Kunst op Zondag verkent zomers kunst trio in Tilburg

He zomermaanden zijn voor velen heerlijke vakantiemaanden. Wat dacht je van een dagje Brabant met een bezoek aan Tilburg? Voor Kunst op Zondag wil ik graag drie zomerse cultuur tips met je delen. In museum De Pont hangt een mysterieuze mist rondom het werk van Laure Prouvost. Het Textielmuseum vraagt in de groepstentoonstelling 'Makers on Materials' om aandacht voor vijf natuurlijke materialen in de kunst. In de groene oase van de Oude Warande kun je de beeldententoonstelling 'Lustwarande - Arbos' verkennen. Tussen het groen ontdek je hier hedendaagse sculpturen van nationale en internationale kunstenaars in hout. [caption id="attachment_351336" align="aligncenter" width="450"] Maria Schnyder interviewt Laure Prouvost in de Pont Tilburg © foto Wilma Lankhorst.[/caption] De Pont Museum: In the Mist of it all De volledige titel van de solotentoonstelling van de Franse kunstenaar Laure Prouvost (Lille, 1978) is In the Mist of it all, above front tears. Met je hoofd in de mist lopen is ook wat je hier ervaart. In de grote zaal hangt een grote dikke witte wolk en daaronder bewegen zich bijzondere vogels tussen de bezoekers. Prouvost was voor de voorbereiding van haar expositie in het Nationaal Museum in Oslo, stond ze letterlijk met haar hoofd in de wolken. Dit idee inspireerde haar voor de grote wolk in De Pont. In de fantasiewereld van Prouvost wonen fantasie dieren zoals de vogels die we hier zien. Sierlijke glazen vogels op het Venetiaanse eiland Murano geblazen. Plukjes wit strand, twee vissen die een fontein maken door water naar elkaar over te spugen. Twee ‘zomerhoeden’ waarin je je moet onderdompelen om de dansers in de tuin van De Pont te zien. Als je mijn inleiding misschien warrig vindt, nodig ik je uit om hier de site van Laure Prouvost te openen voor nog meer fantasie. [caption id="attachment_351339" align="aligncenter" width="450"] Pak de hoed van Laure Prouvost en ontdek de dansers in de tuin van de Pont © foto Wilma Lankhorst.[/caption] 'In the Mist of it all, above front tears' van Laure Prouvost is nog tot en met 18 augustus  2024 te ontdekken in Museum De Pont in Tilburg. Kijk hier voor de details. MK is geldig. [caption id="attachment_351342" align="aligncenter" width="450"] Textielmuseum, impressie van Makers of Materials © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Textielmuseum: Makers on Materials Op een zo’n vijf minuten lopen van De Pont ligt het Textielmuseum. Net als De Pont is het Textielmuseum nauw verbonden met de textielgeschiedenis van Tilburg. Je bent te gast in een voormalige textielfabriek en dat zie je en ruik je. Naast het TextielLab worden hier jaarlijks verschillende tentoonstellingen georganiseerd. Deze zomer staan zeven kunstenaars centraal die allemaal één specifiek materiaal hebben onderzocht en daar mee aan de slag zijn gegaan. Christien Meindertsma (vlas); Thierry Oussou (katoen); Rosana Escobar (fique); Caroline Bach (rubber); Asli Hatipoglu (zijde) en duo Marjo van Schaik en Dasha Tsapenko (wol). Via deze link kom je op een website waarop verschillende video’s staan met de hier genoemde kunstenaars. [caption id="attachment_351341" align="aligncenter" width="450"] Textielmuseum impressie van het TextielLab © collage Wilma Lankhorst.[/caption] De wollendekenfabriek Vóór de komst van het dekbed, sliepen de meesten van ons tijdens koude nachten onder een wollendeken. Aabe staat sinds 1811 voor kwaliteitsdekens. Hoe deze wollendekens tussen 1900 en 1940 in ons land werden gemaakt kun je zien op de begane grond van de voormalige textielfabriek. In de museumwinkel zijn allerlei producten te koop die hier in het TextielLab zijn gemaakt of door kunstenaars die er een tentoonstelling hebben of hadden. 'Makers on Materials' is tot en met 3 November 2024 te verkennen in het Textielmuseum in Tilburg. Kijk hier voor de details. Museumkaart geldig. [caption id="attachment_351346" align="aligncenter" width="450"] Peace and Dignity (2024) © Milda Lembertaite © foto Wilma Lankhorst.[/caption] LUSTWARANADE : Arbos, hout in hedendaagse sculpturen Lustwarande het platvorm voor hedendaagse beeldende kunst in Tilburg organiseert jaarlijks een internationale beeldenexposities in park De Oude Warande. Het thema voor de editie is ARBOS (latijn voor bomen), hout in hedendaagse sculpturen. Hout speelde eeuwenlang een belangrijke rol in de kunst. Door de groeiende belangstelling voor het Antropocene gedachtegoed is er nu weer een groeiende belangstelling voor het gebruik van hout. In de voorgaande exposities van Lustwarande waren altijd wel een of twee sculpturen van hout te zien. In deze 14de editie zie je alleen maar werken van hout, tussen het groen in de Oude Warande. [caption id="attachment_351337" align="aligncenter" width="450"] Momentary Constellation in Becoming © Gerbrand Burger © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Tien deelnemers De selectiecommissie van Lustwarande presenteert deze zomer tien kunstwerken van zowel nationale als internationale kunstenaars. Als ik het werk van Gerbrand Burger (NL, 1976) zie, krijg ik het gevoel dat ik naar een eerbetoon aan de eikenmeubels uit Oisterwijk sta te kijken. Momentary Constellation in Becoming (1) is een installatie waarin Burger de grenzen opzoekt tussen kunst, design, esthetiek en functionaliteit en tussen natuur en cultuur. Dit parkdeel verder verkennend zoek ik op locatie 8 naar het werk van de Braziliaanse kunstenaar Henrique Oliveira (1973). Dit keer niet op de grond, maar hoog in de bomen. De Pau-Caroço (8) lijken op twee overrijpe vijgen. In het routeboekje worden ze beschreven dat ze doen denken aan hybride lichaamsdelen, afkomstig uit een schemergebied tussen het planten- en dierenrijk. Er lijkt minder te raden bij de Three Graces (9) van Maria Roosen (1957). Het klassieke beeld van de drie gratiën (MR noemt ze Louise, Jeanne en Simone) vormde de inspiratiebron voor de Three Graces. Roosen werkt veel met de thema’s lichamelijkheid, vruchtbaarheid, groei, liefde en dood. Wie de Three Graces  in het groen ontdekt, legt vrijwel direct de link met het mannelijk geslachtsorgaan. Maar de rechtopstaande uitstulpingen lijken ook op paddestoelen. [caption id="attachment_351343" align="aligncenter" width="450"] In Bed (2021) © Tom Claassen © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Het eindigt In Bed Het routeboekje geeft bij elke sculptuur een introductie, daarom is het fijn om het boekje bij de entree te kopen. Wij neem altijd onze fiets mee zodat we op een ontspannen manier de kunstwerken tussen het groen kunnen verkennen. Dit keer vraagt het wel om extra stuurmanskunst omdat regelmatig grote waterplassen de doortocht moeilijker maken. Mijn advies zorg voor goede wandelschoenen. Op het einde van de tocht ontdek ik op een open veldje een zittende figuur. Tom Claassen (1964) noemde deze sculptuur In Bed (2). Een meer dan levensgrote figuur zit op een (klein) bed, de figuur lijkt in gedachten verzonken. Wie ben ik? Wat ben ik? Mijn hoofd zit ook vol gedachten van wat ik allemaal heb ervaren. In het midden van het park vind je een klein terras (Grotto) daar is het goed toeven met een kop gember thee en een tosti. https://youtu.be/lTk74Hrw7qA?si=02AXW9Tx9gSHuR_a De beeldententoonstelling ARBOS is tot en met 6 oktober  2024 te zien in park De Oude Warande in Tilburg. Hier vind je alle details. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de afbeeldingen met dank aan en met toezegging van de genoemde musea, artiesten en alle bruikleengevers.      

Door: Foto: Ontdek deze zomer de kunstmogelijkheden in Tilburg © foto Wilma Lankhorst.

Closing Time | Angelene

, door

Angelene vertelt het verhaal van een prostituee die droomt van een beter leven, een leven ver weg met iemand die haar werkelijk liefheeft.

P.J. Harvey vertelt het met allerlei dubbelzinnigheden en literaire verwijzingen, zoals het countryliedje Abilene (“Prettiest town I’ve ever seen”) en J.D. Salingers korte verhaal ‘Pretty Mouth and Green My Eyes’, waarin een man zijn hart uitstort tegenover een collega over zijn overspelige vrouw die de hort op is — met die collega, zoals later zal blijken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Greetje Meinema-Kappenburg (cc)

Het fundament onder de moderne klimaatwetenschap is 200 jaar oud

, door

ACHTERGROND - Sommige inzichten in het weer en het klimaat zijn oeroud. Ze gaan terug tot Meteorologica van Aristoteles, of nog  veel verder. Maar kennis van veranderingen van het klimaat is veel recenter, zeker als het over veranderingen op wereldschaal gaat. Het fundament onder die kennis werd precies 200 jaar geleden gelegd, door Jean Baptiste Joseph Fourier (1768 – 1830). Die publiceerde in 1824 zijn artikel ‘Remarques générales sur les températures du globe terrestre et des espaces planétaires’ (Annales de Chimie et de Physique, 27 (1824) 136–67; in 1837 in het Engels vertaald door Ebeneser Burgess. Merkwaardig genoeg bleef een nieuwe versie van het artikel uit 1827 met enkele kleine correcties en uitwerkingen ruim een eeuw lang onvertaald, maar wordt tegenwoordig juist dat latere artikel vaak genoemd als eerste beschrijving van het broeikaseffect). Fourier was op zoek naar kennis over warmte en had daarbij in de loop van de tijd al het een en ander geschreven over de temperatuur van het aardoppervlak, en de factoren die daarop van invloed zijn. In 1824 zette hij zijn ideeën hierover (min of meer) overzichtelijk bij elkaar. Twee van die inzichten zijn van groot belang voor de hedendaagse natuurwetenschappelijke kennis van de werking van het klimaat op planetaire schaal.

Foto: President Of Ukraine (cc)

Hoe ver gaat Ursula met Giorgia?

, door

Het vijfde rapport over de rechtsstaat in Europese lidstaten is deze week met enige vertraging gepubliceerd. Het zou op 3 juli uitkomen, maar volgens Politico heeft commissievoorzitter Ursula Von der Leyen (VDL) de publicatie een paar weken opgehouden in afwachting van haar herbenoeming. Het rapport is nogal kritisch over de huidige Italiaanse regering van Giorgia Meloni en VDL sloot niet uit dat ze uit die hoek steun nodig zou kunnen hebben voor haar tweede periode als commissievoorzitter. Vorige week donderdag werd ze in het Europarlement met ruime meerderheid herkozen. Meloni’s partijgenoten hebben volgens Reuters tegen haar herbenoeming gestemd. Maar Meloni verzekerde zaterdag dat zij met Von der Leyen wil blijven samenwerken.

De samenvatting van de bevindingen van de rechtsstaat onderzoekers over Italië laat zien dat er sinds het aantreden van Meloni’s rechtse regering weinig voortgang is gemaakt op een aantal voor de rechtsstaat kritische punten. Dat betreft onder andere het uitblijven van noodzakelijke nieuwe wetgeving inzake smaad en de bescherming van het beroepsgeheim en journalistieke bronnen. Op de Index voor Persvrijheid van Reporters Sans Frontières (RSF) is Italië vijf plaatsen gezakt naar de 46e plaats. Journalisten, met name degenen die onderzoek doen naar criminele praktijken hebben nog steeds te maken met SLAPP-zaken, intimidatie en geweld. Twintig journalisten staan onder permanente politiebescherming. Meloni zelf heeft verschillende smaadzaken aangespannen tegen verslaggevers die kritiek op haar hadden, waaronder een zaak waarin een journalist werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding omdat hij op sociale media spotte met de lengte van de premier.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Holes

, door

Een paar jaar terug maakten dirigent Charles Hazlewood en Brett Anderson van Suede een muzikale contemplatie op de dood: Death Songbook.

Met gastzangeres Nadine Shah namen ze een twaalftal Britse meer en minder bekende popklassiekers op, met Hazlewood’s Paraorchestra ter begeleiding.

Zoals Holes van Mercury Rev uit 1999.

Foto: © Rijksoverheid Kabinet Schoof bordesfoto - foto Valerie Kuypers

Eenheid van kabinetsbeleid: wat houdt dat in?

, door

COLUMN - van Prof.Dr. Bert van den Braak

In het debat over de regeringsverklaring werden twijfels geuit over de eenheid van het kabinetsbeleid. Dat gebeurde toen vicepremier Fleur Agema op X had gereageerd op de door premier Dick Schoof uiteengezette lijn ten aanzien van het door vrouwen dragen van de hijab. De vraag kwam op of Agema (PVV) zich wel kon vinden in die lijn.

1. Grondslag

Eenheid van kabinetsbeleid is een kernwaarde in het staatsbestel. Ministers moeten met één mond spreken (en daarnaar handelen).

Het beginsel is neergelegd in Grondwet en het reglement van orde van de ministerraad.

Artikel 4, 3e lid van de Grondwet bepaalt dat de ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen regeringsbeleid en de eenheid van dat beleid bevordert. Artikel 12, lid 2 van het reglement van orde van de ministerraad bepaalt dat geen minister tegen besluiten van de ministerraad handelt.

Dat vormt de kern van het sinds 1848 bestaande homogeniteitsbeginsel. Een minister mag in de ministerraad tegen een besluit stemmen, maar kan zich er daarna ofwel bij neerleggen (en loyaal uitvoeren) ofwel opstappen.

2. Ministerraad

De bepalingen lijken zich primair te richten op de ministerraad. Het is dan ook diverse malen voorgekomen dat een minister zich niet kon verenigen met een besluit in de ministerraad en daarna opstapte. Dat was bijvoorbeeld het geval in 1972 toen de DS’70-minister Drees en De Brauw tegen de invulling van bezuinigingen keerden en in 1980 toen minister Andriessen vond dat er meer moest worden bezuinigd.

Foto: Bayview Home (2007) - MJMonty (cc)

Slimmere zonnepanelen

, door

OPINIE - Het laatste jaar is er veel te doen geweest over zonnepanelen. Eerst over de plannen van het Kabinet Rutte IV om de salderingsregeling geleidelijk af te schaffen. Een voorstel dat verworpen werd door de Eerste Kamer. Vervolgens doordat de nieuwe coalitie van PVV, BBB, NSC en VVD in het hoofdlijnenakkoord van plan is de salderingsregeling in 2027 in een klap af te schaffen. Tegelijkertijd wil de politiek voorkomen dat bezitters van zonnepanelen negatieve prijzen doorgerekend krijgen. Zelfs bij een overschot aan stroom moet het energiebedrijf een ‘redelijke vergoeding’ betalen. Mij lijkt het (als bezitter van zonnepanelen) alleszins redelijk dat het energiebedrijf me een euro per kilowattuur in rekening brengt als dat de kosten zijn die ze moeten maken om van de stroom af te komen…

Ondertussen zitten energiebedrijven niet stil en brengen de meesten kosten in rekening bij klanten met zonnepanelen, dat gebeurt in de vorm van hoger vastrecht, een vast bedrag per maand, een gestaffeld vast bedrag per maand (hoger naarmate je op jaarbasis meer kilowattuur saldeert) of een vergoeding per teruggeleverde kilowattuur. Of een combinatie hiervan. Het wordt er in ieder geval niet overzichtelijker van.

Terugleververgoeding zonnepanelen

Dat energiebedrijven kosten in rekening brengen bij klanten met zonnepanelen is echter begrijpelijk. De sterke groei in het aantal zonnepanelen en de salderingsregeling zorgt er namelijk voor dat het verschil tussen de vergoeding die ze klanten moeten geven voor op zonnige dagen teruggeleverde stroom en de kosten voor het leveren van stroom op niet zonnige dagen sterk stijgen.

Closing Time | Lord Goblin

, door

Weer eentje in de categorie ‘dit moet je echt eens luisteren János!’. En ja, persoon in kwestie had (weer) gelijk, dit is inderdaad weer zeer de moeite waard om te luisteren. Het gaat om het debuutalbum van Lord Goblin, dus een wiki is er nog niet, maar meer informatie kunnen jullie hier vinden. Deel van de new wave of traditional heavy metal, dan weten jullie vast of het in je straatje past.

Vorige Volgende