Heeft democratie een kans in de Arabische wereld?

Volgens velen is de Arabische lente mislukt. Tunesië doet het vrij aardig, maar in Libië en Syrië is het een pijnhoop, Egypte is meer een schijndemocratie en in de meeste landen in de Arabische wereld zit het oude regime gewoon nog (redelijk) stevig in het zadel. Zoals ook onderzoek laat zien, heeft men niet alleen in de Westerse landen minder vertrouwen in een democratische toekomst. Ook de Arabische jongeren hebben er minder vertrouwen in dan een paar jaar geleden. Midden-Oosten deskundige Paul Aarts (UvA) geeft in dit korte college voor de Universiteit van Nederland helder zijn visie weer. Daarbij veegt hij tegelijkertijd de vloer aan met veel van zijn collega's die volgens hem geïnfecteerd zijn door 'democrazy studies'. Volgens hem is het in ieder geval nog veel te vroeg om al een conclusie te kunnen trekken.

Door:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Feit en fictie rond ‘het Kalifaat’

Zoals bekend heeft de fundamentalistisch-revolutionaire beweging ISIS het kalifaat uitgeroepen in delen van Irak en Syrië.

De Egyptisch-Belgische journalist Khaled Diab zet in korte maar krachtige pennestreken zowel uiteen hoezeer de fantasie van ISIS verschilt van de historische kalifaten als hoe de postkoloniale geschiedenis de droom van het kalifaat heeft doen herleven:

The problem with this new caliphate, which, an ISIS spokesman claimed on Sunday, had been established under Abu Bakr al-Baghdadi, an Islamist militant leader since the early days of the American occupation of Iraq, is that it is ahistorical, to say the least.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Egyptische activist Bassem Sabry verongelukt

Journalist en politiek strateeg Bassem Sabry is dinsdagavond omgekomen bij een val van zijn appartement in aanbouw.

De 31-jarige Egyptenaar raakte bekend om zijn politieke analyses in het kielzog van de Arabische revolutie. Hij gold als een van de stemmen van de jonge generatie Egyptenaren.

Zelf was hij ook politiek actief, als campagnemanager voor Dostour, de partij van Mohammed al-Baradei.

De Egyptische revolutie in zeveneneenhalve minuut

Ook verward over de redenen waarom het Egyptische leger eerst het oude Moebarak-regime steunde, vervolgens in bed sprong met de Moslimbroederschap en nu meer liberale stromingen steunt?

Geen nood: videoblogger Hank Green (Vlogbrothers) deed het essentiële huiswerk over Egypte voor ons, zodat wij in minder dan acht minuten enigszins op de hoogte kunnen raken van de voornaamste politieke constellaties achter de omwentelingen die nu gaande zijn in het Noord-Afrikaanse land.

Green krijgt zelfs complimenten van Egyptische hoger opgeleiden voor deze samenvatting van wat er zoal speelt. Vooral zijn uitleg over de rol van het leger in de Egyptische economie en maatschappij valt verhelderend te noemen.

Syrische rebellen toch geen Al-Qaeda strijders

Duits journalist maakt reportage voor Der Spiegel en concludeert: hooguit enkele honderden Al Qaeda-strijders in Syrië, hoop propaganda van regime Assad, maar de val van het regime zal desondanks sektarische bloedbaden inluiden.

Quote du Jour | Revolutie revisited

Het geweld van de veiligheidstroepen is hetzelfde. Ze beschuldigen de mensen ervan tuig te zijn en slaan de protesten dan hardhandig neer. Het is dezelfde mentaliteit als voor de revolutie.

Aldus een Egyptenaar bij de protesten gisteren in Caïro. De revolutie van het voorjaar heeft wel de grote baas laten vertrekken, maar daarmee zijn de problemen van Egypte nog lang niet opgelost. Hoe lang gaan ze het dit keer volhouden?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende