5e aflevering in de serie “Polska Revisited”
Het geweeklaag in de Nederlandse media over de gevolgen van de kredietcrisis mag dan terecht zijn; er is in ieder geval nog een stabiele euro, die ons behoedt voor meer onheil. Niet EMU-leden hebben het een stuk moeilijker: de Britse pond is al in een vrije val geraakt en nog veel erger is het gesteld met de Poolse zloty. Sinds juli van dit jaar heeft al een enorme depreciatie plaatsgevonden en een verdere val van de zloty lijkt nog niet gestuit.
In vijf maanden tijds heeft de munt bijna een kwart van zijn waarde verloren ten opzichte van de euro. Het waardeverlies ten opzichte van de dollar is weliswaar minder extreem, maar niettemin substantieel. Ik voel me een weinig schuldig, want met mijn euro’s op zak wordt het leven almaar goedkoper: ik tank voor onder de euro per liter en elke euro levert dik 4,2 zloty’s op (in juli was dat nog 3,2).
Genant om hier mijn winst uit te tellen, zeker nu ik verneem (update) dat opnieuw en nog steeds Poolse werknemers in Nederland worden uitgebuit…
Bezuinigingen
Mijn Poolse vriendin klaagt echter over de bezuinigingen die het openbare leven voluit treffen. Zo wordt er fors gekapt in de wetenschappelijk onderwijs en andere publieke diensten. En verder blijven de prijzen voor bijvoorbeeld openbaar vervoer, maar ook produkten in de foodsector, almaar stijgen.
En dan is er de auto-industrie die op z’n reet ligt en ook dit land zwaar treft. Als een van de lage lonenlanden binnen de EU heeft Polen enorm veel emballage-activiteiten en produktie van auto-onderdelen binengehaald. Daar zit nu zwaar de klad in.
