alleen in het weekend iets te schrijven, bijvoorbeeld alle dingen van de week die ik belangrijk vond, een weekjournaal noemde ze dat. Dit is dan de eerste aflevering. De maandag na mijn verjaardag was een beetje bijzonder op school. We zouden die ochtend aardrijkskunde doen met meester Wijnvlek zelf, terwijl de klassemoeders (zo heten ze maar er zijn ook vaders bij) de andere groepen rekenen en taal zouden geven. Als ik aan mijn moeder over school vertel krijgt ze een rolling. We hebben maar één meester en één juf op meer dan 300 leerlingen. Mama zegt dat zij vroeger maar met 35 leerlingen in de klas zat. Verder zijn er veel vaders en moeders die helpen met lesgeven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fragmenten uit het danboek van Penelope Bijtring | 1-11-2018

, door

Ik werd wakker in mijn nieuwe kamer. Alles zag er kaal uit en het klonk hol. Het rook erg naar nieuw huis. Ik heb op de grond geslapen. Dat was wel leuk. Beneden hoorde ik mama en papa praten. Ze maakten ruzie, iets over slingers en ballonnen. Hé, bedacht ik toen, het is vandaag mijn verjaardag, ik ben nu 12 jaar. Ik sprong overeind en holde naar beneden. In de nog kale kamer hingen allemaal ballonnen met de tekst CO2 NEE. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en riep Goh, wat leuk. Elders (hij wil liever geen papa genoemd worden) straalde, maar mama (die Caviera heet en die ik dus maar mama noem) keek sjagerijnig (moet chagrijnig zijn las ik later in het woordenboek).

Toen gingen ze zingen: er is er een jarig, enzo. Zelfs Jup, m’n debiele broertje, deed mee (eigenlijk heet ie Jurre, maar ik noem hem altijd Jup). Hij zong heel verstaanbaar maar mijn ouders hadden zoals gewoonlijk weer niks in de gaten. Ik keek vooral uit naar kado’s. Er lagen twee pakjes op tafel. Geen van beide groot genoeg voor de nieuwe Nintendo 4Dii helaas. Mijn moeder gaf me de pakjes. Het eerste bevatte de nieuwste Griezelbus, nummer 14. Leuk, hij zou heel spannend zijn had ik gehoord. Maar ik had liever de 4Dii gehad. Mijn vader zag mijn teleurstelling en legde uit dat ik de nintendo nog krijg maar dat ie nu overal is uitverkocht. Dat luchtte op. In het tweede pakje zat een zwart dagboek, vuig. Eigen idee van Jurre, zei mama met een knipoog. Ze moest eens weten wat Jup allemaal voor ideeën heeft.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige