Een moeras dat is ontstaan uit uitwerpselen en uitscheidingen van allerlei soorten wezens is een verwerpelijke en lage zaak, dat wist u als Sargassocio natuurlijk al langer. Maar vandaag gewerd ons de wetenschap dat bijzonder geleerde predikers hebben aangetoond dat er zaken bestaan die verwerpelijker en lager zijn dan een moeras dat is ontstaan uit uitwerpselen en uitscheidingen van allerlei soorten wezens. Tijd voor een empirische poll: [poll=79] Uw extra suggesties ten reactiepanele, het liefst lyrisch arabierisch geformuleerd, kunnen in de poll worden opgenomen
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De grootheid van een man meet je af na zijn dood, aan het aantal YouTube-eerbetonen. Het maakt niet meer uit wie er wel of niet op zijn begrafenis komt, hoeveel tranen er daar vloeien en hoeveel vrouwen hun heimelijke liefde voor altijd onbeantwoord weten. Het gaat erom hoe groots en meeslepend zijn leven op internet herdacht wordt. Hoe de digitale uitgeleide daar vorm krijgt. Want tot enen en nullen zult gij wederkeren. Tenminste, als gij een beetje een leven van betekenis hebt geleid.
En in dat licht vielen de eerbetonen aan een van onze jongste doden me vies tegen. Ik had er meer verwacht, veel meer. En ik had ze graag mooier, ontroerender en oprechter gezien. Want door het verscheiden van de persoon in kwestie is het leven toch een stuk doffer geworden. En waar kan je het leven beter oppoetsen dan op YouTube?
Ik heb het natuurlijk over de eergisteren overleden Mike Reid. Wie? Mike Reid. Ja, ik begrijp dat die naam geen alarmbellen doet rinkelen, want eerlijk gezegd klonk het mij ook niet bekend in de oren, sterker nog: het zei me niks, maar Mike Reid speelde jarenlang Frank Butcher in de BBC-soap EastEnders. Precies, die Mike Reid. Ja, het zegt u nog niks natuurlijk, maar dat maakt voor dit stukje niet zo gek veel uit.
“Ik haat jullie koningin. De koningin van Nederland is een hoer”, riep een Amsterdamse man vorige maand tegen de politie. Daarna zou hij seksuele handelingen hebben beschreven die hij met de majesteit zou willen verrichten. En, voor zover we kunnen nagaan, was die man niet Hans Teeuwen.
Deze brave burger heeft de gruwelijke pech dat hij die gedachte in onze hoofdstad aan het publiek vertrouwt. Want het o zo progressieve Nederland, altijd op de barricaden voor gelijkberechtiging en vrijheid van meningsuiting en tegen klassenjustitie, heeft nog steeds wetsartikel 111 van het Wetboek van Strafrecht niet geschrapt: majesteitsschennis. Op het beledigen van onze vorstin staat sinds 1881 in dit land een gevangenisstraf van maar liefst vijf jaar. Ter vergelijking: daar mag je heel wat kinderporno voor verspreiden. Daar kun je de koningin bijna voor vermoorden. Maar alles in proportie: de koningin is niet de enige met een uitzonderingspositie in ons wetboek. Gelukkig kost het beschimpen van de kroonopvolger of diens echtgenoot je slechts vier jaar nadenktijd in de cel. Want die zijn net iets minder goddelijk.
Nederlanders lijken maar niet te begrijpen want een ongelooflijk kankergezwel die bepaling in ons wetsysteem vormt. Men beschouwt het als een aardige curiositeit, een uitheemse panter dat zo nu en dan in het nieuws opduikt. Maar ter illustratie: Beatrix is een bitch! Willem-Alexander is een hansworst! Maxima is een golddigger! Opgeteld bij het plaatje bovenaan dit artikel kan ik nu 14 jaar in de gevangenis verdwijnen, en (zie het wetboek) levenslang het recht verliezen me als journalist te manifesteren. Sterker nog: als je als adellijke nichtje je tante eens een verbale oorvijg geeft, kun je volgens de wet gewoon de cel in. En waar was de politie toen Maxima haar man ‘een beetje dom’ noemde? Of toen Willem Alexander zichzelf ‘stomme eikel’ noemde toen ie bij het ophangen van een schilderijtje met een hamer op zijn vingers sloeg?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Een Iraans meisje kijkt toe bij de ophanging van Majid Kavousifar en Hossein Kavousifar. Deze twee mannen hadden een rechter vermoord die politieke dissidenten had vastgezet. Twee aangrijpende foto’s.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.