Israël blijft rommelen met zijn asielzoekers uit Eritrea en Sudan

Israel blijft worstelen met de ongeveer 45.000 Afrikaanse asielzoekers die het land in de afgelopen jaren zijn binnengekomen, voornamelijk uit Sudan, waar in diverse delen van het land oorlogen woeden, en Eritrea, dat te lijden heeft van een wrede, dictatoriale regering. De jongste ontwikkeling is dat de Israelische Bevolkings-, Immigratie- en Grens Autoriteit (het Israelische equivalent van de Nederlandse IND) de criteria waaronder vluchtelingen uit Eritrea of Sudan kunnen wordenopgepakt en gevangen gezet in de ''open'' gevangenis Holot in de Negev-woestijn, zodanig heeft veranderd dat ze er nu allemaal onder vallen, zo meldt de krant Haaretz Iedereen die vóór december  2011 Israel is binnengekomen, zo heet het, kan nu worden opgepakt. Aanvankelijk konden alleen Sudanezen en Eritreeërs worden gearresteerd als ze vóór mei 2011 het land waren binnengekomen (voor Sudanezen) of vóór december 2009 (voor  Eritreeërs). De nieuwe richtlijn komt kort nadat het Israelische hooggerechtshof had bepaald dat asielzoekers in Israel niet langer dan een jaar in Holot gevangen mogen worden gehouden, omdat dit ''onredelijk'' zou zijn.

Door: Foto: Anti-Racismedemonstratie buiten Likoed-hoofdkantoor, Tel Aviv, 2012. Foto (cropped): Sasha Kimel, (cc)
Foto: Caruso Pinguin (cc)

Pegida marcheert door

ELDERS - De anti-islam beweging in Duitsland houdt aan. Met steun van extreemrechts en een welwillend oor van de CDU.

In Dresden heeft de kandidaat van Pegida bij lokale verkiezingen vorige maand bijna 10% van de stemmen gehaald.  Dat lijkt niet veel, maar de polls kwamen niet verder dan 2%, dus is het resultaat gevierd als een overwinning. Deze week kondigde Pegida-chef Bachmann aan een petitie te gaan organiseren tegen de partijdige media. Nog steeds demonstreren Pegida-aanhangers tegen de “islamisering” van hun land. Nu om de week in Dresden en de andere week elders Sachsen.

Sachsen, in het Zuid-Oosten van Duitsland, is de belangrijkste voedingsbodem van de anti-islam beweging. Afgelopen weekend gingen twee huizen in Meissen, die bedoeld waren voor de opvang van asielzoekers, in vlammen op. De eigenaar was tevoren al gewaarschuwd, maar op het politiebureau werd zijn melding van een dreigende boodschap weggewuifd. Op de plaatselijke tv had de commandant van de politie een paar dagen eerder een toespraak gehouden over de ontwikkeling van de misdaad in zijn stad. Het aantal misdrijven door asielzoekers was gestegen en dat zal er niet beter op worden, meende hij, als er, zoals verwacht, meer asielzoekers in Meissen moeten worden opgevangen. Een voetgangersbrug over het spoor betitelde hij als no go area in de avonduren. De neonazistische groep “Initiative Heimatschutz” organiseerde zaterdagavond prompt een demonstratie van duizenden aanhangers op de brug. In de nacht daarop gingen de opvanghuizen in de fik.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Telegraph a Message

Britain’s unique contribution has been to be the only state prepared to make the argument not to rescue migrants to “telegraph a message” to deter migrants from making the perilous journey across the Mediterranean.

Een samenleving kan snel afstompen.

Toen er in oktober 2013 driehonderdzesenzestig vluchtelingen omkwamen bij een scheepbreuk nabij het eilandje Lampedusa, schrok Europa wakker.

Vooral ook Italië zelf: dat richtte prompt de zeereddingsoperatie Mare Nostrum op. Een veiligheidsnet aan marine- en reddingsboten scande het Middellandse Zeegebied tot vlak voor de territoriale wateren van Libië op schepen in nood, om drenkelingen uit het water te vissen. Zo werden naar schatting in een jaar tijd 170.000 zielen gered.

Foto: chuck holton (cc)

Kleine gastvrijheid – deel II

ACHTERGROND - De laatste anderhalve eeuw is het Nederlandse vreemdelingenbeleid steeds terughoudender geworden. Een geschiedenis van krimpende gastvrijheid, met treurige dieptepunten, waar het bed-bad-brood compromis naadloos op aansluit. Deel II: na de oorlog.

In deel I zagen we de Nederlandse gastvrijheid na de komst van de eerste Vreemdelingenwet (1849) in rap tempo slinken. De eerste bed, bad en broodvoorzieningen werden georganiseerd om vluchtelingen op te vangen. Dieptepunt was een rijksvoorschrift waarin mensen die voor de Duitse nazi’s vluchtten, tot ongewenste vreemdeling werden gebombardeerd.

Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Nederland met een opstandige kolonie te maken: Indonesië. De onafhankelijkheid van het voormalig Nederlands-Indië zette een streep door de plannen ruim 100.000 mensen terug te sturen, die hier opgevangen waren om te herstellen van door de Japanse bezetters aangedaan leed. Tijdens en na de dekolonisatie volgden soldaten die in Nederlandse dienst waren (behalve Indonesiërs ook Molukkers en Ghanezen). En veel ‘Nederlanders’, die geboren en getogen waren in Indonesië.

De overheid twijfelde er aan of deze ‘Oosterse Nederlanders’ zich hier wel thuis zouden gaan voelen (lees: aanpassen). Toch kregen ze uiteindelijk een verblijfstitel. Nog tot het einde van de jaren zestig voerde de overheid een landelijk gespreid beleid gevoerd voor de opvang en integratie van Indische Nederlanders.

Foto: chuck holton (cc)

Klein in gastvrijheid – deel I

ACHTERGROND - Nederland stond ooit bekend als een gastvrij land. Dat is echter lang geleden.  Ruim anderhalve eeuw is het Nederlandse vreemdelingenbeleid steeds terughoudender geworden. Een geschiedenis van krimpende gastvrijheid, met treurige dieptepunten, waar het bed-bad-brood compromis naadloos op aansluit. Deel I: voor de oorlog.

Een vluchteling zal voortaan als ongewenscht element voor de Nederlandsche maatschappij en derhalve als ongewenschte vreemdeling te beschouwen zijn

Waar een klein land groot in kan zijn. Dat horen we graag. En waar we nog niet groot in zijn, verzinnen we ambities. Vreemd dat niemand viel over Ruttes gebrek aan ambitie toen hij het bed, bad en brood compromis verdedigde door ferm te wijzen op het feit dat Nederland op de achtste plaats staat binnen Europa als het gaat om de opvang van asielzoekers ten opzichte van het aantal inwoners van het land.

Achtste? Waarom is Nederland niet eerste? Binnen Europa zijn er landen die wel meer kunnen doen, zei Rutte. En plotseling ambitieloos vergat hij plannen op tafel te leggen om in één klap de zeven andere landen voorbij te streven, die meer doen dan Nederland.

Sinds 1 juni 2013 kent Nederland een modern migratiebeleid. Modern wil zeggen: selectief. Nederland is gastvrij voor “migranten aan wie economisch behoefte is en restrictief voor anderen”. Het woordje ‘modern’ suggereert dat de wetgeving vernieuwd en meer van deze tijd is. Dat is voor een groot deel bezijden de waarheid.

Quote du Jour | Luisteren naar de rechter

We proberen eruit te komen. We hebben het over een heel belangrijk punt voor de VVD: een streng asielbeleid voor mensen die weigeren om uitspraken van Nederlandse rechters uit te voeren. (…) Als Willem Holleeder net zo naar de rechter zou luisteren als deze mensen, zou hij nog geen dag in de gevangenis hebben gezeten.

In een halfbakken poging hier illegaal verblijvende asielzoekers te criminaliseren, verslikt Halbe Zijlstra zich in het eigen frame: want of Holleeder nu een voorbeeld zou moeten nemen aan de asielzoekers (die kennelijk heel goed naar de rechter luisteren), of die asielzoekers juist zouden moeten kijken naar Holleeder om te zien hoe het moet, in beide gevallen slaat de vergelijking dood als een glas slecht geschonken bier.

Foto: UNHCR (cc)

Laat Europa het asielvraagstuk nu eens echt grondig aanpakken

ANALYSE - Europa kan de humanitaire crisis in de Middellandse Zee niet langer negeren. Als het de dood van nog meer vluchtelingen wil vermijden, zal het haar asielbeleid moeten repareren, haar aanwezigheid op zee moeten vergroten, en een sterkere rol in Libië moeten spelen.

Er is iets fundamenteel mis met Europa’s benadering van irreguliere migranten. Na de scheepsramp op de Middellandse zee, waarbij meer dan 700 migranten omkwamen, heeft de Europese Commissie een 10-puntenplan van aanpak over migratie onthuld. Dat bevat een aantal goede punten, maar het kan slechts het begin zijn.

Ten aanzien van migratie en asielbeleid loopt er een breuklijn tussen Noord en Zuid door de EU. Onder het verdrag van Schengen (waar het VK en Ierland geen deel van uitmaken) zijn alle leden verantwoordelijk voor de veiligheid van de buitengrenzen van de Unie. De veronderstelling is eenvoudig: in een gebied met vrije beweging zonder grenzen zijn de migratieproblemen van één lidstaat de problemen van de Unie als geheel. Maar de EU heeft al twintig jaar geen gemeenschappelijk migratiebeleid.

Dublinsysteem

Europa’s asielsysteem, het zogeheten ‘Dublin system’, heeft nogal wat frictie binnen de Unie veroorzaakt. Volgens dit systeem is de EU-lidstaat waar een migrant het eerste aankomt primair verantwoordelijk voor het verwerken van een asielaanvraag. Dit plaatst een onredelijke last op landen die aan conflictzones grenzen, zoals Italië, Griekenland of Malta. Deze landen, overladen met aanvragen, wijzen de overweldigende meerderheid daarvan af. Dus reizen asielzoekers naar andere landen, zoals Duitsland of Zweden. Hier hebben ze betere kansen op een succesvolle aanvraag; maar de lokale bevolking stoort zich aan hen als een toenemende last op de sociale voorzieningen. Noordelijke lidstaten willen een asielbeleid dat migranten in het Zuiden houdt, maar hen humaan behandelt, terwijl Zuidelijke lidstaten willen dat het Noorden in de lasten deelt door meer migranten te accepteren. De Middellandse vluchtelingencrisis toont aan dat dit systeem onhoudbaar is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Uitgezet uit Israël, afgeslacht door ISIS…

ELDERS - De Israëlische ‘Hotline voor Vluchtelingen en Migranten’ heeft gemeld dat er onder de ongeveer 30 meest Ethiopische mannen die door ISIS in Libië zijn geëxecuteerd, drie Eritrese asielzoekers waren die tevergeefs hebben geprobeerd asiel te krijgen in Israël. ISIS in Libië verspreidde zondag een video waarop een groep van 18 en een andere groep van 12 mannen waren te zien die respectievelijk werden doodgeschoten en onthoofd. De drie Eritreeërs werden daarop herkend door hun familieleden en vrienden.

Volgens de krant Haaretz (die lof verdient dat zij dit meldt) zat één van de drie gevangenen in de ”open” gevangenis Holot voor hij – op aandringen van het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken – besloot een papier te tekenen dat hij Israël vrijwillig verliet.

Een familielid vertelde dat Israël hem vervolgens had gedumpt in Rwanda, waar hij niet werd geaccepteerd. Daarna ging hij naar Soedan waar hij ook illegaal was en vandaar naar Libië in de hoop met een boot naar naar Europa te kunnen gaan. Volgens zijn familielid was die boot tegengehouden en teruggestuurd naar Libië. Hij zou daarop zijn gearresteerd. Hoe hij in handen van ISIS was gekomen was onduidelijk. Volgens het familielid deed een verhaal de ronde dat de gevangenis door ISIS was overvallen.

Drowning for Freedom (Vice)

Meteen uitermate actueel vanwege alle drama’s met honderden vluchtelingen die omkomen op de Middellandse Zee:

VICE nam een kijkje in Libische detentiecentra waar illegale Afrikaanse immigranten worden opgesloten en kreeg videomateriaal onder ogen dat geschoten was door de Libische kustwacht.

Een waarschuwing vooraf: niet voor tere zielen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: IND (cc)

IND geeft toe dat ze formulieren telt, geen mensen

ANALYSE - Ik schrijf het al jaren, maar nu staat toch echt zwart op wit dat de IND een formulierenfabriek is en dat je van formulieren geen mensen moet maken. Het COA doet niet anders dan papieren mensen creëren en de pers blijft maar roepen dat het mensen zijn.

En is de pers nu echt zo achterlijk of doen ze net alsof?

Ik begin eerst met uitleg van enkele begrippen

Begrippen en betekenis cijfers IND

Eerste aanvraag: asielzoeker die naar ons land komt en een aanvraag voor asiel indient en geen nareis is.

Nareis: Een familielid, van een eerste aanvrager die een verblijfsvergunning heeft gekregen, die naar ons land mag komen. Neem een gezin: man, vrouw en drie kinderen. Man komt naar NL en gezin blijft achter. Man krijgt verblijfsvergunning en hij (of de nareis zelf) dient 4x een aanvraag –MVV, een soort visum- in om zijn vrouw en kinderen over te laten komen. Hij wordt dan referent genoemd in IND-jargon. Als de MVV’s worden ingewilligd dan mag de familie naar ons land komen en krijgen ze een verblijfsvergunning. Zij zijn dan de zgn. nareis. Tot voor een jaar geleden moesten ze ook nog apart een verblijfsvergunning aanvragen, maar dat hoeft niet meer.

Vorige Volgende