Voorpagina

Zoekresultaten voor

'metal'

Foto: Tom Davidson (cc)

Closing Time | I’m Not Right

, door

“I’m Not Right” van de band Tetrarch klinkt als een Linkin Park clone. Liefhebbers van laatstgenoemde zullen ook deze nu metal band wel kunnen waarderen.

Ze zijn al even bezig, maar Tetrarch uit Los Angeles heeft er momenteel de vaart in zitten. Ook omdat de band deel uitmaakt van een golf aan hippe en catchy nu metal, die je met een beetje fantasie nu nu metal zou kunnen noemen. Want de inspiratie komt uit de jaren nul en van bands als Linkin Park en Slipknot, die experimenteerden met pop en elektronische bijgeluiden. En dus van die frisse refreintjes, die ook op Unstable van Tetrarch domineren. Ze overheersen wat te veel, want de hese metalcorezang van Josh Fore begint na een track of vier eenvormig te worden.

Closing Time | In Extremo

, door

Het is wel weer tijd voor wat Duits. En voor wat eclectisch samenspel van traditionele (middeleeuwse) instrumenten, poëzie uit de romantiek en, (natuurlijk), rock/metal. In Extremo is het gezelschap dat al deze zaken op een fraaie manier combineert. Het nummer Spielmannsfluch komt van het album waar ze mee doorbraken in 1999, Verehrt und Angespien. Het is uiteraard aan de lezer-luisteraar zelf of die ze wil bespugen of vereren (of iets daartussenin). O ja, als bonus nog wat sfeer van het onvolprezen Wacken Open Air festival, waar het in de jaren dat dit werd opgenomen vrij goed toeven was.

Closing Time | The Cell

, door

Goeie genade, wat een herrie. Dat is best even schakelen als je normaal andere shizzle gewend bent. Maar waarom dan nu ineens hardrock dan? Dat kwam, de NRC van afgelopen donderdag had anderhalve pagina ingeruimd voor de Franse  technical deathmetal, thrashmetal, progressive deathmetal en groovemetal band Gojira. En dat overkomt niet elke technical deathmetal, thrash – eh, elke band die takkeherrie maakt. De muzikanten van Gojira zijn namelijk ook activisten, idealisten en een beetje wereldverbeteraars en predikers. Ze hebben een boodschap en een mening. Dus gaan songteksten over de vervuiling van de oceanen, over de plastic soep. En over de ontbossing van het Amazonewoud. En ze hopen dat de burger, de luisteraar kritischer wordt. Dat de metalfan thuis gaat denken, moet ik wel zo nodig dat broodje tonijn eten. De zanger, Joe Duplantier brengt in de praktijk wat hij preekt, hij is vegetariër en ik begrijp, ook vegan. Geen melk en geen Camembert en dat is voor een Fransoos best moeilijk. Een politieke band dus. En het persoonlijke is politiek, vandaar, fuck the system. De nieuwe plaat van Gojira, Fortitude, komt op  30 april uit.

Closing Time | Elizabeth kijkt naar Tatiana

, door

Ok, deze Closing Time gaat iets meer tijd kosten om uit te leggen, omdat anders niet iedereen direct zal snappen waar ze naar kijken. Er staat muziek op YouTube, dat weet u al (daar halen we iedere dag de Closing Times vandaan). Daarnaast bestaan er recensenten, mensen die Dingen Vinden van (bijvoorbeeld) muziek. Daarnaast heeft YouTube een genre ‘reaction videos’, dat bestaat uit filmpjes van mensen die ergens voor het eerst naar kijken, meestal naar iets bijzonders en wonderlijks, waarbij wordt opgenomen hoe ze reageren.

Closing Time | Vrijheid van kiezen

, door

Het is weer tijd gebruik te maken van de vrijheid te kiezen. En wat zeggen politiek partijen over popmuziek?

Hoort u nog bij die grote groep twijfelaars en weet u nog niet op wie u gaat stemmen? Misschien helpt het een beetje als u  weet welke partijen de popmuziek belangrijk genoeg vinden om er een punt van te maken in hun verkiezingsprogramma’s.

Treurig maar waar: van alle 37 partijen die in de Tweede Kamer willen plaatsnemen, hebben slechts vier iets te melden over popmuziek. Sterker nog: in de 33 partijen die er niets over melden zit helemaal geen muziek.

Closing Time | Vaarwel Lars Göran Petrov

, door

De “Chief Rebel Angel”, zoals de overgebleven bandleden van Entombed A.D. hem liefkozend noemden, is niet meer. Lars Göran Petrov, zanger bij Entombed en, na gedoe, bij Entombed A.D., heeft het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. “Rest in festering slime”, stond er op de voorkant van Entombed’s debuutalbum Left Hand Path, maar ik mag hopen dat LG Petrov een aangenamer hiernamaals heeft. Deze versie van Chief Rebel Angel is een live-opname met het koninklijk ballet van Stockholm, en hoewel ik daar geen verstand van heb (ballet) vind ik de cross-over prima geslaagd. Zet wel even het volume wat hoger, want de opnamekwaliteit is niet optimaal.

Closing Time | Arch Enemy

, door

Melodieuze death metal is een genre dat me erg aan het hart gaat. Arch Enemy is momenteel een grote band in het genre, en The Eagle Flies Alone komt van hun laatste album Will to Power. Dat het al meer dan 70 miljoen keer bekeken is op YouTube suggereert dat er meer mensen zijn die dit wel mooi vinden. Wellicht gelijk een verklaring voor al die blauwharige dames die je tegenwoordig op straat ziet…

Closing Time | Deceased

, door

János: “is het al tijd voor wat technisch onderlegde, hyperagressieve en kwalitatief hoogstaande thrash/death?”

Wereld: “HET IS ALTIJD TIJD VOOR TECHNISCH ONDERLEGDE HYPERAGRESSIEVE KWALITATIEF HOOGSTAANDE THRASH/DEATH!!1!”

 

Ahum, eh, juist, Deceased dus. Fijne band, begonnen halverwege de jaren 80, maken nog steeds muziek. Dit pareltje komt uit begin jaren 90, en kent (als jullie gewoon maar even blijven luisteren in plaats van weg te klikken zodra iemand begint te schreeuwen) ook verrassend mooie, melodieuze stukken.

Foto: Mirjam Groen (cc)

Sargasso Lijst | Live albums

, door

ONDERZOEK, OPROEP - Mhhh. Onze laatste lijst is geloof ik alweer een kleine 7 jaar geleden, als ik de zoekfunctie van onze onvolprezen (en fraai vernieuwde) site mag vertrouwen. En dat doe ik natuurlijk. Reden genoeg om dit weer eens op te pakken!

Omdat lijstjes best leuk zijn, omdat we graag input van onze lezers krijgen, en natuurlijk omdat 2020 een fuckin’ graftakkenkutjaar was, waarin er niet of nauwelijks bandjes gekeken konden worden, door Covid-19 uiteraard.

Het was 5 december 2019 toen ik voor het laatst in een zweterig hok stond te kijken naar muziek makende mensen op een podium. En damn, net als vele, vele anderen mis ik het bandjes kijken, de muziek, de sfeer… Ik luister de laatste tijd dan ook vaker live-albums, uiteraard niet hetzelfde, maar als surrogaat (en om te zwelgen in weemoed) voldoet het enigszins.

Maar wat zijn nou eigenlijk de beste live-albums? En wat zijn de (nog) onbekende pareltjes? Daarbij kunnen we elkaar wellicht helpen!

Dus aan jullie, waarde lezers, de vraag: wat zijn de beste en meest memorabele live-registraties ooit vastgelegd?

Vrijwel alles komt in aanmerking, zo lang het maar een registratie is van een live-concert. Dus ook (meer)dubbel-albums, bands en soloartiesten, publieke uitvoeringen van een klassiek concert, of een album van een festival of optreden van meerdere artiesten.

Closing Time | Carnation

, door

Normaal gesproken denk ik niet aan onze zuiderburen, wanneer het gaat om kwalitatief hoogstaande death metal, maar Carnation brengt daar wel verandering in. Het ritme is strak, de leads en riffs zijn fantastisch en de zanger heeft een erg goede, brute strot. Het geheel ademt een heerlijk nostalgische old school death metal vibe uit, dat doet denken aan (bijvoorbeeld) een vroege Entombed. Zelfs voor de albumhoes lijkt men inspiratie te hebben opgedaan uit de glorieperiode van deze muziekstijl. Enig experiment wordt niet geschuwd, op het laatste nummer van Where Death Lies zijn bijvoorbeeld ook wat (verdienstelijke) cleane vocals te horen. Heel gaaf album dit, met mooie liederen. Enjoy! En oh ja, artiesten hebben het moeilijk deze dagen, dus mocht je hier van genieten: klik vooral hier.

Tussentijd | Winter Woede

, door

VIDEO - Heidevolk, Heideroosjes… what’s in a name? Beiden zingen over de winter. Limburgse nederpunkers of Gelderse nederfolkmetallers, beide heel goed te pruimen. Dit liedje over de winter is wel iets minder vrolijk. Het verhaalt over veteranen, die na de oorlog berooid achterblijven en om te overleven moeten roven. Maar ach, ook op kerstdag kan het niet alleen maar jolijt zijn, toch?

Vorige Volgende