De Banlieue als brandhaard

In het kader van het volgen van de Franse presidentsverkiezingen middels de bijdragen van BKB, hier een artikel van Gabi Spitz. De Franse presidentiële verkiezingen staan in het teken van de situatie van jongeren in de buitenwijken van Franse steden. De presidentskandidaten hebben verschillende uitgangspunten, maar zeggen allemaal dat het anders moet in de voorsteden. Minder criminaliteit en minder werkloosheid. In eerdere presidentiele verkiezingen waren de banlieue nooit een hot topic, totdat de Parijse voorsteden brandhaarden bleken te zijn. In november 2005 was de situatie in de voorsteden van Parijs, die normaal gesproken al niet gezien kunnen worden als de veiligste wijken van Parijs, explosief en onrustig. De banlieues stonden in brand. In verschillende Franse voorsteden, waaronder Val-d’Oise, Seine et Marne en Yvelines, gingen groepen jongeren de straat op en werden auto’s en afvalcontainers in de fik gestoken. Politie en brandweer werden met stenen bekogeld en winkels en loodsen in brand gestoken.Tijdens rellen in de wijk Sevran werd een passagiersbus met een molotov cocktail bekogeld. Een gehandicapte vrouwelijke passagier kon de bus niet op tijd verlaten en werd door relschoppers met benzine overgoten en met een brandende lap bekogeld. In totaal gingen zeker duizend auto’s in vlammen op en raakten 20 politiemensen gewond.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour – Integratie uit de gratie

Het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) is teleurgesteld dat premier Balkenende (ja, hij is nog steeds premier, en na zijn geniale, nooit uitgezonden, speech op de verjaardag van Joop van den Ende, zit hij steviger in het zadel dan ooit tevoren) op 1 juli niet naar de herdenking bij het slavernijmonument wil gaan.

De herdenking gaat niet over integratie maar over vaderlandse geschiedenis. Niet voor niets is de slavernij opgenomen in de Canon van de belangrijkste historische feiten en gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis.
Aldus het

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar staat in de werken van Trotski dat er 3 trotskistische presidentskandidaten moeten zijn?

In het kader van het volgen van de Franse presidentsverkiezingen middels de bijdragen van BKB, hier een artikel van Maarten van Oosterom.

De enorme versplintering op links blijft mij fascineren. Naast Segolene Royal zijn er nog 3 trotkistische kandidaten, een communistische en een anti-globalist. Gisteravond woonden we de afsluitende campagnebijeenkomst van de communistische kandidaat Marie-George Buffet bij. De sfeer was goed en de drank was gratis (natuurlijk).
En toch, links bijt zichzelf opnieuw in de vingers bij deze verkiezingen. Door de verdeeldheid zou het zomaar opnieuw kunnen gebeuren dat twee rechtse kandidaten de tweede ronde gaan halen.

Maar dat is helemaal geen issue voor de aanhangers van de linkse splinters, zo vertelden ze ons. Zij zien de eerste ronde van de presidentsverkiezingen als hun ultieme democratische recht om op de kandidaat van hun eerste keuze te stemmen. Het mogelijke gevolg hiervan nemen ze voor lief. Het kan ze niks schelen als door hun stemgedrag Royal de tweede ronde misloopt.

Volgens de twee journalisten die wij vanochtend spraken is de verdeeldheid te wijten aan de enorme ego’s van de kandidaten. Ze vinden zichzelf allemaal de meest geschikte kandidaat en hierdoor is samenwerking nooit een serieuze optie geweest. Besancenot (de revolutionaire postbode) noemt zichzelf ‘de kandidaat van de toekomst’ terwijl Annet Laguiller (die al sinds 1974 geen presidentsverkiezing heeft overgeslagen) dit jaar voor het laatst wil vlammen. Dus toch maar voor mijn eigen, hebben ze gedacht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In het Hol van Le Pen

In de aanloop naar de Franse presidentsverkiezingen presenteren we hier materiaal van BKB. Dit is een verslag geschreven door Pierre Pratley. Met eerst een video-verslag.


directe link

In een bouwvallig pandje aan een plein net buiten het centrum van Lille ontmoetten wij Luc Pecharman en Frederic Buzet, twee gemeenteraadsleden voor het Front National. Hier heeft zojuist een partijvergadering plaatsgevonden, waarschijnlijk de laatste voor de verkiezingen van zondag. Een aantal heren (zonder trouwring, waaschijnlijk nog wonend bij hun moeder) loopt driftig heen en weer tussen de dozen vol met posters en flyers. De laatste dagen proberen ze nog zo veel mogelijk mensen te bereiken. Gelukkig hebben ze tijd om de BKB Campagnebende te woord te staan.

pecharmanOm het ijs wat te breken begonnen we met een compliment wat Frans Timmermans vanochtend in Den Haag op het ministerie van buitenlandse zaken maakte over de campagnestrategie van Le Pen en zijn Front National (FN). Hoe werkt de campagne voor beide heren gemeenteraadsleden (in Lille en Roubaix), district Pas-de-Callais, een van de regio’s in Frankrijk waar Le Pen zijn grootste aanhang heeft?

‘Aangezien de Franse media ons alleen slecht in het nieuws brengt, zijn we genoodzaakt andere tactieken te gebruiken. Dat zijn ‘affichage en tractage’ (posters en folders). Door zoveel mogelijk van deur tot deur te gaan proberen we onze potentiele kiezers te bereiken. Vandaag nog is een hele groep jongeren Lille in geweest om campagne te voeren.’ Voor ons op de grond liggen een aantal posters uitgestald waar Pecharman driftig naar gebaart. ‘De boodschap op deze posters is simpel omdat de mensen inmiddels goed bekend zijn met waar het Front National voor staat’, legt Pecharman uit. ‘Le Pen Président of Votez Le Pen volstaat. Daarnaast hebben we folders waarin we tekstueel een en ander kunnen toelichten. Of deze bijvoorbeeld, waarin we de andere presidentskandidaten zwart maken.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour – Werk werk werk

 
France’s moral crisis carries a name: it is the crisis of work

Aldus Nicolas Sarkozy gisteren.
De komende twee weken zal het thema werk een grote rol spelen in de strijd tussen hem en Ségolène Royal.
Sarkozy gaat voor het verlagen van de belastingen op werk, een kleinere overheid en het loslaten van de werkweek van 35 uur.
Royal gaat voor het verhogen van het minimumloon en meer invloed van de overheid.
Een klassieke links-rechts strijd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cryptoblog 6

Een actualiteit van de afgelopen week cryptisch omschreven:

Hard gelag.

Als u de oplossing weet, graag deze even met “[ color=#EBE6E4]” voor en “[ /color]” achter de tekst verborgen houden (maar dan zonder de spaties na het openingshaakje). Dan ziet bijna niemand het, maar kan ik nog wel aangeven of het goed of fout is.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende