De vakantie is ten einde. Wij nodigden u uit uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag de afsluiter: hoe kijkt u terug op uw vakantie? Het hardnekkige gerucht gaat nog steeds dat er drommen toeristen zijn die pas thuis van hun vakantiestemming kunnen genieten als ze hun fotoalbum doorbladeren. Met name Japanners worden daar al eeuwen van beticht. Voor zover dat al waar was, zijn ze lang niet meer de enigen. Iedereen met een ‘phone’ of ‘tablet’ op zak heeft tegenwoordig een camera bij zich en dat laten ze weten ook. Dat van die Japanners berust ook nog eens op het vooroordeel dat alle Aziaten Japanners zijn, terwijl het volgens een andere waarheid om Chinezen gaat, die “ons erfgoed voor het nageslacht documenteren”. Een jaar of vier geleden is aan het licht gekomen dat “mensen meer genieten van een reis als ze foto’s maken”.
Dit is het Sargasso-café van zondag 30-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
VERSLAG - Bep Rietveld, is één van de dochters van Gerrit Rietveld. Zij wordt in Museum Flehite in Amersfoort geëerd met een tentoonstelling ‘Schilder-tekenaar in oorlogs- en vredestijd’. Centraal in deze presentatie staan haar kamptekeningen. Met het oog op de herdenking van 75 jaar bevrijding in Nederlands-Indië (15 augustus jl.) nodig ik je uit voor een bezoek aan deze gedenkwaardige tentoonstelling.
Sneak preview: Bep Rietveld in Museum Flehite
Zelfportret (1993) © Bep Rietveld – Museum Flehite.
Elisabeth Rietveld is op 26 oktober 1913 in Utrecht geboren. Ze is de oudste dochter van meubelontwerper en architect Gerrit Rietveld (1888-1964) en (verpleegster) Vrouwgien Hadders (1883-1957). Het echtpaar kreeg zes kinderen, twee dochters en vier zonen. Naast Elisabeth (hierna Bep genoemd) traden haar broer Jan (architect), Gerrit jr. (meubelontwerper) en Wim (ontwerper) in het creatieve voetspoor van vader Gerrit. Nadat Gerrit sr. uittrad bij de gereformeerde kerk en in 1924 Truus Schröder-Schräder, weduwe van advocaat Schröder leerde kennen, kwam het huwelijk onder druk te staan. Bep had een ingewikkelde relatie met haar vader: ze bewonderde hem vanwege zijn werk, maar ze had veel moeite met zijn relatie met Truus Schröder-Schräder.
Zelfportret (1929) © Bep Rietveld – Museum Flehite.
Een romantische ziel is het, die Till Lindemann. De Winterreise is er niks bij. Maar wat ik dus alweer glad vergeten was: dat zijn laatste album met Peter Tägtgren bestaat uit liedjes voor een theatershow, die draaide om het sprookje van Hans en Grietje.
Aanvankelijk dacht ik dan ook dat bovenstaande clip een transgender metafoor behelsde of iets dergelijks. Een man, gevangen in het lichaam van een vrouw, die de echtgenoot waar ze van houdt niet kwijt wil. Of andersom?
Of een dikke vrouw die zichzelf lelijk vindt omdat de maatschappij haar dat heeft wijsgemaakt? Blijkt het gewoon Grietje (Gabriela Maria Schmeide) die wordt vetgemest door de grote boze heks en elke dag vreest te zullen worden geslacht en opgegeten.
Die gelaagdheid hè, dat is dus kenmerkend voor kunst met de grote K.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Ik sta met mijn fiets voor het verkeerslicht te wachten. Iets verderop staat een auto waarin de chauffeur, een mid-vijftiger schat ik, helemaal los gaat op de muziek die uit zijn openstaande raampje stroomt. Hij danst met zijn bovenlichaam, rolt met zijn schouders, hij schudt met zijn hoofd en zijn handen klappen op het stuur het ritme mee. Het nummer dat uit de speakers knalt komt me bekend voor, maar van wie is het? Ik onthoud het refrein, dat is niet moeilijk, want dat ging gelijk in mijn oor zitten om daar te blijven: That we’re in the right, That we’re in the right. Thuis wist google het meteen: That we’re in the right, was van het Nederlandse (Haarlem) bandje What Fun! Het was een hit in 1983. De pakkende saxofoonsolo en het heerlijk houterig bewegende dameskoortje maken dit reggae-liedje extra leuk.
COLUMN - Wij nodigen u uit de komende tijd uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag een bijdrage van voormalig Sargasso-redacteur Kyra, initiatiefneemster van de eerste zomerserie in 2011.
Het had de mooiste lente van mijn leven moeten worden. Mijn kind werd 18 jaar en daarmee kon ik een stap terug doen in mijn moederlijke bemoeizucht. Maar van een groot verjaardagsfeest kon geen sprake zijn. Geen uitgebreide familielunch, geen nachtelijke party met vrienden. Het echte feesten moest wachten. Een paar weken later volgde de diploma-uitreiking. Meer dan een sobere plechtigheid zat er niet in. Het jurkje dat ik speciaal voor deze gelegenheid gekocht had bleef in de kast hangen.
Door corona zaten we maandenlang met ons drieën in isolatie, een straf voor een levenslustige tiener met twee bejaarde ouders.
Onze stadswoning verlieten we zo weinig mogelijk. In de smalle straat was het drukker dan normaal. Op rustige momenten maakten we wandelingetjes naar de oudpapierbak en op mooie avonden fietsten we naar onze volkstuin. Gelukkig kwamen vrienden regelmatig langs voor een balkongesprek. Er werd galgje gespeeld, op afstand met behulp van stoepkrijt. De hele straat werd vol gekalkt, er ontstonden prachtige kunstwerken. Voorbijgangers bewonderen de street-art die er elke dag anders uitzag.
OPINIE - De ministers De Jonge (Volksgezondheid) en Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur) zijn voorzichtig met informatie over besmettingen van vliegtuigpassagiers. In antwoord op Kamervragen van Suzan Kröger van GroenLinks over vluchtgegevens van 38 gevallen die half juli gemeld werden schrijven ze: “Het breder bekend maken van deze gegevens draagt niet verder bij aan een betere bestrijding van het virus, maar mogelijk juist aan onnodige ongerustheid, zeker omdat gebleken is uit het bron-en contactonderzoek dat er geen verdere besmettingen uit zijn ontstaan.” De Veiligheidsregio Kennemerland bevestigde die 38 gevallen na berichten in het Haarlems Dagblad.
Teststraat
Nu is er inmiddels een teststraat op Schiphol. Slechts een klein deel van de passagiers wordt echter getest, bleek uit navraag van Nieuwsuur deze week. Het ministerie van VWS wil niet zeggen hoeveel van de 7255 coronatests op Schiphol positief waren. Nieuwsuur verwijst naar het antwoord van de ministers op de Kamervragen van GroenLinks. Die gingen overigens niet over aantallen. Het is niet duidelijk of Nieuwsuur de verkeerde vraag heeft gesteld of dat De Jonge de journalist heeft afgescheept.
Cijfers over besmettingen, ziekenhuisopnames, patiënten op de IC en het reproductiegetal zijn sinds het begin van de coronacrisis in alle details verstrekt. Kan dat niet leiden tot ‘onnodige ongerustheid’? Met al die cijfers, na verloop van tijd samengevat op het bekende ‘dashboard’ van minister De Jonge verantwoordt de regering week in week uit haar beleid. Waarom zou ze dat niet doen met cijfers over die ene plek die nogal eens ter discussie heeft gestaan bij de aanpak van de pandemie?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 29-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 28-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
The Main Squeeze covert alles van Black Sabbath tot Michael Jackson en weer terug. Of zoals hier Pink Floyd.