COLUMN - De elegant geschreven repliek op onder andere mijn repliek op zijn oorspronkelijke column, verhult dat er een gebrek aan werkelijk kritisch denken is bij de auteur.
Kennelijk zorgde de verwijzing naar emoties in mijn vorige stuk voor verwarring bij de heer Veelo. Ik zal mijn kritiek deze keer dan ook wat klinischer verwoorden.
In essentie komt het betoog van de heer Veelo er op neer dat het klimaatdebat belangrijk is vanwege de grote gevolgen. En dat juist omdat het zo belangrijk is, het gewenst is dat kritische geesten zich ook kunnen uiten zodat absoluut zeker is dat we op basis van de juiste inzichten beslissingen nemen.
Hierin ben ik het volledig eens met de heer Veelo.
We wijken alleen stevig af in onze opvatting over wat de werkelijke kritische geesten zijn en wat de verantwoordelijkheid is van eenieder die bericht over het klimaatdebat, of willekeurig welk ander belangrijk debat.
Om met het eerste te beginnen. Voor idee-ontwikkeling, en al helemaal wetenschappelijke theorievorming, is het van groot belang dat iedere werkelijk kritische beschouwing serieus genomen wordt. Wanneer dit niet gebeurt, kan een dwaling het gevolg zijn.
Echter, niet alles is een werkelijk kritische beschouwing. Een kritische beschouwing laat gaten zien in de theorie waar men nog geen antwoord op heeft. Die gaten maken de houdbaarheid van de theorie zwak. Een kritische beschouwing kan ook aantonen dat de werkelijke wereld, de feiten, niet overeenkomen met hoe de theorie beschrijft dat het zou moeten zijn.
