Spreekbuis

Was het u al opgevallen dat de Telegraaf tegenwoordig het officiële persorgaan van de PVV is? Ik wist het ook nog niet, totdat ik probeerde de bronnen te vinden achter het artikel ‘Sharia al in Nederland‘ (Telegraaf, 11 april 2011). Wat blijkt nu? Die bronnen zijn helemaal niet te vinden. Zonder enige verwijzing naar een persconferentie, interview of bijeenkomst waar Wilders zijn uitspraken dan wel zou hebben gedaan, worden hier de meningen en argumenten van de grote leider over de oprukkende sjariaficering van de Nederlandse rechtspraak opgetekend:

“In Hollandse rechtbanken bij zaken als echtscheiding, erkenning van kinderen of verdeling van erfenissen, worden steeds vaker regels uit moslimlanden toegepast, meent de PVV. PVV-leider Geert Wilders luidt, na eigen onderzoek van de partij, de noodklok.”

‘Na eigen onderzoek van de partij’. Aha! Is dat onderzoek dan soms ergens gepresenteerd? Nope. Put de Telegraaf dan wellicht uit een persbericht? Op de PVV-site valt dit bewuste bericht echter in geen velden of wegen te bekennen. De enige kamervragen over sjaria-rechtspraak dateren van 2009 en gaan over praktijken binnen de moskee, niet over wat er gangbaar is in de Nederlandse rechtbank.

Partijkrantje

Ik ben bijzonder geïnteresseerd in dat ‘onderzoek’ van de PVV en het precieze karakter daarvan (Google onderzoek, Havo-werkstukje, academisch paper?). Temeer zelfs, omdat het Telegraaf-artikel nergens vermeldt waar de vonnissen die Wilders als voorbeelden bij zijn stelling aanvoert, dan wel te vinden zouden zijn.

Dus ik zoeken op de PVV-site. Wat schetst mijn verbazing dat het enige bericht aldaar over het toepassen van de sjaria door Nederlandse rechters een simpele doorverwijzing is naar het artikel in de Telegraaf zelf.

Zie ik dat nu goed? Wilders wil wat opinies kwijt, en hij belt daarvoor een bevriende Telegraafjournalist, die ze braaf voor hem optekent en publiceert, waarna de PVV de geïnteresseerde lezer voor meer informatie verwijst naar… de Telegraaf? Is ‘de krant van Wakker Nederland’ vandaag de dag al voor de PVV wat de Tribune is voor de SP?

Niet erg, maar zeg dat er dan even bij. Dan weten de lezers óók waar ze aan toe zijn.

De waarheid

Omdat de Telegraaf geen nadere bronnen vermeldt, en de PVV ter nadere informatie slechts verwijst naar het artikel op de Telegraafsite, valt voor de geïnteresseerde lezer nauwelijks na te gaan in hoeverre wat Wilders hier beweert over de Nederlandse rechtspraktijk ook daadwerkelijk klopt. Die informatie is echter bepaald geen overbodige luxe.

Enig speurwerk maakt namelijk duidelijk dat Wilders slechts de korte samenvattingen heeft gelezen van de arresten waar hij over spreekt, en de zaak ofwel totaal niet heeft begrepen (LJN: BK1042), danwel het vonnis moedwillig selectief weergeeft (LJN BN6767); danwel ‘vergeet’ te vermelden dat de rechter niet anders doet dan het toepassen van het Nederlands conflictenrecht t.a.v. het huwelijksvermogensregime (LJN AZ8421).

Wilders’ voorbeelden

Wilders komt in het artikel in de Telegraaf met drie afschuwwekkende voorbeelden, maar die blijken geen van drieën hout te snijden.

1. In het geval van de Somalische vader die – volgens Wilders – het kind van zijn ex-vrouw niet wilde erkennen, blijkt niet de man maar de vrouw de eiser te zijn. Zij wenst dat de rechter een vonnis uitschrijft dat haar kinderen niet van haar ex-echtgenoot zijn zodat ze die op naam van haar huidige vriend kan schrijven. Omdat het huwelijk in Somalië is gesloten is Somalisch recht van toepassing, en dat biedt enige uitkomst, want ook volgens die wetgeving zou in ieder geval haar tweede kind, waarvan haar huidige vriend de verwekker is, onwettig zijn. Kwestie van geboorteakte corrigeren dus, oordeelt de rechter. (LJN: BK1042)

2. In het geval van het Marokkaans-Nederlandse echtpaar dat volgens Wilders door de Nederlandse rechtbank wordt opgedragen eerst een verzoeningspoging te ondernemen omdat de Mudawwana dat voorschrijft, voert de Nederlandse rechter gewoon de Nederlandse Wet conflictenrecht inzake ontbinding huwelijk en scheiding van tafel en bed uit, zij het met een twist. De verzoeningspoging kan wat de rechter betreft plaatsvinden in briefvorm. Beide partners moeten in een schrijven aan de rechter hun visie uiteenzetten op de mogelijkheid van een eventuele verzoening. Ziet één van beide partners daar geen heil in, of verzuimt een van hen beide überhaupt een brief te sturen, dan zal de rechter, zo kondigt hij in het vonnis aan, daaruit concluderen dat het huwelijk niet meer te redden is en de echtscheiding toekennen. (LJN BN6767)

3. In het geval van de Nederlandse vrouw die in Teheran was getrouwd, en een paar jaar later met haar echtgenoot naar Nederland is geëmigreerd, om er na bijna dertig jaar verblijf in Nederland achter te komen, dat de Iraanse vermogensregels nog altijd van kracht zijn (LJN AZ8421), laat Wilders gewiekst na te vertellen dat de Nederlandse rechter eenvoudig de Nederlandse jurisprudentie toepast t.a.v. met elkaar conflicterende regelgeving over de verdeling van de boedel. Het is wáár dat het vonnis uitermate lullig uitpakt voor de vrouw, maar als je de wetgeving zou willen veranderen, doe je dat niet zozeer ten opzichte van de geldigheid van de sjaria – zoals Wilders suggereert – maar heel in het algemeen over de vraag na hoeveel jaar verblijf in Nederland het Nederlandse echtscheidingsrecht voorrang zou moeten krijgen.

Uit andere voorbeelden blijkt voorts, dat de Nederlandse rechtbank het islamitisch recht eenvoudig wegwuift, indien dit in strijd is met het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, zoals in het geval van de vrouw die buiten haar wil en medeweten om (op grond van haar paspoort) was uitgehuwelijkt aan haar neef (zie 5.5. LJN BD9278).

Het ‘eigen onderzoek’ van de PVV is dan ook net zo weinig waard als de opinies van ‘hoofdonderwijzer’ Richard de Mos over klimaatverandering. Als de Telegraaf journalistiek zou bedrijven in plaats van perscommuniqués van de PVV optekenen, zouden ze dat zelf hebben achterhaald. Maar hé, waar heb je anders bloggers voor?

Update: De journalist in kwestie, Paul Jansen, is niemand minder dan de chef parlementaire redactie van de Telegraaf. Volgens velen is hij de best ingevoerde journalist op het Binnenhof, met de meeste connecties en een notoir rechtse voorkeur. Geen wonder dat de lijntjes met de PVV-leider zo kort zijn.