Stijging asielzoekers en het generaal pardon

Het was weer bal afgelopen weekend. Telegraaf had een intern memo van de IND in handen gekregen waarin melding werd gemaakt van een stevige stijging van het aantal asielzoekers naar Nederland. Heel suggestief koppelde ze dat ook maar even aan het generaal pardon zonder te zeggen dat het IND dit roept. Hun valse schoothondje deed er vervolgens nog een schepje bovenop. Die verwezen echter naar een stukje van mijn hand. Niet slim, want daardoor ga ik alleen maar de boel tot op de bodem uitzoeken. Bij deze dus mijn antwoord: Aanzuigende werking van Generaal Pardon blijft een mythe. Daarbij gelijk de kanttekening dat er wel degelijk een relatie zit tussen specifiek asielbeleid en de instroom. Maar daarover later meer. Eerst maar even de geactualiseerde grafiek: Duidelijk is dat er inderdaad sprake is van een stevige stijging. Die stijging was overigens al in juni duidelijk en werd gecommuniceerd door Albayrak. Gaan we de cijfers echter in wat meer detail bekijken (helaas alleen voor de laatste 6 kwartalen beschikbaar want het CBS is plots de oude cijfers kwijt), dan zien we dat de toegenomen instroom vooral wordt veroorzaakt door drie landen:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour – Drowning Street

, door

“The support that you have been provided with is to be discontinued … You should note that there is no right to appeal against this decision … You must now leave the United Kingdom.” (Guardian)

Dit kregen 11 duizend Zimbabwaanse asielzoekers in Groot-Brittannië onlangs van de Home Office immigratiedienst te horen. Terwijl de Britse overheid op internationaal niveau scherpe kritiek uit op het dictatoriale regime van Mugabe stuurt ze zelf duizenden vluchtelingen terug naar Zimbabwe? Aangezien het regime in Harare Groot-Brittannië ongeveer ziet als het land van de duivel zullen deze teruggestuurde asielzoekers bij terugkomst reëel gevaar lopen. Hoe is het mogelijk dat de Britse overheid zo met twee tongen praat? Je zou bijna denken dat Rita Verdonk in Londen er wat bij schnabbelt voor haar partijkas?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laffe actie met privédata

, door

Hij kwam dit weekend al binnen als linktip en is vandaag alsnog door iemand in de waan gezet, de site waarop privégegevens staan van mensen die direct dan wel indirect betrokken zijn bij het uit Nederland zetten van asielzoekers. De site is overigens niet/nauwelijks bereikbaar.
“Zo is de judoclub genoemd van een vierjarig zoontje van een directeur van een detentiecentrum voor asielzoekers.”
Zelf had ik besloten er geen aandacht aan te besteden. In een democratie vind ik het geen gepaste actie om uitvoerders van beleid persoonlijk aan te vallen. En al helemaal niet in hun privéleven.
Het was natuurlijk een sappig item om een discussie op te starten, maar het zou mij medeplichtig maken aan iets waar ik verre van wil blijven. Nu het breder in het nieuws is, kan ik er wel even bij stilstaan.
Maar ik kan er kort over zijn. Ik vind het een laffe, lage, gemene en onoorbare actie. Het is het ultieme zwaktebod als je niet meer met argumenten een debat kunt winnen om dan mensen direct maar aan te vallen om ze zo te blokkeren in de taak die ze opgedragen hebben gekregen.
En het is ultiem laf om zelf anoniem te blijven bij de uitvoering van zo’n actie. En ik heb ook het vermoeden dat de figuren die achter deze actie zitten waarschijnlijk wel moord en brand schreeuwen als opsporingsmethoden uitgebreid worden waardoor hun gegevens in databanken komen te staan.
“Bevel is bevel? Mooi niet! Zoek de verantwoordelijken op.” Stond op de site te lezen.
Pardon eikels, dit is een democratisch besluit dat uitgevoerd wordt. Niet een Befehl uit een dictatuur. En hoezeer ik het ook oneens ben met het besluit, het gevecht vindt plaats in Den Haag, met woorden.
Barbaren!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er niet een beetje naast zitten

, door

Het zou van politiek fatsoen getuigen als mevrouw Verdonk, die met niet geringe aspiraties een rol wil blijven spelen in de Nederlandse politiek, haar ongelijk zou erkennen. Ze zat er per slot van rekening niet een beetje naast. Bovendien bedreef ze nog politiek met haar bezwaren tegen een generaal pardon, toen ze na de verkiezingen in november 2006 als minister van vreemdelingenzaken al demissionair was. Wie zo hoog van de toren heeft geblazen, past oog in oog met de feiten een houding van deemoedigheid.

Dagblad Trouw doet een vergeefse poging om Verdonk door het stof te laten gaan voor haar opstelling als minister over het generaal pardon. Verdonk had de groep kanshebbers voor het pardon in het kamerdebat opgeblazen tot in het uiterste geval 200.000. Uiteindelijk waren dit 32.700 asielzoekers (waarvan er 5900 alsnog bakzeil haalden om verschillende redenen) blijkens de brief die staatssecretaris Albayrak (vreemdelingenbeleid) gisteren heeft gestuurd over de uitvoering van het pardon. Dicht bij de schatting van de staatssecretaris (30.000). Ook de aanzuigende werking is uitgebleven volgens Trouw.

Nou heb ik die aanzuigende werking altijd al een vreemd argument gevonden. Alsof er massaal mensensmokkelaars via de site tweedekamer.nl het debat over het generaal pardon zouden volgen, om bij een regeling voor de groep asielzoekers direct Nederland in hun opblaasboot-TomTom’s in te voeren. Ik ben overigens wel benieuwd hoe een asielzoeker nu echt zijn doel kiest (of laat kiezen door de duurbetaalde bemiddelaar).

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Consequenties van streng asielbeleid

, door

Voorstanders van een streng asielbeleid verzwijgen liever de gevolgen die detentie en uitzetting op een asielzoeker kan hebben. Nederland is immers en beschaafd land waarin geen nare dingen gebeuren. Als oud-minister Pronk het woord “deportaties” in de mond neemt wordt hij dan ook hardhandig teruggefloten, want vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog zijn not done. Die periode stond immers geheel op zichzelf en zal nooit meer terugkeren, zo vinden de ‘regels-zijn-regels’ mensen. Maar je hebt helemaal geen grootschalig militair conflict inclusief concentratiekampen en gaskamers in Europa nodig om tóch mensen te traumatiseren.

Omdat de laatste jaren Nederlanders met het grootste gemak vanuit hun luie stoel ferme uitspraken doen over de noodzaak van een streng asielbeleid (ik hoef u de specifieke shockblogs en losgeslagen lezersrubrieken niet apart te noemen) is het van het grootste belang om de persoonlijke verhalen van getraumatiseerde asielzoekers onder de aandacht te brengen.

Vandaag besteed het AVRO Radio1 programma ‘Wat Nu’ aandacht aan één van die verhalen. In het najaar van 2006 werd het achtjarige Chinese jongetje Hui opgesloten in detentiecentrum Zeist. Minister Verdonk hield destijds haar poot stijf, met de nodige gevolgen zo blijkt nu uit een radioreportage die vanmiddag (15.00-16.00) wordt uitgezonden op Radio 1. Uit onderzoek van antropoloog Gerrianne Smits-Baauw blijkt dat kinderen die in de gevangenis hebben gezeten, vaak last krijgen van angststoornissen, depressies en het post-traumatisch stresssyndroom.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Exit mythe van de aanzuigende werking generaal pardon

, door

In het debat over het generaal pardon begin dit jaar werd door de tegenstanders regelmatig gehamerd op de aanzuigende werking die er vanuit zou gaan. Als men in die verre landen zou horen dat je in Nederland, mits je lang genoeg wacht, vanzelf toch nog een asiel krijgt, zouden ze met hordes in hun bootjes stappen en deze kant op komen.
Niet dus. Mag dit argument nu eindelijk van tafel?
Grafiek asielaanvragen per kwartaal me daling in de laatste drie kwartelen (tot Q2)

UPDATE: Meest recente versie grafiek vindt u hier.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige