Nieuwe Brits-Ierse ’troubles’

De Britse regering heeft zeer geprikkeld gereageerd op het besluit van de Ierse regering om het Verenigd Koninkrijk aan te klagen bij het Europese Hof in Straatsburg.  De reden: een wet die een einde maakt aan onderzoeken, civiele zaken en strafrechtelijke vervolgingen voor misdaden tijdens de 'Troubles' in Noord-Ierland. Tussen 1969 en 1998 kwamen door het geweld in Noord-Ierland 3.600 mensen om het leven. Duizenden gevallen bleven tot nu toe onopgelost. De Britse wetgeving, geïnitiëerd door premier Boris Johnson en sinds september 2023 van kracht,  biedt immuniteit aan veteranen van de veiligheidstroepen en voormalige paramilitairen die samenwerken met een nieuwe commissie voor verzoening en informatieherstel. De Ierse premier Leo Varadkar zegt dat zijn regering de stap heeft genomen na juridisch advies dat uitwees dat de wet in strijd is met het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Chris Heaton-Harris, de Britse minister voor Noord-Ierland beschuldigde Ierland onmiddellijk van inertie inzake de vervolging van misdaden tijdens de 'Troubles'. “Sinds [het Goede Vrijdag-akkoord van] 1998 is er op geen enkel moment sprake geweest van een gezamenlijke of aanhoudende poging van de kant van de Ierse staat om een op strafrechtelijk onderzoek en vervolging gebaseerde benadering van het verleden na te streven.” Nabestaanden van slachtoffers in Noord Ierland juichen de Ierse stappen toe. Zij blijven hopen op gerechtigheid in tot nu toe onopgeloste zaken. Een vertegenwoordiger van Amnesty International ziet in de aanklacht een uitdaging die perspectief biedt voor alle slachtoffers van staten die onder mensenrechtenschendingen uit proberen te komen. Rwanda-deal De zaak die Ierland tegen het Verenigd Koninkrijk heeft aangespannen is als 'interstatelijke' rechtszaak redelijk uniek. Voor het Verenigd Koninkrijk is het in korte tijd het tweede geval waarbij de regering te maken krijgt met mensenrechtenverdragen. De omstreden Rwanda-deal, waarmee de Britse regering hoopt vluchtelingen die Engeland per boot proberen te bereiken direct te deporteren naar het Afrikaanse land, is in eerste instantie door het eigen Hoogerechtshof afgekeurd. Rwanda zou geen veilig land zijn. Met wat juridische foefjes heeft de regering van premier Rishi Sunak nu een tweede deal bekokstoofd die aan de bezwaren van de rechters tegemoet moet komen. Het Lagerhuis keurde de wet goed. De Conservatieven stemden allemaal voor, maar er waren er ook die er voor kozen niet aan de stemming deel te nemen. Rwanda heeft inmiddels al zo'n 240 miljoen pond ontvangen voor de opvang van in het VK niet gewenste vreemdelingen. Volgens de minister van Binnenlandse Zaken James Cleverley bespaart het VK met de deal op termijn miljarden. Dat wordt dan weer bestreden door andere berekeningen die uitwijzen dat het land met de overplaatsing van asielzoekers meer kwijt is dan wanneer ze in eigen land worden opgevangen. De Rwandese oppositieleider Victoire Ingabire Umuhoza is 'geschokt' door de deal. Rwanda is geen veilig land volgens haar. Rwanda is geen vrij land omdat politieke rechten worden beperkt en burgerlijke vrijheden worden beperkt, schrijft zij in The Guardian. Umuhoza woonde zestien jaar als politiek vluchteling in Nederland.  Toen ze in 2010 terugkeerde naar haar land werd ze gearresteerd, gevangen gezet en veroordeeld tot 8 jaar gevangenisstraf vanwege terroristische samenzwering tegen de staatsveiligheid en het ontkennen van de Rwandese Genocide van 1994. Umuhoza is Hutu en wordt beschuldigd van banden met de extremistische Hutu-rebellen in Oost-Congo. De rechtszaak is door critici beschreven als een politiek nepproces. Op het gebied van mensenrechten is Rwanda volgens Umuhoza een verschrikkelijk land. Bovendien blijft het een van de armste en minst ontwikkelde landen ter wereld en het land met de grootste sociale ongelijkheid in de regio Oost-Afrika. Rwanda levert zelf vluchtelingen die naar Europa komen. Het land sloot eerder een deal met Israël om Eritrese migranten uit dat land op te vangen. Die werden na aankomst in Rwanda meteen de grens over gezet, een aantal wist met bootjes over de Middellandse Zee Europa te bereiken. Dit heeft het VK en ook Denemarken niet verhinderd bij de Rwandese dictator Paul Kagame aan te kloppen. Afscheid van het EVRM? De Britse regering heeft het ook op andere gebieden moeilijk met mensenrechten. Zo is er een voor journalisten uiterst strenge smaadwet die al verschillende zogenaamde SLAPP-zaken mogelijk heeft gemaakt. De wetgeving is ook aantrekkelijk voor rijke buitenlanders die de media willen muilkorven wat leidt tot “libel tourism,” schreef Esther Webber deze week op Politico in een uitvoerige beschouwing over de problemen waar Britse journalisten mee te maken hebben. Vakbonden maakten zich eerder dit jaar ook zorgen over beperking van het stakingsrecht. Conservatieve parlementsleden hebben na de Brexit al eens geopperd afstand te nemen van het EVRM. In de discussie over de Rwanda-deal kwam dat ook nog even aan de orde. Premier Sunak beweerde dat het niet nodig was en dat hij binnen de lijnen van het EVRM zou blijven. Maar niet iedereen is er gerust op dat deze regering de mensenrechten serieus neemt. De aanklacht van de Ierse regering die nu in Straatsburg ligt kan een nieuwe prikkel zijn voor nationalisten om zich los te maken van internationale verdragen. De Britse Law Society waarschuwde afgelopen zomer: “Het verlaten van het EVRM zou betekenen dat Groot-Brittannië een uitschieter in Europa zou worden, naast alleen Rusland en Wit-Rusland, die al buiten de conventie staan."

Closing Time | Mistress Violet

Ik vroeg me even af of ik wellicht een überfout jaren-80 hitje had gemist, maar Violet Chachki blijkt gewoon een contemporaine artiest. Ze is het alter ego van Paul Jason Dardo.

‘Mistress Violet’ is deels gebaseerd op een dominatrix waar Dardo voor werkte. Hier vertelt Dardo hoe ‘ie in het kader van ‘forced feminization’ macho zakentypes met behulp van make-up omtoverde in aantrekkelijke dames.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Martin Bosma, foto SDVBou, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons.

Mail van de Kamervoorzitter

COLUMN - Ik weet niet hoeveel hoogleraren in de loop van de parlementaire geschiedenis hatemail in hun mailbox hadden hangen van een voorzitter van de Tweede Kamer – maar sinds afgelopen donderdag ben ik zo iemand. De mail stamt uit een voor drs. Martin Bosma onrustige nacht van bijna twee jaar geleden – 23 december 2021. Ik heb er eerder niet over geschreven omdat ik, zoals veel mensen, indertijd een beetje medelijden had met de schrijver ervan – een lid van een partijtje dat nooit meer iets leek te kunnen bereiken en die zijn frustraties koelde op een geïnteresseerde observator die aanmerkingen had op zijn functioneren. Ik wilde niet lullig doen over een nachtelijke uitbarsting van zo iemand, dus ik liet het zitten. Ik heb hem wel gevraagd of ik in het kader van de discussie de brief mocht publiceren, maar hij wilde dat niet en daarmee beschouwde ik de kwestie als afgedaan.

Wat was er gebeurd? In een stukje van twee dagen voor de woedenacht had ik beschreven wat Bosma had gemaakt van zijn voorzitterschap van de Interparlementaire Commissie (IPC) van de Nederlandse Taalunie: niet veel. Bosma is zo’n beetje de enige Nederlandse parlementariër die zich de afgelopen 20 jaar om de Taalunie heeft bekreund, maar hij deed dat vooral uit amateurisme en feitelijk heeft hij in al die tijd nooit iets tot stand gebracht.

Foto: Directie Voorlichting (cc)

Op zoek naar een Nederlandse ‘Königsteiner Schlüssel’ – de verdeling van asielzoekers naar Duits voorbeeld

ANALYSE - van Moritz Jesse en Mark Klaassen (eerder verschenen bij het Montesquieu Instituut)

De opvang van asielzoekers staat volop in de politieke en publieke belangstelling. Beelden van het overvolle aanmeldcentrum in Ter Apel, waar soms zelfs mensen op banken of buiten moeten slapen, zijn regelmatig in het nieuws. [1] Vorig jaar oordeelde [2] het Gerechtshof Den Haag dat de opvang van asielzoekers niet voldoet aan de normen die daarvoor worden gesteld in de EU-Opvangrichtlijn. [3]

In deze bijdrage bespreken we de manier waarop in Nederland de opvang van asielzoekers is georganiseerd. We vergelijken die vervolgens met de praktijk in Duitsland waar door een transparant verdelingsmechanisme, de zogenaamde ‘Königsteiner Schlüssel’, de problemen waar we in Nederland tegenaanlopen niet voorkomen.

We concluderen dat, mede gezien de zeer stroeve politieke besluitvorming met betrekking tot de Spreidingswet, Nederland waardevolle lessen kan leren uit de Duitse praktijk om zo de discussie over asielopvang te depolitiseren.

Organisatie van asielopvang in Nederland

De opvang van asielzoekers in verschillende opvangmodaliteiten wordt georganiseerd door het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA). Het COA is een zelfstandig bestuursorgaan, waarvan het Ministerie van Justitie en Veiligheid zowel de opdrachtgever als de toezichthouder. De verschillende opvanglocaties van het COA zijn altijd gevestigd in een bepaalde gemeente.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Closing Time | Hit the City

In 2004 bracht Mark Lanegan (Screaming Trees) het solo-album Bubblegum uit, met daarop dit nummer.

Nou ja, solo-album… Een sterrencast aan gastmusici speelden mee, waaronder PJ Harvey zoals u hoort,Josh Homme en Nick Oliveri van Queens of the Stone Age, Greg Dulli uit The Afghan Whigs, en Duff McKagan en Izzy Stradlin van Guns N’ Roses.

Foto: Tweede Kamer Schermafbeelding Debat gemist stemmingen 18-10-2022

Kamervoorzitter Bosma: Dissident of neutraal?

NIEUWS - Bijzonder moment vandaag in de Tweede Kamer. Er werd gestemd over twee voorstellen van het Presidium om Kamerleden van de FvD sancties op te leggen wegens het niet registreren van nevenfuncties.

Het eerste voorstel betrof de Kamerleden Baudet, Jansen en Van Meijeren. De sancties:

  • Een aanwijzing om de nevenfunctie te laten registreren in het nevenactiviteitenregister van de Tweede Kamer en daarmee de overtreding van de Gedragscode te herstellen;
  • Een berisping vanwege het niet registreren van de nevenfunctie;
  • Een schorsing van zeven aaneengesloten kalenderdagen, waarbij de Kamerleden zijn uitgesloten van het deelnemen aan plenaire vergaderingen, (behoudens stemmingen), aan commissievergaderingen of aan andere activiteiten die door of namens de Kamer worden gehouden.
  • Voor stemden GL/PvdA, VVD, NSC, D66, CDA, SP, PvdD, SGP, CU, Volt en…. het lid Bosma.

    De kersverse Kamervoorzitter had vlak na zijn benoeming al kenbaar gemaakt ‘knetterneutraal’ te zijn.  Bosma stemde ook voor het tweede voorstel (een aanwijzing en een berisping voor Van Meijeren). Beide voorstellen zijn aangenomen.

    Baudet holde naar de interruptiemicrofoon en vroeg of dat wel kon: er werd fractiegewijs gestemd (dus niet hoofdelijk), dus hoe moest hij de stem van Bosma zien? Was hij van de PVV afgesplitst? Of hield hij zich net aan de regels?

    Foto: Matt Brown (cc)

    Vrijheid versus gevoeligheid

    COLUMN - Na de moord op de Franse docent Samuel Paty zijn veel docenten voorzichtiger geworden met lessen over de islam. Paty had de woede van extremisten opgeroepen omdat hij in een les over vrijheid van meningsuiting Mohammed-cartoons uit het satirische blad Charlie Hebdo had laten zien. Deze zaak, waarvoor onlangs nog zes tieners zijn veroordeeld, was voor Stine Jensen aanleiding om de podcast ‘De Cartooncrisis’ te maken over hedendaagse beperkingen op de vrijheid van meningsuiting, in de onderwijs en daarbuiten. Moeten we ons vaker inhouden bij gevoelig liggende onderwerpen? Of wordt de vrijheid ten onrechte opgeofferd aan een al te ruim begrip van kwetsbaarheid?

    Het lijkt wel alsof mensen de laatste jaren gevoeliger zijn geworden voor het vrije woord. Waarom wordt er zo heftig gereageerd op uitspraken of beelden die gevoeld worden als belediging? Hoever moet je gaan om te voorkomen dat je mensen kwetst? Uit de Verenigde Staten is het idee overgewaaid van de ’trigger warning’, toehoorders van lezingen of lessen waarschuwen dat er iets komt dat hen mogelijk raakt. Ben je altijd ‘fout’ als je iemand kwetst? Gekwetste gevoelens zijn subjectief. Je kunt er uit fatsoensoverwegingen van af zien om woorden of beelden te gebruiken die anderen kunnen kwetsen. Doelbewust beledigen hoort niet. Maar mag je anderen de vrijheid van meningsuiting ontnemen ter bescherming van je eigen gevoeligheden?

    Closing Time | Stengun

    Vandaag werd bekend dat de Nederlandse actrice Linda van Dyck op 75-jarige leeftijd is overleden. Hierboven zingt ze in wat een muziekvideo uit de jaren ’60 lijkt.

    Van Dyck speelde in tientallen theaterstukken, films en series. Ze raakte bij een groot publiek bekend dankzij rollen in ‘Twee vorstinnen en een vorst’ (1981), ‘Ciske de Rat’ (1983) en ‘Daens’ (1992).

    Zweedse Tesla-staking breidt uit als olievlek

    Onder leiding van de Zweedse metaalarbeiders-vakbond staken de Tesla-werknemers al bijna 2 maanden, met een miljard euro in kas kunnen zij dit schier eindeloos volhouden. We schreven er al eerder over. Naast Zweedse solidariteits-stakingen onder postbeambten, laten ook de Noren, Denen en Finnen van zich horen. Al met al staat er nogal wat op het spel. Bij de NOS meer over deze cultuurclash tussen het Zweedse arbeidsmarktmodel en het Amerikaanse kapitalisme.

    Vorige Volgende