Spaanse nationalisten boeken succes met Vox De Spaanse deelstaat Andalusië krijgt voor het eerst sinds 36 jaar een rechtse regering. Bij de verkiezingen van begin december bleeft de socialistische PSOE weliswaar de grootste partij met 33 zetels. Maar een linkse coalitie met Podemos (17 zetels) zat er niet in. Een rechtse coalitie van de conservatieve Partido Popular (26 zetels) en de liberale Ciudadanos (21) bleek wel mogelijk met gedoogsteun van de nationalistische partij Vox, de grote winnaar van de verkiezingen die in een klap met 12 zetels in het Andalusische parlement kwam. Opmerkelijk is dat de nieuwe deelstaatregering steunt op twee akkoorden, een van Ciudadanos met de PP en een van de PP met Vox als gedoogpartner. Het laatste akkoord bevat 37 doelen met bovenaan het scheppen van nieuwe banen, bestrijding van corruptie en respect voor de democratie. Daarnaast betuigen de partijen steun voor het stierenvechten en de flamencodans.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 10-01-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - De kop van het artikel gisteren over de uitzetting van een Sudanese asielzoeker had anders gekund. Niet de IND, maar de Nederlandse regering blijft mensen terugsturen naar onveilige landen.
Natuurlijk vaart het kabinet, c.q. de verantwoordelijke staatssecretaris op het voorwerk en advies van de IND, maar het is wel degelijk de regering die dus asielzoekers uitzet naar landen waar het absoluut niet veilig is en ook gevreesd mag worden voor het lot van de uitgezette individuen.
Vorig jaar ging het bijvoorbeeld om de uitzetting van Afghaanse asielzoekers. Het enige dat de staatssecretaris op bezwaren tegen de uitzetting inbracht was dat hij een nieuw ambtsbericht over de veiligheid in Afghanistan zou maken, maar wat hem betreft konden de uitzettingen gewoon doorgaan.
Het reisadvies voor Afghanistan luidt volgens de Nederlandse overheid: Reis niet naar Afghanistan.
Een vorig jaar naar Bahrein uitgezette vluchteling is inmiddels door de Bahreinse autoriteiten vastgezet en Amnesty heeft signalen ontvangen dat de man ook is gemarteld.
Het reisadvies voor Bahrein: Er zijn veiligheidsrisico’s voor reizen in Bahrein.
En vorige week is er dus iemand naar Darfur in Sudan uitgezet.
Het reisadvies voor Sudan: Er gelden verschillende veiligheidsrisico’s voor de regio’s in Sudan. Reis niet naar Darfur.
Nu pas, woensdagochtend, is tot de nationale media doorgedrongen dat zaterdag drie passagiers van een KLM-vlucht naar Nairobi uit het toestel zijn gehaald en gearresteerd, omdat ze protesteerden tegen de uitzetting van een Sudanese asielzoeker naar Sudan.
De drie bleven staan om te verhinderen dat het toestel zou vertrekken. Die methode werd eerder met succes toegepast door een studente in Zweden, die zich verzette tegen de uitzetting van een Somalische naar Somalië. Zíj had succes, maar in Nederland volgen we dit soort humanitaire acties niet na. Wat denken ze wel!
Dus werden de protesterende passagiers uiteindelijk op verzoek van de KLM door de marechaussee uit het vliegtuig verwijderd en meege-nomen. Mensen die de gebeurtenis wilden filmen kregen te horen dat ze beelden moesten verwijderen. Anders zouden ook zij worden opgepakt.
De uitzetting betrof de 25-jarige Ezzedine Mehimmid uit Darfour. Er werd gevreesd dat hij bij aankomst in Sudan zou worden gearresteerd, mogelijk gemarteld en misschien zelfs gedood, aangezien de oorlog in Darfour eigenlijk nooit is bijgelegd. Amnesty International meldt dat er na zijn aankomst niets meer van hem is vernomen, zodat gevreesd mag worden dat hij inderdaad ergens in een cel zit.
Amnesty meldt ook dat een man die verleden jaar door de altijd strenge IND naar Sudan werd teruggestuurd en aan de Sudanese veiligheidsdienst NISS werd overgedragen, daadwerkelijk werd vastgezet en gemarteld. Foto’s van zijn verwondingen bewijzen de mishandeling, volgens Amnesty. Hij kreeg van de veiligheidsdienst het consigne zich dagelijks te melden, maar zit nu ondergedoken ergens in Sudan.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het nummer ‘Cocaine’ werd uitgebracht door J.J. Cale in 1976, maar het was Eric Clapton die er een jaar later een hit van maakte.
If you wanna hang out youve got to take her out; cocaine.
If you wanna get down, down on the ground; cocaine.
She don’t lie, she don’t lie, she don’t lie; cocaine.If you got bad news, you wanna kick them blues; cocaine.
When your day is done and you wanna run; cocaine.
She don’t lie, she don’t lie, she don’t lie; cocaine.If your thing is gone and you wanna ride on; cocaine.
Don’t forget this fact, you can’t get it back; cocaine.
She don’t lie, she don’t lie, she don’t lie; cocaine.She don’t lie, she don’t lie, she don’t lie; cocaine.
Er zijn in Nederland politici en columnisten die dagelijks Nashvilleverklaringen de samenleving inslingeren, maar dan tegen moslims. Van orthodoxe christenen hoor je zelden iets meer, dus dat was een goede gelegenheid om je weer eens over iets anders op te winden. Terwijl de mannenbroeders niet eens homo’s uit de samenleving wilden weren, maar alleen uit de kerk. Daarom was het welkom dat de kerkelijke afkeuring ook luid en duidelijk aan bod kwam.
Waar ik me wel over verbaas is de verbetenheid waarmee sommige orthodoxe atheïsten op de Nashvilleverklaring zijn gedoken. Terwijl hun profeet Richard Dawkins evengoed betoogt dat gelovigen eigenlijk niet zouden moeten bestaan – en niet alleen binnen het atheïstische genootschap, maar in de complete samenleving. Of in de verlichte variant: “geloof hoort in de privésfeer” (“blijf lekker in de kast met je religie”). Dat is net zo goed een onheuse bejegening van christelijke homo’s.
RECENSIE - Wanneer het over de kapitalistische samenleving gaat, is deze zo vanzelfsprekend geworden, dat vrijwel iedereen helemaal in termen ervan spreekt en denkt. De gewoonste zaak van de wereld. Dat nauwelijks meer in termen van maatschappelijke alternatieven kan worden gedacht, is te bestempelen als een vorm van politieke vervreemding, wanneer tegelijkertijd de wereld zowel sociaal, klimatologisch als technologisch schreeuwt om visie en actie (Actief socialisme en vrijheid p.145)
Jasper Schaaf (1950), filosoof en ex-raadslid voor de SP in Groningen, wil ‘het vanzelfsprekende opheffen’ . Inspiratie daarvoor haalt hij uit de geschriften van een reeks filosofen, van Aristoteles, Spinoza, Hegel, Marx, Engels en Gramsci tot en met meer eigentijdse denkers en schrijvers als Sivaraksa en Klein. De titel van zijn boek, Actief socialisme en vrijheid; pleidooi voor hechtere linkse samenwerking kan je op het verkeerde been zetten. Schaaf toont zich meer filosoof dan politicus. Zijn beschouwingen blijven, met een paar uitzonderingen, op een zeer algemeen niveau. Hij verwoordt bij herhaling belangrijke vragen over de organisatie van die broodnodige linkse samenwerking in navolging van de inmiddels zo’n 175 jaar oude leuze ‘Proletariërs aller landen verenigt u’. Maar wie concrete, op de actualiteit toegespitste antwoorden verwacht waarmee partijen en bewegingen aan de slag kunnen zal teleurgesteld worden. Schaaf waarschuwt daar zelf ook al voor in het begin van zijn boek. Toch klinkt in zijn boek de hoop door dat de inzichten van klassieke marxisten op zichzelf ook nu nog voldoende inspiratie bieden voor een anti-kapitalistische politiek.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 09-01-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 08-01-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.