Zoekresultaten voor

'politiegeweld'

Foto: Cartoon against violence https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Geweld.jpg?uselang=nl

Haat voor de staat – politie, geweld en muziek

LONGREAD - “Fuck the police! … I’m a motherfuckin COP KILLER!!!” Jawel, rapper Ice-T was onlangs in Nederland, met zijn metalband Body Count. Het titelnummer van de debuut-cd kon daarbij niet ontbreken. Zoals dat hoort bij metal lekker controversieel, en uiteindelijk door de platenmaatschappij van de cd gehaald vanwege het promoten van geweld tegen de politie.

Dat is jammer, want het nummer was juist bedoeld als protest tegen geweld en discriminatie door de politie, onder andere naar aanleiding van de zaak Rodney King: een donkere Amerikaan die zonder aanwijsbare reden werd neergeknuppeld door een aantal agenten. Die overigens allen werden vrijgesproken, ook al was het hele gebeuren gefilmd.

Het nummer is akelig actueel. In de Verenigde Staten trad de politie het afgelopen jaar een aantal keer met dodelijk (en naar het zich laat aanzien buitenproportioneel) geweld op tegen donkere Amerikanen. Zoals Mike Brown, die ongewapend was, maar twaalf keer (‘uit zelfverdediging’) werd neergeschoten. Of Eric Garner, die stikte in een verwurging door een agent (een verwurging die de politie eigenlijk niet mocht gebruiken). Terwijl drie andere agenten Garner in bedwang hielden en Garner een paar keer riep dat hij geen lucht kreeg. Ook in deze beide gevallen gingen de betrokken agenten vrijuit. Wat dat betreft lijkt er, helaas, weinig veranderd in de VS.

Maar ook in Nederland komt controversieel politiegeweld voor. Afgelopen week was uitgebreid de tragische dood van Mitch Henriquez in het nieuws. Hij werd gearresteerd, en al snel gingen filmpjes rond waarin is te zien hoe vijf agenten bovenop hem zitten, terwijl één van hen hem aan het verwurgen is. Ooggetuigen geven aan dat één van de andere agenten voor het filmen begon nog een aantal klappen aan Henriquez heeft uitgedeeld met zijn wapenstok. Henriquez wordt bewegingsloos een arrestatiebusje ingedragen. Later blijkt hij te zijn overleden door zuurstofgebrek.

Quote du Jour | Dehumanizing speech

History has taught that the process of ridding our speech and thought of dehumanizing associations is not simple. But it is clear enough how to begin: with a zero-tolerance policy for politicians, journalists, and scientists who employ dehumanizing propaganda in public discourse about crime. At the very least, we should agree that it is not possible to make democratic decisions about the structural problems in our society when thinking of our fellow citizens as gangsters and thugs.

Quote du Jour | A sense of red alert

We often think of online activism as a shallow bid for fleeting attention, but the movement that Mckesson is helping to lead has been able to sustain the country’s focus and reach millions of people. Among many black Americans, long accustomed to mistreatment or worse at the hands of the police, the past year has brought on an incalculable sense of anger and despair. For the nation as a whole, we have come to learn the names of the victims — Eric Garner, Tamir Rice, Tony Robinson, Walter Scott, Freddie Gray — because the activists have linked their fates together in our minds, despite their separation by many weeks and thousands of miles.

In the process, the movement has managed to activate a sense of red alert around a chronic problem that, until now, has remained mostly invisible outside the communities that suffer from it.

Chris Hedges over de verwoesting van de VS

Terwijl de zwarte bevolking in Amerikaanse steden als Baltimore opstaat tegen het politiegeweld en de rechteloze positie waarin deze bevolkingsgroep zich bevindt, is het de moeite waard het plaatje iets breder te trekken en te zien welke verwoesting ongebreideld kapitalisme uitlokt in Amerikaanse gemeenschappen, zwart én blank.

In 2012 bevroeg Bill Moyers journalist Chris Hedges over diens samenwerking met tekenaar Joe Sacco over de gevolgen van het kapitalisme voor de Amerikaanse regio’s waar het huishoudt.

Ze maakten een boek over wat ze aantroffen: Days of Destruction, Days of Revolt (2012).

It ain’t a pretty picture.

Closing Time| Ball of Confusion

Vijfenveertig jaar na dato nog net zo actueel als ooit: ‘Ball of Confusion‘ van de Temptations.

Oorlogen, politiegeweld, racisme, rassenrellen, werkloosheid, drugsgebruik en een impotente democratie die vooral voor de rijken en bevoorrechten werkt.

Er is eigenlijk niet zoveel veranderd, behalve dat Motown niet langer dit soort kwaliteitsplaten uitspuwt als betrof het hete kogels uit een mitrailleur.

En dat is dan wel weer jammer.

Foto: katie chao and ben muessig (cc)

Burgemeester en politie New York op voet van oorlog

COLUMN - Wellicht dat de agenten van de New York Police Department eerst eens bij zichzelf te rade kunnen gaan voordat zij hun hoogste baas, burgemeester Bill de Blasio, publiekelijk de rug toekeren. Tijdens een begrafenis nog wel, van een van de twee agenten die werd geliquideerd als vergelding voor het doden van zwarte burgers door blanke politiemannen. De boze agenten huurden zelfs een reclamevliegtuigje in dat drie uur lang boven New York rondvloog met de tekst ‘De Blasio, Our Backs Have Turned to You’. En dat over de rug van een dode collega. Niet erg chique.

De agenten en de politievakbonden verwijten De Blasio dat hij bloed aan zijn handen heeft, omdat hij zich in het debat over politiegeweld tegen minderheden niet achter zijn agenten heeft geschaard. En dat is not done in politiekringen, waar de rijen gesloten dienen te blijven en de vuile was binnen. De politie heeft de schijn tegen gezien de lange reeks incidenten die aan de liquidatie vooraf ging. Best amusant dus die beschuldiging van bloed aan de handen, als het niet zo verdomde misplaatst was.

Wat ook niet echt helpt is dat De Blasio en zijn vrouw hun zoon adviseren om vooral niks uit zijn binnenzak te halen bij een eventuele arrestatie. Bang als zij zijn voor de slechte reputatie van New York’s finest. Goedbedoeld ouderlijk advies met helaas een kern van waarheid, maar olie op het vuur van de toch al zo aangebrande agenten. Die geen vertrouwen meer hebben in hun bevelhebber en willen dat hij opstapt. Aan de andere kant interpreteren de actievoerders elke oproep van de burgervader tot kalmte en het opschorten van de protesten als een schandelijke poging om de vrijheid van meningsuiting te beknotten. Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen. De dagen van De Blasio lijken geteld.

Quote du jour | Fascist pigs

The idea of “police reform” obscures the task. Whatever one thinks of the past half-century of criminal-justice policy, it was not imposed on Americans by a repressive minority. The abuses that have followed from these policies—the sprawling carceral state, the random detention of black people, the torture of suspects—are, at the very least, byproducts of democratic will. Likely they are much more. It is often said that it is difficult to indict and convict police officers who abuse their power. It is comforting to think of these acquittals and non-indictments as contrary to American values. But it is just as likely that they reflect American values. The three most trusted institutions in America are the military, small business, and the police.

To challenge the police is to challenge the American people, and the problem with the police is not that they are fascist pigs but that we are majoritarian pigs.

Foto: Post-Atheïst

Post-atheïst | Sint-Maarten

COLUMN - Dat niet alle christelijke heiligen bescheiden personen waren, wordt geïllustreerd door Martinus van Tours ofwel Sint-Maarten: hij nam een secretaris in dienst om zijn heiligenleven schrijven. Je zou je ergeren aan Sulpicius SeverusLeven van de heilige Martinus als de tekst niet zo interessant was. Martinus was namelijk bepaald geen kwezel.

Hij begon zijn loopbaan bij de Romeinse cavalerie en was achttien toen hij zich in 335 bekeerde tot het christendom. Dat gebeurde, zo lezen we, nadat hij bij de stadspoort van Amiens een naakte man had zien zitten, die door iedereen werd genegeerd. Het was hartje winter.

Martinus begreep dat de bedelaar, nu de anderen hem geen barmhartigheid betoonden, voor hem was bestemd. … Daarom greep hij het zwaard waarmee hij was uitgerust, verdeelde er zijn mantel mee in twee stukken en gaf één ervan aan de arme; het andere trok hij zelf weer aan. Intussen begonnen enkele omstanders te lachen, omdat hij er met de afgesneden mantel als een mismaakte uitzag. Maar velen ook, die gezonder van geest waren, zuchtten diep, omdat zij niet iets dergelijks gedaan hadden. Want juist zij, die rijker waren, hadden de arme kunnen kleden zonder zelf naakt te hoeven worden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Highlights voor Election Night

ANALYSE - De Slag om de Senaat nadert de apotheose. Na drie weken intensieve campagne is het vanavond eindelijk zo ver: election night 2014. De Republikeinen zullen naar verwachting de meerderheid in de Senaat krijgen. Ze hebben 51 van de 100 zetels nodig en moeten daarvoor netto zes zetels van de Democraten winnen. Omdat ze in het Huis van Afgevaardigden hun meerderheid zullen houden, heeft de GOP dan de macht in het hele Congres. De eerste resultaten komen vanaf vannacht om 0.00 uur onze tijd binnen vanuit Kentucky; om 7:00 uur morgenochtend sluiten de stembussen in Alaska. De top tien interessante races in de Slag om de Senaat in volgorde van verwachte uitslag.

Battleground states in de Midterm Elections 2014

Kentucky

De Republikeinse veteraan en leider van de Republikeinen in de Senaat, Mitch McConnell, werd in Kentucky uitgedaagd door Clinton Democrat Alison Lundergan Grimes. De weinig populaire, maar gedegen en invloedrijke McConnell wist met steun van vele rijke Republikeinen de campagne naar zijn hand te zetten. Hij dwong Grimes in het defensief door haar Obama’s beleid in de schoenen te schuiven, en dan met name diens voornemen om steenkoolmijnen in Kentucky te sluiten. De laatste peilingen geven McConnell een flinke gemiddelde voorsprong van 7,2% op Grimes. Grimes kan dit eigenlijk niet meer winnen, maar gebeurt dat toch omdat de peilingen er finaal naast zaten, dan is er goede hoop voor de Democraten; hun kiezers in andere staten zullen dan gemotiveerder zijn om op de valreep nog te gaan stemmen.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Moslimhaat

OPINIE - Vandaag verscheen op Republiek Allochtonië een artikel over moslimhaat. Vooral de volgende zin trok mijn aandacht:

Wat de omvang van het probleem is, weten we niet. Moslimdiscriminatie wordt door discriminatiebureaus niet apart geregistreerd, zoals met antisemitisme bijvoorbeeld wel het geval is.

Dit deed mij behoorlijk denken aan de cijfers over dodelijk politiegeweld in de VS. Of beter gezegd: het opvallende gebrek daaraan:

”There is no national database for this type of information, and that is so crazy,” said [University of South Carolina criminologist Geoff] Alpert. “We’ve been trying for years, but nobody wanted to fund it and the (police) departments didn’t want it. They were concerned with their image and liability. They don’t want to bother with it.”

Want als je de omvang van een probleem niet bijhoudt, hoef je je vanzelfsprekend ook niet te verdedigen tegen verwijten dat je niets onderneemt tegen een veelvoorkomende misstand. En dat komt – in het geval van moslimdiscriminatie – op zijn minst sommige politieke partijen wel goed uit, vermoed ik zo.

Overigens zou het me helemaal niets verbazen als moslimhaat veel vaker voorkomt dan antisemitisme (wat dus wel apart wordt bijgehouden). Maar ja, of dat zo is, weten we dus niet.

Foto: katie chao and ben muessig (cc)

Gaat en vertwittert u!

ACHTERGROND - Nieuwe media, nieuwe tijden, dan kan het bevoegd gezag niet achterblijven. In Nederland maken steeds meer agenten gebruik van Twitter. Het wordt gezien als een goed middel om de afstand met de burger te verkleinen, zeker als er steeds minder tijd overschiet om op straat te zijn. En het schijnt nog goed te zijn voor het imago ook.

Het is een trend in meerdere landen. Zo was onlangs in het nieuws dat ook de New Yorkse politie zijn uiterste Twitterbest doet. Om het beroerde imago van het korps wat op te vijzelen, werden bewoners uitgenodigd om leuke kiekjes van henzelf met New York’s finest te delen onder vermelding van #myNYPD.

Goed idee?

Afgaande op de ingestuurde foto’s, bestaan de ervaringen van de gemiddelde New Yorker met de NYPD uit geschoffeerd of in elkaar geslagen worden. Cynisme voert de boventoon in de reacties op de uitnodiging van het New Yorkse corps.

‘NYPD officers are known worldwide for their timely and hands-on response to citizen grievances,’ onder de foto van een jongen met daarop twee forse agenten die hem met hun knieën tegen de grond gedrukt houden.

‘Homeless and sleeping in a synagogue? #MyNYPD has an ass kicking answer! #ForShame!’ bij een afbeelding van een dakloze die door een paar agenten in elkaar getrapt wordt.

Foto: Jose Luis Orihuela (cc)

Oekraïne vreest dictatuur

ANALYSE - De rellen in Oekraïne gaan langzaam de kant van een volksopstand op, schrijft B. Schuiling, die in Kiev woont.

Oekraïne is verdeeld in vrijwel alles. Het oosten is voornamelijk etnisch Russisch, het westen heeft een geschiedenis als onderdeel van Europa. Het oosten heeft zware industrie en is economisch  afhankelijk van Rusland. Het westen wordt gezien als het culturele Oekraïne, waar Oekraïns de voornaamste taal is en waar meer met Europa gehandeld wordt.

Kiev is een van de grootste Europese outsourcing-steden met meer dan 80.000 banen, maar in overheidsgebouwen is een computer zeldzaam. De ene helft van het land leeft met een been in de Sovjettijd, terwijl de andere helft vergroeit is met de smartphone en winkelt in megamalls.

Eind november weigerde de regering om een Europees associatieverdrag te tekenen tegen de zin van een meerderheid van de bevolking, die vervolgens begonnen is met grootschalige demonstraties.  De demonstraties werden bekend onder de naam ‘Euromaidan’. De keuze voor Europa is meer een verstandshuwelijk dan ‘echte liefde’. De andere keuze is het Rusland van Poetin: een corrupt land met een kleine rijke elite die er niet voor terugdeinst critici om te brengen en waar democratie toneelspel is. Wat de Oekraïner hoopt van Europa is verlossing van de corruptie (en macht van de oligarchen), democratie en modernisering van het land.

Vorige Volgende