De prins van Oranje heeft zijn eigen ruiten ingegooid. Door het internationale persbureau AP aan te klagen wegens het publiceren van een privé-foto heeft hij de regeling die de koninklijke familie met de pers had, eigenhandig de nek omgedraaid. Met de regeling werd het Nederlandse (roddel)-journaille omgekocht. Ze zouden geen privé-kiekjes van de Oranjes meer plaatsen in ruil voor een tweetal zoetsappige, geregisseerde persmomentjes per jaar. Met de zaak brengt hij Nederland internationaal schade toe. Want als hij wint zal Nederland op de wereldranglijst van persvrijheid gaan dalen. Reken daar maar op als Reporters Zonder Grenzen het nodig acht een alarmerend persbericht uit te sturen. De organisatie vindt dat niet het prinselijk paar, maar de pers hoort te bepalen wat wel en niet nieuwswaardig is. Bijvoorbeeld, als het door het Nederlandse volk betaalde stel uitgebreid op vakantie gaat naar Argentinië terwijl de economie in Nederland in elkaar dondert, dan kan dat best nieuwswaardig zijn. Gisterenavond verklaarden de NOS en RTL de regeling de facto dood door de foto in de diverse journaals te tonen, met als verantwoording dat de foto nieuws geworden is omdat er een rechtszaak over wordt gevoerd. Terecht, maar de RVD is het daarmee niet eens: "Nieuws [is] geen reden om inbreuk te maken op de persoonlijke levenssfeer", en eist dan ook dat de zenders er mee ophouden. Nieuws is geen reden om inbreuk te maken op de persoonlijke levenssfeer? Wat? Dat bepalen we zelf wel, stelletje achterlijke gladiolen, Nederland is geen bananenrepubliek! Vanaf nu bij elke rechtszaak de foto in de krant, dat zal ze leren!
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.