Een paar weken geleden had mijn lief tandenstokers bij de HEMA gekocht. Ze leken erg op de tandenstokers die we altijd bij de JUMBO kopen. Kleine stukjes wit plastic met een buigzaam mintgroen borsteltje om mee tussen je tanden te raggen. Zijn de tandenstokers van de JUMBO net stevig genoeg om een volledige stookbeurt stand te houden, die van de HEMA bleken zo slap dat ze al na één keer heen en weer tussen linkerbovensnijtand en de daarnaast gelegen voortand, knakten en onbruikbaar waren. Binnen één stookbeurt versleet ik acht (8!) tandenstokers. En voor één doosje met daarin een stuk of dertig stokers, moest mijn vrouw een eurootje of vijf neerleggen. Waarom, dacht ik bij mezelf, waarom heeft dit in godsnaam bestaansrecht? Is er dan werkelijk niemand die even de moeite neemt om die stokers te testen? Of wordt zoiets vervaardigd in een verwaarloosde fabriek op het platteland van China door bejaarde vrouwtjes die van hun leven geen tandarts hebben gezien, laat staan dat ze weten waar een tandenstoker voor dient.
Allicht heeft u nog nooit van Tiwa Savage gehoord. Heel Afrika heeft dat wel. Ze zit in de categorie die stadions uitverkoopt.
Bovenstaand is haar eerste single sinds ze bij Motown tekende. De titel ’49-99′ is ontleend aan dit nummer van haar landgenoot Fela Kuti. Het is allemaal retecommercieel, maar tegelijk een fascinerende mix van traditie en moderniteit.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ACHTERGROND - Ik kom graag in Libanon maar dat maakt me niet blind voor minder leuke kanten. Zoals de positie van de vrouw. Die is op het eerste gezicht niet slecht, en dat bedoel ik letterlijk, want wie over straat gaat ziet weinig verschillen met westerse landen. Je vindt vrouwen in elke economische sector. Ze volgen elke soort onderwijs en er zijn geen van overheidswege opgelegde kledingvoorschriften. Vergeleken met de vrouwen in de andere Arabische landen zijn de Libanese vrouwen inderdaad vrij geprivilegieerd.
Als je strikt juridisch kijkt, is het in orde. Zelfs hier bedriegt echter de schijn: pas twee jaar terug is een wet afgeschaft die mannen vrijwaarde van vervolging wegens verkrachting als ze met hun slachtoffer trouwden. Maar goed, die wet is dus afgeschaft en strikt juridisch kon het allemaal een stuk minder.
Als we kijken of vrouwen hun rechten ook kunnen uitoefenen, ligt dat anders. Het World Economic Forum publiceert regelmatig overzichten van gendergelijkheid. Hier is die van het afgelopen jaar en dan staat Libanon er niet best op: 140e op een lijst van 150 landen. Alleen Jemen, Pakistan, Irak, Syrië, Tsjaad, Congo, Mali, Iran en Saoedi-Arabië presteren nog slechter. (Nederland en België zijn 27e en 32e. De Scandinavische landen scoren het best.) Libanon stond in 2010 nog 116e en is dus flink gezakt.
Afvaldumpingen en lozingen van giftig afval zijn aan de orde van de dag. Politie en justitie kijken vaak machteloos toe. Toepassing van het schadebeginsel kan de controle en bestraffing van milieudelicten aanzienlijk verscherpen – een analyse door Marc Schuilenburg.
Wie het klimaatdebat in ons land volgt, krijgt snel het gevoel te zijn beland in een discussie tussen boekhouders: zoveel heffing per ton CO2-uitstoot, belastingmaatregelen om huizen energieneutraal te maken en invoering van een vliegtaks van 7 euro per ticket.
Maar klimaatbeleid hoort meer te zijn dan voer voor boekhouders. Het is namelijk ook een juridisch probleem. Simpel gezegd: je kunt als overheid nog zoveel willen, maar als er een window of opportunity blijft bestaan om als burger willens en wetens de regels aan je laars te lappen, dan verandert er niets.
Met alle aandacht in de politiek en de media voor het klimaat zou je verwachten dat politie en justitie haast maken met de aanpak van milieucriminaliteit.
In de praktijk is daarvan weinig te merken. Dagelijks lees je in de krant over milieuovertredingen waarvoor de politie zegt geen tijd of middelen te hebben.
Zo zijn afvaldumpingen in de natuur aan de orde van de dag, maar de politie komt aan de opsporing van de daders niet toe. In de Brabantse natuur gaat het om zo’n 5.000 dumpingen per jaar, waarbij het zwerfafval niet eens is meegerekend.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Vooral de (rechtse) populisten lijken daar last van te hebben:
Volgens factchecker Burger vindt hij dit soort vervalsingen vrijwel uitsluitend bij aanhangers van populistische partijen. “Ze wantrouwen de reguliere media maar zijn niet even kritisch in het kiezen van hun bronnen op sociale media.”
Kijk vooral ook even het filmpje waarin Nieuwsuur probeert PVV-senator Marjolein Faber te interviewen.
Het staat er krek zoals de bedoeling is, dan is dus alles naar behoren – daar lijkt toezicht vaak op neer te komen. Een korte blik, kijken of de beschrijving overeenstemt met de plannen en regels, jawel, fijn zo, u mag verder en hier is uw stempel. Veel plezier nog. Of de papieren werkelijkheid klopt met de echte? Daar maken toezichthouders en handhavers zich vaak minder druk om. Woord is wet, we controleren vooral of alles goed is ingevuld.
Zo kan een aannemer met arseen vervuilde bagger in een meer storten om dat te verondiepen, en kunnen oevers opgehoogd worden met bouwplastic, asbest, piepschuim of ander afval. Want de papieren waren in orde. Zo kunnen zorgbedrijfjes jarenlang valse declaraties inleveren en uitbetaald krijgen; alle stempels stonden immers netjes op de indicaties.
Zo kunnen zorgbedrijven via door advocaten en notarissen gefiatteerde constructies valselijk miljoenen euro aan winsten – gepeurd uit publiek zorggeld – opstrijken, door van zichzelf duur vastgoed te huren of gedeclareerde zorg niet te leveren. Als de papieren maar kloppen. Had dat zorgbedrijf geen toezichthouders, schrikt de Inspectie jaren later? Wat vreemd! Want hier – en ze wijzen op de statuten – staat toch dat ze die wél hebben? En zo ook kan Nederland – dat land waar alles toch zo mooi is geregeld – de facto een belastingparadijs zijn, waar Shell geen inkomsten- of vermogensbelasting betaalt, maar u en ik wel.
OPINIE - Er was weer eens #ophef (er werden Kamervragen over gesteld, jawel), over een oproep van minister Ingrid van Engelshoven aan speelgoedfabrikanten, om eens kritisch te kijken naar het eventueel seksistische karakter van hun producten. Volgens de minister leiden genderstereotypen ertoe dat de persoonlijke en professionele ontwikkeling van vooral vrouwen wordt gehinderd.
Nou ben ik het met dat laatste maar ten dele eens. Want ook jongens en mannen worden in een hokje geduwd. Wie huisman wil zijn, wordt uitgelachen, of op zijn minst meewarig bezien. Een jongetje dat een jurk aan wil of met poppen spelen idem dito. Voetballers kunnen nog steeds niet uit de kast komen. Dat gezegd hebbende; het is tot nu toe inderdaad wel het vrouwvolk dat nog het meest last heeft van de huidige normen.
Uiteraard ging de social media-horde weer helemaal los, compleet voorbijgaand aan wat de minister nou eigenlijk zegt (het was maar een suggestie, for fuck sake!), en al helemaal aan de bedoeling erachter. “Mijn dochter mag niet meer met autootjes spelen! Betutteling! Nee, staatsopvoeding! Mijn zoon kreeg een babypop en keek er nooit naar om (dat bewijst blijkbaar iets).” En het meest aangehaalde en tegelijk het absurdste argument: “Het is wetenschappelijk bewezen dat mannen en vrouwen andere interesses hebben, en daar is niets mis mee!”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 02-10-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
COLUMN - Het Ruhrgebied, alleen steenkool en staal? Het beeld dat we in Nederland hebben en dat ook in Duitsland bestaat, moet worden veranderd. Een gastbijdrage van Jan Keuken.
Onlangs had ik het met mijn vader over het Ruhrgebied. Als we vroeger op vakantie gingen naar Oostenrijk, reden we altijd zo snel mogelijk aan dit gebied voorbij. Want ja, het Ruhrgebied, dat was toch niet meer dan fabrieken, milieuvervuiling, ongezonde lucht, en steenkolen en staal zover je kon kijken. Is dat zo? Volgens mij niet. Laten we eens naar de huidige stand van zaken kijken.
De tijden waarin de economie van het Ruhrgebied werd gedomineerd door de kolenindustrie en de staalindustrie zijn echt wel voorbij.
In 2018 zijn de landelijke overheid en de deelstaat NordRhein Westfalen met hun subsidies voor de mijnbouw gestopt en kwam het traditionele tijdperk van kolen in het Ruhrgebied grotendeels ten einde. Al in de jaren zestig en zeventig leden de twee grote sectoren van de economie enorme banenverliezen die noch een andere industrie, noch de dienstensector konden opvangen. Sindsdien is het werkloosheidscijfer in dubbele cijfers gestegen in bijna alle Ruhrgebied-steden. Tot zover de negatieve berichten.
Lange tijd was het enige doel van het Ruhrgebied om de grondstoffen te leveren voor de industriële ontwikkeling. Pas met de steenkoolcrisis aan het einde van de jaren 50 begint een verandering. Binnen de kortst mogelijke tijd werden vanaf 1960 vijf universiteiten opgericht in Bochum, Dortmund, Essen, Duisburg en Hagen. Later kwam hier ook nog de particuliere universiteit Witten-Herdecke bij.
In navolging van Prediker, die een Closing Time had met acteur Jeff Goldblum, hier eentje met Robert Downey Jr. Holy moly, die gast kan zingen zeg! Zijn stem past ook perfect bij die van Sting, met wie hij hier Driven to Tears opvoert. Wat een geweldige performance. Als je niet kijkt, zou je denken dat het Sting zelf is die dit nummer zingt. Pas als hij zelf meezingt, hoor je enig verschil.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.