Terwijl we in Nederland wachten op de eerste nachtvorst, moeten we nog even vermelden in deze update dat september wereldwijd best heel warm was. In ons overzicht de warmste septembermaand sinds 1979. En 2019 is op driekwart het op een na warmste jaar tot nu toe. En dat zonder El Nino. Dus niet alleen was het weer een recordjaar in Nederland, ook wereldwijd gaat het hard. Hoewel er tegelijkertijd ook stevig wat kouderecords gevestigd werden recent in de Verenigde Staten. Maar de lokale uitzonderingen doen geen afbreuk aan de trend.
Dit is het Sargasso-café van maandag 28-10-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Samen met Ávila, Carcassonne en San Gimignano behoort het Zweedse Visby op het eiland Gotland tot het verplichte excursielijstje van elke mediëvist. Het stadje wordt wel genoemd ‘stad der ruïnes’ (op een eiland dat ‘het eiland van de honderd kerken’ wordt genoemd) en dat is wellicht, naast de stadsomwalling, wellicht het interessantste historische aspect van de stad. Deze telt namelijk een dozijn ruïnes van Middeleeuwse kerken, drie meegerekend waarvan slechts fundamenten over zijn.
Hun ruïneuze aard is het resultaat van de vernietiging van de stad in 1398 door Teutoonse ridders, een oorlog tussen Denemarken en Lübeck in de eerste helft van de zestiende eeuw waarbij Visby van vier zijden in brand werd gestoken, een stadsbrand op 29 april 1611 en sloop van twee kerken om de ommuring van de stad te herstellen. Na de Reformatie werden de resterende kerken gesloten, op de kathedraal na.
Interieur van de Sankt Lars (foto Bas Kamps)
Door de grote terugval van de stad in deze periode was er geen reden de kerken op te bouwen of te vervangen, zelfs niet als reformatorische godshuizen. De geschiedenis van de achtennegentig middeleeuwse kerken van Gotland is beschreven in het boek van Eva Sjöstrand: Angels and Dragons (2017, Engelse vertaling van het Zweedse origineel).
Bij elk probleem dat zich voordoet in de samenleving vindt premier Mark Rutte de aanpak daarvan een topprioriteit. Zo ook het lerarentekort in het basis en voortgezet onderwijs:
Arjen Lubach legt de vinger op de zere plek: kinderen zijn geen topprioriteit van het kabinet.
Als je als sector helemaal onderaan bungelt aan het lange lijstje met topprioriteiten van Rutte, hoe kan de premier dan met droge ogen beweren dat het lerarentekort in het (basis)onderwijs een topprioriteit is?
Zeker als je bedenkt dat voor zo wat ieder probleem een extra zak met geld is uitgetrokken, dan komt het onderwijs met de categorische weigering van minister Arie Slob en wel bijzonder bekaaid vanaf.
Mijn advies aan alle meesters, juffen, basisschoolleerlingen én de ouders: trek allemaal zo’n shirt aan en ga staken op 6 november. Je laat de toekomst van je kinderen toch niet zo verkwanselen door dit kabinet?
Update: de print van het t-shirt kunt u hier downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Soms kiest een band opeens voor een dramatische, radicale wisseling van stijl. Zo speel je lekker trage death metal, zoals Afflicted op hun eerste album deed in het begin van de jaren 90, met maatschappijkritische teksten over hoe de mensheid omgaat met het fragiele ecosysteem. En een paar jaar later besluit je opeens om power metal te gaan spelen.
Inclusief de wat clichématige teksten over Vikingen die vallen op het slagveld en dan naar Valhalla gaan. Tja, het kan verkeren. Wat echter mooi is: de kwaliteit van de muziek bleef onverminderd goed. Het is tragisch dat Afflicted muziek maakte in de jaren 90, die notoir onvriendelijk waren voor metalbands. Eerst zakte de scene in elkaar ten faveure van de grunge, en vervolgens werd meer traditionele metal verdrongen uit de mainstream door nu-metal-achtige toestanden. Een revival kwam pas later.
Vandaag is de laatste dag dat je kunt stemmen op een van de vier kandidaten voor Sargasso’s prijs voor klimaatontkenner van het jaar 2019: de Gouden Hockeystick. Op de shortlist vind je meer informatie over de kandidaten, de redenen van hun nominatie en onze criteria (de lijst met afvallers van dit jaar vind je hier). De winnaar wordt op 31 oktober bekend gemaakt.
Mocht het stemformulier hierboven niet verschijnen, probeer het dan via deze pagina.
AVG: Wij slaan je IP-adres gedurende de verkiezing op, zodat we de geldigheid van de stem kunnen verifiëren. Na de verkiezingen zullen de adressen worden verwijderd.
RECENSIE - De serie Daybreak opent met een scene met Matthew Broderick als schoolhoofd, die zijn dagelijkse praatje tegen de leerlingen houdt, via het geluidssysteem van de school. Matthew is de reden dat ik deze serie ben gaan kijken, dus dat begint goed. Een minuut later begint hoofdpersoon Josh tegen de camera te praten.
(Oooooh! Dat doet me denken aan Ferris Bueller’s Day Off, misschien wel mijn favoriete film aller tijden. Met Matthew Broderick in de hoofdrol, die met zijn vrienden een dag van school spijbelt. Compleet met een gestolen Ferrari beleven ze bizarre avonturen, zijn de volwassenen te slim af en vooral hun achterdochtige schoolhoofd moet het ontgelden.)
Als Los Angeles in een flashback ontploft, ben ik helemaal verkocht. En die scene wordt ingeleid met de zin: “And little dictators, well they can launch a nuke with a tweet. And then one day, they did.”
Een groot deel van de volwassenen blijkt gedood, en de rest is veranderd in een soort zombies die ze Ghoulies noemen. De “nuke”, was waarschijnlijk een biologisch wapen. Dieren zijn ook gemuteerd. De vraag waarom de jongeren hiervan verschoond zijn gebleven, blijft onbeantwoord, maar kniesoor die daarop let. Josh neemt het ervan in verlaten winkels, heeft zich – natuurlijk – een Ferrari toegeëigend en duikelt een zwaard op. Vervolgens gaat hij op zoek naar een huis, want die staan uiteraard voor het grootste deel leeg. Hij heeft ook nog een andere missie; zijn geliefde Sam zoeken. Een en ander is niet helemaal zonder gevaar. Een niet ontplofte raket in de voortuin is een dealbreaker, duh. Onderweg ziet hij hoe een kind om hulp roepend in een kooi achter een motor aan wordt gesleept. De assholes zijn helaas niet verdwenen, juist alleen maar erger geworden. Some kids are worse than Ghoulies.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is het Sargasso-café van zondag 27-10-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Vorige keer: “In juni 2013 nodigde Anne Teresa De Keersmaeker iedereen uit een eigen versie van de roemruchte Rosas-scène als YouTube of Vimeo-filmpje te maken en op te sturen.”
Resultaat: van deze stoelendans zijn tot op heden 417 filmpjes ingestuurd uit heel de wereld.”
Heel de wereld? Nee, een klein landje schitterde hier door afwezigheid. Jammer, want dit kleine landje mag er zijn op dansgebied. Dus nodigden wij u uit alsnog een bijdrage te leveren aan Rosas danst rosas.
In maart 2016 werd een soortgelijke uitnodiging de wereld in gestuurd. Het gaat om een dansje die waarschijnlijk veel makkelijker door iedereen is uit te voeren dan de stoelendans van ‘Rosas danst rosas’. Het betreft het laatste stukje uit ‘Nelken’(Anjers), een ‘lijndans’ waarmee de vier seizoenen worden verbeeld, Bedacht door choreografe Pina Bausch en haar Tanztheater Wuppertal.
Tien jaar geleden overleed Pina Bausch en om dat te herdenken en haar werk te vieren heeft de Pina Bausch Foundation een programma lopen, waarin ook de finale van het Nelken-line project is opgenomen (7 juni 2020, gezamenlijke uitvoering van ‘Lente, Zomer, Herfst, Winter’ op het plein voor de voormalige schouwburg, dat in 2026 de deuren hoopt te openen als een volledig Pina Bausch Centrum.
Eerder vandaag schreef ik over de nieuwe Netflix-serie Daybreak, die me zo doet denken aan Ferris Bueller’s Day Off. Die film heb ik destijds echt tig keer gezien, ik durf te wedden dat ik nu nog steeds delen van dialogen zo meeklets, na meer dan 30 jaar. De soundtrack van die film was het nummer Oh Yeah van de Zwitserse formatie Yello. Ze deden trouwens veel films, zoals je op hun wiki-pagina kunt lezen, iets dat me tot nu toe ontgaan was.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.