In tijden van crisis wordt duidelijk aan wie je wat hebt. Wie houdt zijn rug recht en durft te vechten en wie capituleert en vlucht? De strijdvaardige Britse Milieuminister Ed Miliband (40) is iemand met wie je de oorlog kan winnen: de oorlog tegen klimaatontkenning. Op het moment dat zijn Nederlandse collega Jacqueline Cramer in een bange reflex al met haar pootjes omhoog gaat liggen en kritiekloos de beweringen van smaadcampagne tegen het IPCC overneemt toont Miliband juist zijn tanden. Zondag waarschuwde hij in een interview met kwaliteitskrant The Guardian voor de desastreuze gevolgen als we (klimaat)wetenschap opzij schuiven voor smaad en desinformatie. Hij sprak zich vastberaden uit voor bestrijding van de misleidende smaadcampagne van de klimaatontkenners tegen het IPCC. Zo zegt Miliband: “There are a whole variety of people who are sceptical, but who they are is less important than what they are saying, and what they are saying is profoundly dangerous.. ..Everything we know about life is that we should obey the precautionary principle; to take what the sceptics say seriously would be a profound risk”.
De door de klimaatontkenners vurig gewenste paradigma verandering krijgt steeds meer voet aan de grond: het vertrouwen in het IPCC is scherp gedaald, het publiek denkt werkelijk dat er fraude is gepleegd en concludeert vervolgens dat die hele klimaatverandering ook wel niet waar zal zijn. Wat wil je anders met dergelijk onverschillige items op Vara’s Nieuwslicht? Veel politici schuiven nu vanuit inhoudelijke onzekerheid en electorale afwegingen op richting de (ogenschijnlijk) winnende partij: de klimaatontkenners. Maar Miliband gaat juist in de aanval en ademt de geest van een illustere voorganger die ooit op een cruciaal moment sprak: “we shall fight on the beaches, we shall fight on the landing grounds, we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender”. We zullen zien wie er uiteindelijk gelijk krijgt. Blijkt het nu al veranderende klimaat toch niet te veranderen? Laat het IPCC politiek gemotiveerde morosofen toe en worden alle rapporten herschreven vanuit de religie dat de mens nooit invloed zou kunnen hebben op het klimaat? Of lukt het om op wetenschappelijke wijze informatie te blijven verzamelen, te beoordelen en hierop beleid te voeren? It’s our future, we decide.
