Syrische Nusra Front maakt zich los van al Qaeda en gaat verder onder nieuwe naam

De Syrische tak van al Qaeda, het Nusra Front (Jabhat al Nusra) heeft zich afgescheiden van de moederorganisatie en een nieuwe naam aangenomen. Het Font heet nu Jabhat Fath al Sham (Front voor de Bevrijding van al Sham/Syrië). Kort tevoren had Ayman al Zawahiri, de leider van al Qaeda sinds de dood van Bin Laden, zijn fiat gegeven aan de afscheiding. De verandering lijkt bedoeld om al Nusra, dat in 2012 voor het eerst van zich deed spreken met zware autobom en zelfmoord aanslagen in Syrië, acceptabeler te maken voor de rest van de Syrische oppositiegroepen en partijen die hen steun verlenen, waaronder onder meer de VS.

Quote du Jour | Bondgenoten VS wakkerden sektarische oorlog Syrië aan

Hoe kunnen prominente functionarissen in de regering Obama niet hebben beseft dat een oorlog om Assad uit het zadel te wippen onvermijdelijk zou leiden tot een gigantisch sektarisch bloedbad?

In augustus 2012 waarschuwde een rapport van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst dat de “gebeurtenissen een duidelijk sektarische richting aan het nemen zijn,” en dat “de Salafist[en], de Moslimbroederschap en AQA [Al Qaeda in Irak] de voornaamste krachten zijn die de opstand aanjagen.” Wat meer is, de regering Obama wist toen al dat de externe soennitische sponsors achter de oorlog tegen Assad hun geld en wapens doorsluisden naar de meest sektarische groeperingen ter plaatse.

De regering deed echter niets om haar bondgenoten te pressen hiermee op te houden. Sterker nog, het weefde haar eigen Syriëbeleid rond de extern opgestookte oorlog met voornamelijk sektarische krachten. En niemand in het elitebolwerk van de Amerikaanse politiek en media stelde dit ter discussie.

Er was een opmerkelijke hoeveelheid ontkenning en zelfmisleiding aan de kant van de regering Obama voor nodig dat het op de een of andere manier bezig was het Syrische volk te redden van het bloedvergieten waar het juist bezig was precies het tegenovergestelde te bewerkstelligen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Riccardof (cc)

Een springplank voor terroristen

In korte tijd komen verontrustende berichten naar boven over hoe Al Qaeda en andere radicaal islamitische organisaties voet aan de grond krijgen in Afrika, van de Atlantische tot de Indische Oceaan. Toch is niet iedereen bezorgd.

Bureau Buitenland berichtte deze week over Somalische terreurcellen in Europa. Volgens een Somalische commandant zouden jongemannen uit de diaspora afreizen naar de Hoorn van Afrika om zich te laten trainen door de streng islamitische Al-Shabaab. De recruten zouden ter plekke hulp bieden aan de jihad, maar sommigen zouden ook terugkeren naar het land van herkomst om daar te wachten op orders. De AIVD zegt zich geen bijzondere zorgen te maken.

In NRC Handelsblad verscheen gisteren een uitgebreid verhaal van correspondent Koert Lindijer die naar Noord-Mali afreisde. Wat begon als een seculiere Touareg-opstand, is ontaard in een islamitische revolte. De seculieren en de islamisten zijn een gelegenheidscoalitie aangegaan, maar de fanaten wisten al snel te domineren. De vrees is nu dat allerlei terroristische elementen Noord-Mali zullen gebruiken als springplank voor verdere acties, bijvoorbeeld in het Westen. Lindijer vertelt, oh ironie, dat de Touareg-opstand begon toen Gaddafi was verslagen. De strijders vochten voor hem als huurlingen en moesten ander emplooi vinden. Helaas is het stuk niet online gezet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Cover your ass

[qvdd]All right. You’ve covered your ass, now.

Dit was de reactie van President George W. Bush toen hem op 6 augustus, dus ruim een maand voor de aanslag van 11 september, een memo werd getoond met de titel “Bin Ladin Determined to Strike in US.”

De kranten staan vol met met verhalen over deze aanslag en terecht. Maar hoe tragisch de gebeurtenis ook is, het kan niet verklaren waarom de “vrije wereld” plotseling al haar vrijheden opschortte, een oorlog begon in een land dat niets met de aanslag te maken had, mensen zonder proces arresteerde en afvoerde naar een Goelag Archipel en overging tot marteling. De terreuraanslag was een goede aanleiding om die oorlog te beginnen en de vrijheden op te schorten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Oorlog tussen beschavingen

Each day we are taking further steps towards a war between civilisations, a war between Islam and Christianity, a war between Sunnis and Shia and a war between Arabs and other nationalities. What I fear most is that if rational people don’t realise this, we will miss the chance to stop it and find ourselves in a senseless war in which we will kill each other without even knowing why.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Breivik groter gevaar voor individuele vrijheid dan Al-Qaeda

Waarom zijn Amerikanen niet veel vaker slachtoffer van vreselijke terroristische aanslagen, wilde Foreign Policy-redacteur Daniel Byman vlak na de aanslagen in Oslo en de moordpartij op Utoya weten. Belangrijke factor: kloek optreden van Amerikaanse opsporings- en inlichtingendiensten en de militaire successen tegen al-Qaeda. Kort gezegd: door individuele vrijheden in te leveren voor collectieve veiligheid. Een helder standpunt en Byman toont overtuigend aan dat die keuze ook het wenselijk effect heeft gehad.

Byman schreef zijn heldere analyse vlak na de Noorse aanslagen. Toen de wereld nog naarstig zocht naar een link met al-Qaeda of resten daarvan. Gezien de modus operandus van de dader sloten commentatoren een actie van een eenling uit. Dit drama was geen Virgina Tech, Columbine, Gabrielle Giffords of Fort Hood, maar, gezien de complexiteit, een georganiseerde afstraffing vanwege de Noorse aanwezigheid in Afghanistan. Al snel wezen analisten richting al-Shabab (Somalische extremisten). In de wirwar aan feiten en de verschrikkelijke beelden die keer-op-keer werden herhaald was die analyse bijna een geruststelling. Terroristen – ja, daar hebben we de nodige ervaring mee en dus onze maatregelen voor getroffen. Die kunnen niet alles voorkomen, maar wel heel veel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pakistan en Al Qaeda

[qvdd]

When the particular house bin Laden was living in was under construction in 2003, it was first raided by the ISI to catch a senior al-Qaeda leader. So if this was under suspicion in 2003, how could it not remain under surveilance now?”

Shaukat Qadir, een gepensioneerde Pakistaanse militair, legt een pijnlijk feit op tafel. Ofwel de Pakistaanse geheime dienst liet het huis bewust met rust, ofwel ze is incompetent. Later vandaag spreekt de Pakistaanse premier het parlement toe en iedereen vraagt zich af hoe hij zich hier uit gaat redden.

Syrische rebellen toch geen Al-Qaeda strijders

Duits journalist maakt reportage voor Der Spiegel en concludeert: hooguit enkele honderden Al Qaeda-strijders in Syrië, hoop propaganda van regime Assad, maar de val van het regime zal desondanks sektarische bloedbaden inluiden.

Volgende