Het Amerikaanse ministerie voor Justitie klaagt diverse politiebureaus aan wegens discriminatie. De toelatingsexamens zouden vrouwen en zwarte Amerikanen onrechtmatig benadelen. Critici vrezen echter dat de standaarden hierdoor omlaag worden bijgesteld.
De regering Biden heeft diversiteit hoog in het vaandel staan. ‘Equity’ is daarbij het toverwoord. Equity mikt net als equality op gelijkberechtiging en gelijke kansen, maar legt net even andere accenten: het wegnemen van barrières, het herstellen van historisch onrecht, en het gelijkmaken van het speelveld. Dat klinkt natuurlijk allemaal redelijk en nobel, maar in de praktijk leest men het welslagen van dit streven af aan een gelijkheid van uitkomsten.
Vraag is of dat ook mogelijk is zonder dat de kwaliteit in het geding komt. Je kunt wel willen dat kansarme jongeren ook de mogelijkheid hebben om dokter of ingenieur te worden, maar als je de exameneisen gestaag naar beneden bijstelt omdat bepaalde etnische groepen om allerlei redenen kwalitatief minder onderwijs krijgen, leidt dat tot brokken.
Rechtszaak
Desalniettemin gaat het Amerikaanse Ministerie van Justitie voortvarend te werk bij het bestrijden van vermeend onrecht op de arbeidsmarkt. Zo heeft ze de afgelopen tijd politiebureaus in verscheidene steden blafbrieven gestuurd, omdat hun toelatingsexamens zouden discrimineren. De meeste afdelingen geven dan toe. Gemeenten hebben geen zin in kostbare juridische procedures.
De universiteitsstad South Bend, Indiana is uit een wat ander hout gesneden en heeft gezegd: we zien u wel voor de rechter. Het ministerie is daarop een proces begonnen. Het zal nog een interessante juridische casus opleveren. In de optiek van Justitie is het eenvoudig genoeg:
From at least 2016 to the present, Defendant has used a written test that disproportionately excludes African-American applicants and a PFT that disproportionately excludes female applicants. Defendant’s use of these tests is not job related or consistent with business necessity. Defendant has therefore violated Title VII by engaging in a pattern or practice of employment discrimination against African-American and female applicants in its police officer selection procedures.
Voldoende fit
Voor het behalen van het fitheidsexamen (physical fitness test) moet een kandidaat minstens 35cm hoog kunnen springen*, 24 sit-ups in een minuut kunnen doen, 300 meter kunnen afleggen in 1 minuut en 22 seconden, 21 push-ups achter elkaar kunnen doen, 2.4 kilometer kunnen afleggen in minder dan 19 minuten*, en 6 maal de trekker van een dienstpistool kunnen overhalen in tien seconden of minder. Men mag dit examen drie maal per jaar proberen.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie behaalde van 2016 tot augustus 2019 ongeveer 87,6% van de mannelijke kandidaten het fitnessexamen, terwijl slechts 45,5% van de vrouwen slaagde.
Onthouden, interpreteren, rekenen
Wie slaagt voor het fysieke examen moet nog een cognitief examen afleggen. Dit examen behelst 120 tot 130 multiple choice-vragen, verdeeld over zeven onderdelen:
(1) Leren en toepassen van kennis; (2) Observeren en correct beschrijven van gebeurtenissen en voorwerpen; (3) Herinneren van identificerende informatie; (4) Herinneren van vormen en ruimtelijke relaties; (5) Invullen van Standaardformulieren; (6) Grammatica; en (7) Spelling.
Wat hier overigens niet expliciet wordt vermeld maar wel een belangrijk onderdeel uitmaakt van het examen, is dat de kandidaat behoorlijk moet kunnen rekenen. Bij de opgaven mag men dan ook pen en papier, maar geen rekenmachine gebruiken.
Discriminerend?
Ook op dit punt zijn de juristen van het ministerie van Justitie van mening dat het examen bepaalde minderheidsgroepen onevenredig benadeelt. Waar ongeveer 84,1 % van de blanke kandidaten het examen met goed gevolg wist af te leggen, slaagde slechts 62,8% van de zwarte kandidaten daarin.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie hebben de standaarden op deze examens onvoldoende te maken met de beroepspraktijk. En zelfs al zouden ze die hebben, zo betoogt de aanklacht, dan zijn er andere mogelijkheden en examens, die vrouwen en zwarte Amerikanen minder benadelen. Niet alleen dient de politie van South Bend op te houden deze examens als voorwaarde te stellen om aangenomen, maar ze moet afgewezen kandidaten ook nog eens compenseren voor gederfde inkomsten.
Verslappende standaarden
Critici wijzen er echter op dat de opgaven nou ook weer niet uitzonderlijk moeilijk zijn. Bovendien is het wel handig als een politieagent fit genoeg is om boeven te vangen, een politierapport naar behoren in kan vullen en in staat is om richtlijnen en wetgeving correct te interpreteren en een rekensom naar behoren uit te voeren.
Er staat bovendien meer op het spel dan enkel de standaarden in South Bend. Een flink deel van de politiebureaus in de V.S. maakt gebruik van deze of vergelijkbare examens. Via het proces tegen South Bend hoopt het ministerie van Justitie dus een precedent te scheppen, waarmee ze veel meer steden kan verplichten af te stappen van deze hinderpaal.
Vanuit historische achterstelling van vrouwen en zwarte Amerikanen is het wel begrijpelijk dat de federale overheid kritisch kijkt naar toelatingsexamens. Zo misbruikten allerlei Zuidelijke staten tijdens Jim Crow zogenaamde ‘literacy tests’ om zwarte burgers te weerhouden van het uitbrengen van hun stem. Vraag is echter of men ook niet door kan schieten naar de andere kant.
Wensdenken vs. werkelijkheid
Bovendien zijn sommige beroepen nu eenmaal fysiek zwaarder, hetgeen ongelijkheid met zich mee kan brengen. Ik moet nog vaak terugdenken aan een filmpje waarbij Femke Halsema het beroep van burgemeester vergeleek met dat van brandweerman/vrouw, in een poging brandweervrouwen ervan te overtuigen dat er meer vrouwen op de werkvloer moesten komen. Als de brandweer een betere afspiegeling vormde van de samenleving, was haar gedachte, dan zouden burgers ook meer vertrouwen in het instituut hebben.
Ze werd nog net niet uitgelachen: de brandweervrouwen hielden haar voor dat hun ervaring leerde dat mannen gemiddeld nou eenmaal sterker waren, en dat een groep die bestond uit grote sterke mannen de klus nou eenmaal sneller klaarde. De idealen van de hogeropgeleide kantoormuis botsen nogal eens op de realiteit van de praktijk.
Staartdelingen en persoonsvormen?
Wat vindt u? Moet een politieagent staartdelingen kunnen maken, ingewikkelde parkeerreglementen begrijpen en weten welke persoonsvorm in welke zinsconstructie op z’n plek is?
* Bovengenoemde getallen zijn vertaald van inches en mijlen naar cm en kilometers en afgerond
Reacties (9)
Een agent moet duidelijk schrijven kunnen, anders wordt een proces-verbaal afgekeurd in een rechtzaak.
Snel kunnen typen is ook wel handig.
Een staartdeling lijkt mij niet specifiek nodig (al vind ik eigenlijk dat iedereen dat kunnen moet).
21 keer opdrukken vind ik veel.
6 keer schieten in 10 seconden ook.
2.4 km rennen in 19 minuten is een sukkeldraf.
Ik vind moeilijk te beoordelen hoe belangrijk fysieke kracht voor een politieagent is.
(Behalve als er demonstranten van de A12 gesleept worden moeten).
Mwha, 21 keer opdrukken is vrij minimaal. 1×20 of 2×10 is een beetje het minimum wat je voorbij ziet komen in trainingen. En dan is dat meestal ook nog eens alleen maar je warm-up. Minder zie je eigenlijk alleen bij mensen die in een revalidatie traject zitten o.i.d.
De fysieke eisen zijn eigenlijk best minimaal, als je een beetje regelmatig beweegt zou dit niet bepaald een probleem zijn, of zou je in ieder geval met minimale training op niveau moeten kunnen komen. Op zich is het eigenlijk verassend dat er een dusdanige kloof is tussen de mannen & vrouwen. De eisen zijn niet bepaald van een niveau waarvan je verwacht dat het verschil tussen mannen en vrouwen echt relevant is.
Nu doe je je wel erg erg onnozel en wereldvreemd voor Co. Denk je nou echt dat agenten alleen fysieke inspanningen doen bij A12 demonstranten – of wilde je dat item gewoon even noemen? (Trouwens, je weet dat de politie daar karretjes voor heeft, om die protestanten weg te kruien?). Wat dacht je dat agenten doen als mannen met zwaarden, machetes, en messen staan te zwaaien in winkelstraten? Wat dacht je dat agenten doen bij doorgesnoven voetbalhooligans die terrassen verbouwen en met flessen en vuurwerk gooien? Of met vuurwapens schieten?
Wat dacht je dat agenten doen bij huiselijk geweld en meneer (of mevrouw) molenwiekt? Wat denk je dat agenten doen als pro-palli’s met stenen gooien?
Ik begrijp: dit vind jij moeilijk te beoordelen?
Wat ze dan eerst en vooral doen is een directe fysieke confrontatie vermijden. Het is absoluut niet de bedoeling dat politiemensen in zo’n geval in een lijfelijk gevecht belanden. Daarom hebben ze wapenstokken, traangas, tasers en vuurwapens die ze zo nodig kunnen gebruiken. Ik geloof niet dat Co hier degene is die zich onnozel en wereldvreemd voordoet.
“Wat dacht je dat agenten doen als mannen met zwaarden, machetes, en messen staan te zwaaien in winkelstraten? Wat dacht je dat agenten doen bij doorgesnoven voetbalhooligans die terrassen verbouwen en met flessen en vuurwerk gooien? Of met vuurwapens schieten?”
In de VS trekken ze dan meteen hun wapen (op zijn minst de taser, maar liever een vuurwapen).
Ik zou zeggen dat politieagenten vooral sociaal vaardig moeten zijn. Maar blijkbaar wordt daar niet op getest. Dat relativeert het belang van die andere tests wel een beetje. (Al moet ik wel nog even denken aan het tafeltje in een wegrestaurant tussen Houston en San Antonio dat ik ooit, lang geleden zag. Daar zaten vier politieagenten, die ik alle vier op een kilootje of 150 schatte. Of dat nou zo handig was voor de uitoefening van hun vak..)
O, en South Bend, dat is toch stadje van Pete Buttigieg?
De vraag is bovendien in hoeverre een te eenzijdige samenstelling het functioneren van een politiekorps als geheel kan beïnvloeden. Om het gechargeerd te zeggen: wil je wel een korps dat overwegend uit witte sportschoolmannetjes bestaat? Hoe zou dat uitwerken op de cultuur in zo’n korps en daarmee op de werkwijze? En op het vertrouwen van het publiek in de politie?
Daar hebben we in Nederland al antwoord op.