OPINIE - Stukken die een kritisch standpunt innemen ten opzichte van Israël of de Israëlische politiek kunnen altijd op felle en (steeds vaker) instemmende reacties rekenen. Maar waarom precies?
Het is de hypocrisie zegt de een: ‘Israël beweert een democratische, op het westen georiënteerde staat te zijn die de mensenrechten respecteert, maar de Palestijnen in de bezette gebieden hebben (in tegenstelling tot de kolonisten) geen politieke rechten en met de mensenrechten van Palestijnen neemt Israël het ook niet zo nauw.’
‘Het is omdat Israël in de praktijk altijd op westerse, ook Nederlandse steun kan rekenen,’ zegt de ander. ‘Uit mijn naam geen gewelddadige onderdrukking, mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden.’
Maar goed, onze allergrootste bondgenoot, de Verenigde Staten, heeft een track record dat nog stukken erger is. Denk aan hun gewapend optreden in Vietnam en Irak, systematische steun aan iedere gewelddadige rechtse dictatuur in Latijns-Amerika die ze maar konden vinden, Abu Ghraib, renditions, drones, etc., etc. Nederland zei er nooit wat van. Daarnaast: vrijheid en mensenrechten brengen met clusterbommen en enhanced interrogation techniques is natuurlijk ook niet bepaald kosher.
Komt de felle kritiek op Israël dan toch voort uit ordinair en hardnekkig antisemitisme? Soms wel, zo valt op te maken uit de reacties die steevast volgen op ieder stuk waarin Israël een rol speelt (als ‘de Joden’ zus doen of wanneer ‘de Joden’ nu eenmaal zo zijn, dan weet je wel hoe laat het is). Toch heb ik de indruk dat antisemitisme maar hoogst zelden een rol speelt in de veelvuldige kritiek op Israël.