serie

Kort

In de serie KORT schrijven Sargasten kort en scherp hun mening over een actueel onderwerp. Voor discussie op de late avond.


Foto: daisy.images (cc)

KORT | Khorasan nieuwe boeman?

Nog niet eens zo heel lang geleden werden we gewaarschuwd dat (toen nog) ISIS zelfs gevaarlijker was dan Al Qaeda.

De afgelopen paar dagen verschenen echter berichten in de Nederlandse media dat de terreurgroep Khorasan, genoemd naar een Centraal-Aziatische regio die ooit een belangrijk islamitisch cultureel centrum was, nog gevaarlijker is dan IS.

Deze berichtgeving lijkt ontleend te zijn aan dit bericht in The New York Times:

American officials said that the group called Khorasan had emerged in the past year as the cell in Syria that may be the most intent on hitting the United States or its installations overseas with a terror attack. The officials said that the group is led by Muhsin al-Fadhli, a senior Qaeda operative who, according to the State Department, was so close to Bin Laden that he was among a small group of people who knew about the Sept. 11, 2001, attacks before they were launched.

Samengevat: Khorasan, een groep gelieerd aan Al Qaeda, is gevaarlijker dan IS, dat op zijn beurt weer gevaarlijker is dan Al Qaeda. Ofwel, Khorasan is twee stappen gevaarlijker dan zichzelf.

En verder is het natuurlijk niet echt duidelijk hoe je in de praktijk gevaarlijker kunt zijn dan zowel IS (genocide in Irak) als Al Qaeda (met verkeersvliegtuigen tegen wolkenkrabbers aanvliegen).

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Kijk, mijn kind staat op Facebook

Als vader probeer ik een balans te vinden tussen wat wel en wat niet op Facebook te zetten over mijn kinderen. Ik deel gegevens en foto’s zogenaamd alleen met ‘vrienden’. Omdat ik het fijn vind deelgenoot te zijn van wat zij meemaken. En dus ook vice versa.

Niettemin: privacy settings op maximaal, geen tagging, tegenwoordig even nagevraagd of zoon of dochterlief geen bezwaar heeft. Aan de ene kant wil ik mijn leven niet laten bepalen door angsten (in dit geval dat de gegevens van mijn kinderen ooit tegen ze zullen worden gebruikt), aan de andere kant wil ik natuurlijk ook weer niet dat ze in een toekomst last krijgen van mijn berichten op manieren die we nu niet kunnen voorzien.

In een uitgebreid en heel zinnig artikel van de hand van Linda Geddes komen al deze aspecten aan de orde. Bijvoorbeeld: er zijn zaken die we nu niet kunnen overzien, zoals automatische gezichtsherkenningsalgoritmes die Facebook bijvoorbeeld al in de VS heeft draaien waarmee later met terugwerkende kracht foto’s kunnen worden verbonden met personen. Dus ook als je zelf zo voorzichtig bent ze niet te taggen.

Tegelijkertijd zal een beetje zinnig delen van foto’s en informatie op latere leeftijd ook weer niet het einde van de wereld betekenen voor je kinderen – al is die aanname in feite koffiedik kijken.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Rechtstaat passeren betekent gemiste kansen

OPINIE - Je was tegen Assad. Jong en idealistisch, teleurgesteld in de passieve houding van het westen, en je wilde vechten tegen het kwaad. En dan kom je terecht bij de IS. In dit artikel komen mensen aan het woord die nu graag terug zouden willen keren maar de weg daartoe geblokkeerd zien.

Wij kwamen om het regime te bestrijden maar in plaats daarvan zijn we in een bendeoorlog beland. Het is niet waar we voor kwamen, maar als we teruggaan (naar Groot-Brittannië) dan draaien we de bak in. Op dit moment worden we gedwongen om te vechten – welke keuze hebben we anders?

Dit is waar dit zwart-witdenken toe kan leiden. Niet alleen voelen jongeren zich zo gedwongen in dienst te blijven van IS, als samenleving missen we een kans hen na terugkeer te gebruiken in de strijd tegen radicalisering.

Volgens Neumann zou de Britse regering moeten overwegen een deradicaliseringsprogramma op te zetten en kunnen gedesillusioneerde jihadstrijders krachtige woordvoerders zijn tegen propaganda van terreurgroepen als IS.

Dat zou veel beter zijn dan bij voorbaat het paspoort ongeldig te verklaren. Wanneer deze mensen misdaden hebben gepleegd, dan dienen ze daarvoor gestraft te worden. Zoveel is duidelijk. Niemand zal oorlogsmisdadigers zomaar vergeven omdat dat nu even handig is.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Moslimhaat

OPINIE - Vandaag verscheen op Republiek Allochtonië een artikel over moslimhaat. Vooral de volgende zin trok mijn aandacht:

Wat de omvang van het probleem is, weten we niet. Moslimdiscriminatie wordt door discriminatiebureaus niet apart geregistreerd, zoals met antisemitisme bijvoorbeeld wel het geval is.

Dit deed mij behoorlijk denken aan de cijfers over dodelijk politiegeweld in de VS. Of beter gezegd: het opvallende gebrek daaraan:

”There is no national database for this type of information, and that is so crazy,” said [University of South Carolina criminologist Geoff] Alpert. “We’ve been trying for years, but nobody wanted to fund it and the (police) departments didn’t want it. They were concerned with their image and liability. They don’t want to bother with it.”

Want als je de omvang van een probleem niet bijhoudt, hoef je je vanzelfsprekend ook niet te verdedigen tegen verwijten dat je niets onderneemt tegen een veelvoorkomende misstand. En dat komt – in het geval van moslimdiscriminatie – op zijn minst sommige politieke partijen wel goed uit, vermoed ik zo.

Overigens zou het me helemaal niets verbazen als moslimhaat veel vaker voorkomt dan antisemitisme (wat dus wel apart wordt bijgehouden). Maar ja, of dat zo is, weten we dus niet.

Foto: daisy.images (cc)

Contouren van een geslaagde stelselwijziging

OPINIE - Laatst zat ik aan tafel met vijf gezinshulpverleners. Bij navraag bleek dat voor vier van de vijf het niet duidelijk was waar ze zouden komen te werken en of er werk zou zijn na 1 januari. Want de stelselwijzigingen over de jeugdzorg (inclusief “samen naar school”), de ouderenzorg en thuiszorg zijn in volle gang. Tegenover mij zat denk ik meer dan vijftig jaar zorgervaring die een onzekere toekomst tegemoet gaat.

Maar ze hoeven zich helemaal geen zorgen te maken. Over twee en een half jaar staan de volgende reguliere Tweede Kamerverkiezingen gepland. Tegen die tijd zullen de geweldige resultaten van de massale stelselwijzigingen zichtbaar worden die ons land helemaal toekomst-proof hebben gemaakt. Wijzigingen die een geweldige verbetering zullen betekenen voor de opvang en begeleiding van kwetsbare jongeren, de verzorging van hulpbehoevende mensen thuis en kwetsbare ouderen. Tegen die tijd wordt ook duidelijk hoe ons kabinet van groei en werk ook een geweldige aanjager van de banenmotor blijkt te zijn geweest.

De contouren van een geslaagde stelselwijziging van dit PvdA-VVD-kabinet tekenen zich af. Gelukkig krijgen beide partijen alle lof die ze verdienen van de potentiële kiezers, want ze doen het ge-wel-dig in de peilingen.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Zelfmoord is niet egoïstisch

OPINIE - Het is inmiddels al een tijdje geleden, maar zo nu en dan merk ik nog steeds dat de dood van Robin Williams veel mensen heeft geraakt.

De vraag die ik vooral om me heen hoor is ‘Hoe kan zo een mooi, bijzonder, zachtaardig iemand zelfmoord plegen?’ De meeste commentaren en gedachtes over Robin Williams waren helemaal in lijn met zijn mooie persoonlijkheid en verdriet. Maar er doken ook reacties over dat zelfmoord egoïstisch is.

Zelf hoor ik regelmatig het bericht op het station dat die en die trein niet zal rijden ‘vanwege een aanrijding met een persoon’. Dat zal vrijwel altijd om een springer gaan. Om me heen hoor ik dan forenzen verzuchten ‘waarom iemand dat nou zo nodig moet doen’. Maar het ongemak dat het meebrengt voor een reiziger valt nog altijd in het niet in de hel die een persoon voorafgaand zijn of haar daad moet zijn doorgegaan. Al wil ik geenszins de confrontatie die de hoofdconducteur en andere hulpverleners na een aanrijding meemaken, die heel erg traumatiserend kan zijn, bagatelliseren.

In het verleden heb ik niet goed kunnen begrijpen waarom mensen tot zelfmoord komen. Totdat ik in mijn nabijheid iemand in een serie angstpsychoses zag raken en het heel dichtbij kwam. Het werd ongrijpbaar, en de verwildering, angsten, eenzaamheid waren zo fenomenaal dat ik opeens wel begreep waarom mensen tot een ultieme daad kunnen komen.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Een stok om de hond mee te slaan

OPINIE - De laatste tijd lijkt antisemitisme in Nederland behoorlijk toe te nemen of wordt op zijn minst flink zichtbaarder. En dat is een probleem.

Wat we ook zien: mensen die zich druk maken over toenemend antisemitisme. Soms uit een terechte bezorgdheid over het welzijn van Joden, soms echter ook uit haat voor een hele andere bevolkingsgroep.

Dat laatste wordt zo nu en dan onbedoeld duidelijk. Zo ook in het geval van Geert Wilders.

Wilders was het niet eens met een verklaring die volgde op een overleg tussen minister-president Rutte en een aantal Joodse organisaties.

Hij schreef vervolgens in een reactie aan Rutte:

De gezamenlijke verklaring met de joodse organisaties die het kabinet gisteren opstelde over het toenemende antisemitisme is een flutverklaring. Er is een olifant in de kamer, maar u weigert hem te zien. […]

Sluit de grenzen! Pak de islam aan! […] Doe uw plicht en dring het antisemitisme in Nederland terug door de islam terug te dringen.

Het gaat dus niet primair over antisemitisme, maar over moslims die – in Wilders optiek – een gevaarlijk en onaangepast fremdkörper binnen de Nederlandse samenleving vormen.

Gezien zekere parallellen met het verleden, is het dan ook niet vreemd dat Joodse organisaties, waaronder zelfs het CIDI, niet zaten te wachten op de steun van Wilders in hun strijd tegen het opkomende antisemitisme.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Haat

OPINIE - Nadat vorige week in Frankrijk Joodse winkels in brand werden gestoken, werden deze week Israëlische voetballers in Oostenrijk belaagd door opponenten van het Israëlische geweld in de Gazastrook. Ik wijdde er al een waanlink aan.

Afgaande op de berichten, werden deze misdaden gepleegd door islamitische jongeren die hun afkeer van het beleid van de staat Israël – en hun sympathie voor de Palestijnse zaak – doorvoeren tot het niveau van onvervalste Jodenhaat.

In hun beleving zijn de acties van de staat Israël (die zichzelf expliciet als Joodse staat definieert) representatief voor Joden in het algemeen. Zodoende deugen Joodse apothekers in Frankrijk net zo min als de oorlogsmisdaden die Israël nu vrijwel zeker begaat.

Maar dat de acties van de Joodse staat niet deugen, wil nog niet zeggen dat Joden in het algemeen niet deugen en daarom met (gewelddadige) afkeer mogen worden bejegend.

Die redenering is bovendien ronduit antisemitisch. En we weten allemaal waartoe antisemitisme in het verleden heeft geleid.

Het is daarom nogal typisch dat degenen die – al dan niet terecht – het hardst moord en brand roepen over antisemitisme, zichzelf schuldig maken aan precies dezelfde drogredenering. Maar dan met opzet. Voor het eigen politiek gewin.

Foto: daisy.images (cc)

Kort | Oorlogstaal

OPINIE - De wereld voert oorlog met wapens. In Nederland voeren we oorlog met woorden. Minder erg, maar helpen doet het ook niet.

Zeg iets over arme burgerslachtoffers in Gaza en je bent een terroristenvriendje en antisemiet. Zeg iets over de begrijpelijkheid van de Israëlische reactie en je bent een zionist en kindermoordenaar.

Zeg iets over inzet van militairen in het rampgebied van MH17 en je bent oorlogszuchtig. Zeg iets positiefs over de voorzichtige houding van Nederland richting Rusland en je bent een laffe pacifist die handel voor mensen laat gaan.

Publiceer zomaar een persoonlijk item van een van de slachtoffers van MH17 en je bent een aandachtshoer die over lijken gaat. Zeg iets over het het morele gehalte van voorgaande en je bent iemand van de linkse morele elite die andersdenkenden de mond wil snoeren.

Zeg iets over het verklaarbaar vinden dat ISIS doet wat ze doet en je bent een moslimvriend, jihadist en dhimmi. Enzovoort.

Hoe heftiger de gebeurtenissen in de wereld, hoe heftiger mensen op elkaar reageren. De emotie is begrijpelijk. Maar iets ingetogener mag best. En iets meer geduld. Dat geeft misschien ruimte om samen oplossingen te vinden.

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Het failliet van een kinderdagverblijf

OPINIE - Terwijl in stilte wordt gewerkt aan een doorstart wordt de omvang van de schade van het faillissement van het kinderdagverblijf Estro duidelijk: alleen al enkele banken gaan voor zo’n 100 miljoen euro het schip in.

Doordat het bedrijf ondertussen zijn hoofdkantoor van Amersfoort naar Amsterdam (en de jurisdictie van een welwillender rechtbank) verplaatste, kon ondertussen een zogenaamde ‘stille doorstart’ worden gemaakt. Hierdoor kwamen de gezonde delen van het bedrijf in handen van de Britse investeringsmaatschappij H.I.G. Capital.

Dankzij de stille doorstart, konden andere geïnteresseerde partijen, Partou en SWKGroep, buitenspel worden gezet. Het is dus nog maar zeer de vraag of de belangen van de schuldeisers en het personeel wel het beste zijn gediend bij een overname door H.I.G. Capital.

Voor de toeschouwer aan de zijlijn lijkt het er meer op dat de regels van onze maatschappij tot het maximum werden gebruikt om dezelfde maatschappij leeg te zuigen. Binnenkort ook bij de ziekenhuizen?

Foto: daisy.images (cc)

KORT | Ze lachen ons niet toe, ze lachen ons uit

OPINIE - Commentaar overbodig:

Nationale-Nederlanden heeft ongeveer 240 miljoen euro aan aandelen opzijgezet die bestemd zijn als bonussen voor de toplaag van de verzekeraar. Dat is drie procent van het totale aantal aandelen van de sinds vorige week beursgenoteerde NN Group.

Maar bonussen bij een beursgang zijn toch normaal? Die managers hebben toch hard moeten werken om hun bedrijf aantrekkelijk te maken voor externe investeerders?

O ja?

NN Group betrad vorige week de beursvloer. Eigenaar ING moest zijn verzekeringstak verkopen van Brussel omdat de bank staatssteun had ontvangen tijdens de crisis.

Kom d’r maar in met de gebruikelijke verwijten van linkse afgunst. Want meer dan dat zit niet achter dit soort opruiende stukjes, toch?

Vorige Volgende