Amsterdams ontgassen

De Amsterdamse haven is volgens de Port of Amsterdam "de grootste benzinehaven ter wereld. Het is een internationale hub voor op- en overslag, mengen en verhandelen van benzine." Ook krijgt Schiphol ongeveer de helft van de benodigde kerosine aangeleverd vanuit de haven. Daarnaast is de haven van Amsterdam een toonaangevende speler op de oliemarkt voor mengen, opslaan en overslaan van (bio)diesel en LPG. Noord-Holland heeft sinds 1 maart 2017 een verbod op varend ontgassen van benzeenhoudende ladingen (>10% benzeen). Tijd dus om eens wat dieper in de situatie in Amsterdam te duiken en ons weer eens te verbazen over dit slepende dossier, waarover ik eind vorig jaar schreef dat ik het dossier varend ontgassen (voorlopig) afsloot. Varend ontgassen: wat is het ook al weer? Binnenvaartschepen met een vloeibare restlading ontgassen hun tanks. Als een lading is gelost, blijft er restlading achter. Schepen ontgassen dit restant in de tanks door het te verdampen met ventilatoren. De ladingdampen worden op deze manier uit de ladingtanks en leidingen naar buiten geblazen. Ontgassen gebeurt als het schip op weg is om opnieuw te laden. De tanks moeten dan schoon zijn. Dit is nodig als een schip een andere vloeistof in de tanks gaat laden. Bij ontgassen komen giftige ladingdampen vrij, voornamelijk vluchtige organische stoffen (VOS) als benzeen, tolueen, ETBE en MTBE (loodvervangers in benzine). Deze stoffen dragen bij aan luchtverontreiniging. Luchtverontreiniging is recent door de Wereld Gezondheidsorganisatie als kankerverwekkend geclassificeerd. Daarbovenop komt dat VOS-emissies effecten kunnen hebben op de gezondheid. De volgende effecten kunnen acuut of na langdurige blootstelling optreden: Aldehyden (formaldehyde, aceetaldehyde): slijmvlies irriterend, carbonzuren (mierenzuur, azijnzuur): irriterend en soms corrosief, koolwaterstoffen (tolueen, nonaan): narcotiserend, niereffecten bij sommige proefdieren, chloorkoolwaterstoffen (tri, tetra, per: ) narcotiserend, lever, nier, methyleenchloride: ernstige irritatie (vloeistof), branderig gevoel (damp), aromatische amines en nitroverbindingen (nitrobenzeen) methemoglobine vorming. Verder zijn er een aantal VOS met specifieke effecten: Benzeen, aniline: effecten op het bloed en bloedvormend systeem, hexaan en MIBK perifere zenuwstelsel/neurotoxisch, benzeen, vinylchloride, butadieen, PAK: kankerverwekkend Met ontgasinstallaties op de wal of op het schip kunnen schepen gecontroleerd worden ontgast, waarbij de stoffen niet of veel minder in de buitenlucht vrijkomen. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor. Omvang probleem in Amsterdam In 2016 heeft CE Delft voor de provincies Noord-Holland, Utrecht, Gelderland en Zeeland met de publicatie Ontgassen in kaart meer inzicht gegeven in: het aantal ontgassingen in deze provincies en het effect van de verboden in Zuid-Holland en Noord-Brabant op het aantal ontgassingen in de vier provincies. Daarnaast wilden deze provincies weten wat de implicaties zijn van een mogelijk vergelijkbaar verbod in de vier provincies  voor wat betreft de behoefte en locatie aan benodigde ontgassingsinstallaties, kegelligplaatsen en steigercapaciteit. Uit dit onderzoek komt naar voren dat er naar schatting 3.060 binnenvaarttankschepen per jaar vertrekken vanuit Amsterdam, waarvan ongeveer 1.360 (45%) ontgassen voordat er een nieuwe lading wordt ingenomen. Van die 1.360 zijn er 140-540 met een lading die meer dan 10% benzeen bevat. Varend ontgassen kan plaats vinden onderweg naar Rotterdam, Antwerpen of Gelderland/Duitsland als daar de volgende lading opgepikt gaat worden. Als een retourlading vanuit Amsterdam wordt meegenomen kon er stilliggend ontgast worden in de haven van Amsterdam of varend in de buurt van Amsterdam. Verbod op varend en stilliggend ontgassen De provincie Noord-Holland heeft sinds 1 maart 2017 een verbod op varend ontgassen van benzeenhoudende stoffen. Daarmee heeft de provincie het initiatief van de provincies Zuid-Holland en Noord-Brabant gevolgd. Net als de haven van Rotterdam kent de haven van Amsterdam een plaats voor stilliggend ontgassen. Het betreft volgens Port of Amsterdam één ligplaats in de Afrikahaven, waar het is toegestaan op basis van het ADN (Europees Verdrag inzake het internationaal vervoer van gevaarlijke stoffen over de binnenwateren), om stilliggend te ontgassen. Hiervoor dient toestemming te worden gevraagd aan de havenmeester. Bij stilliggend ontgassen zijn de voorschriften uit het ADN, de Regeling benzinevervoer in mobiele tanks 2006 en de Regionale Havenverordening Noordzeekanaalgebied (RHN) van toepassing. Daarmee gaan de provincie Noord-Holland en gemeente Amsterdam verder dan de provincie Zuid-Holland en de gemeente Rotterdam. De adders onder het verbod op varend en stilliggend ontgassen In principe zorgen het provinciale verbod op ontgassen en het aanvullende besluit van de Port of Amsterdam om stilliggend ontgassen te verbieden er voor dat de stoffen die onder de Provinciale milieuverordening (nu Provinciale Omgevingsverordening NH 2020) niet varend ontgast mogen worden ook niet stilliggend ontgast mogen worden. Zoals vaker in dit dossier zitten er adders onder het gras. De eerste adder is de uitspraak van de minister dat provinciale verboden op varend ontgassen niet rechtsgeldig zijn. De tweede adder is dat de haven van Amsterdam nog ontheffing kan verlenen voor stilliggend ontgassen. De derde adder is dat de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied (OD NZKG) in het Jaarverslag omgevingsdienst noordzeekanaalgebied 2018 stelt niet te handhaven op het provinciale ontgasverbod, zolang er geen alternatieven voorhanden zijn voor schippers. De eerste adder heb ik al vaak genoeg behandeld op Sargasso. De tweede adder is interessanter. In antwoord op de vraag hoe vaak de gemeente ontheffing heeft verleend antwoord de gemeenten Amsterdam dat er 9 keer een vergunning verleend om te ontgassen naar een ontgassingsinstallatie in de periode juni 2019 - 25 februari 2021. Het lijkt er daarmee op dat de locatie voor stilliggend ontgassen voor schippers nauwelijks tot niet meer bruikbaar is voor benzeenhoudende ladingen. De derde adder is het meest interessant, zeker voor bedrijven die al jaren werken aan alternatieven voor ontgassen aan de buitenlucht. Op de vraag hoeveel installaties voor ontgassen van binnenvaartschepen er zijn in de 'grootste benzinehaven van de wereld' antwoord de gemeente dat er gewerkt wordt aan de opbouw van een ‘infrastructuur voor stilliggend ontgassen van binnenvaartschepen’ in Westpoort. Vier jaar na instelling van verbod op varend ontgassen heeft dit, net als in Rotterdam, nog niet tot een alternatief voor schippers geleid. Bij de opbouw van 'de infrastructuur voor stilliggend ontgassen van binnenvaartschepen' van de Port of Amsterdam is dat Gedeputeerde Staten van Noord-Holland een beleidsregel goedkeurt die het mogelijk maakt dat de OD NZKG een ontheffing verleent voor het ‘verwerken van gevaarlijk afval (lees de dampen uit het schip) buiten een inrichting’. Verwacht wordt dat de beleidsregel deze zomer wordt goedgekeurd en dat aanvragen voor een ontheffing direct daarna in behandeling kunnen worden genomen. In 2020 zijn 4 ontheffingen verleend voor het nemen van proeven met het ontgassen van binnenvaartschepen middels verschillende technieken. De proefperiode loopt formeel eind 2021 af, maar sinds december 2020 zijn geen aanvragen voor proefnemingen meer ontvangen. In Amsterdam werken de provincie Noord-Holland, OD NZKG en Port of Amsterdam nauw samen op juridische, milieutechnische en operationele aspecten van het ontgassen. Het effect van het verbod op het aantal ontgassingen Zoals gezegd schatte CE Delft in 2016 dat er 1.360 keer per jaar varend ontgast wordt door schepen die lading hebben gelost in Amsterdam. De Port of Amsterdam, heeft net als de Port of Rotterdam, een zogenaamd eNose netwerk aangeschaft om veranderingen in luchtkwaliteit te monitoren. Hiermee zijn onder andere ontgassende binnenvaartschepen op te sporen. In het jaarverslag over 2018 schrijft de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied (OD NZKG), dat het eNose netwerk beheert hierover: In 2017 heeft de OD NZKG de ontgassingstool (Degassing Vessel Detective tool) aangeschaft, een hulpmiddel waarmee inzicht wordt verkregen wanneer schepen mogelijk betrokken zijn bij varende ontgassingen. In 2018 is hiermee veel ervaring opgedaan en na de uitbreiding van het eNose-netwerk (vanaf week 33) zijn hiermee 195 meldingen in het systeem geregistreerd. Tot op heden betreft dit alleen nog registraties. Uit de gesignaleerde meldingen vanaf het Noordzeekanaal en Amsterdam-Rijnkanaal valt niet op te maken of deze ontgassingen conform regelgeving mogen plaatsvinden en ook niet of het een zee- of binnenvaartschip betreft. Een binnenvaartschip, dat aan het ontgassen is, is pas in overtreding van het provinciaal milieuverbod als het product dat ontgast wordt meer dan 10% benzeen bevat. Hiervoor is onderzoek ter plaatse noodzakelijk door Politie en/of DHM. Er is hierop vooralsnog geen verdere actie ondernomen aangezien in het toezicht en handhavingsprotocol Varend ontgassen met elkaar is afgesproken dat er pas handhaving zal plaatsvinden, zodra een goed werkende ontgassingsinstallatie operationeel is. Van de door CE berekende 1.360 ontgassen weet de OD NZKG er 195 te detecteren, waarbij niet duidelijk is of het om binnenvaart of zeescheepvaart gaat. Als we ervan uitgaan dat 100% binnenvaart betreft detecteert het eNose netwerk 15% van de ontgassingen. In 2020 schrijft de OD NZKG in haar jaarverslag over 2019: De Degassing Vessel Detective tool (ontgassingstool), die het varend ontgassen van vaartuigen detecteert, heeft in 2019 in totaal 348 meldingen gegenereerd. De werking van deze tool is hierrmee zeer succesvol gebleken. De ontgassingen op het Noordzeekanaal vinden altijd in het zelfde gebied plaats, vaak aangewezen door de divisie Havenmeester. De ontgassingen op het Amsterdam-Rijnkanaal vinden plaats wanneer schepen, zonder lading, weer naar het zuiden varen; deze zijn als illegale ontgassing aan te merken. Met 348 detecties loopt het percentage op naar 26% van het jaarlijks aantal ontgassingen. Daar komt bij dat er twee redenen zijn om aan te nemen dat dit een overschatting is van wat het eNose netwerk detecteert. Op de eerste plaats schrijft OD NZKG in 2018 al dat niet in alle gevallen duidelijk is of het ontgassen plaats vind door een binnenvaartschip of een zeeschip. Op de tweede plaats is de emissie van varend ontgassen volgens de cijfers van Emissiregistratie tussen 2015 en 2019 (laatst bekende jaar) gestegen met 19%. Landelijke ontwikkelingen Sinds de invoer van de provinciale ontgasverboden is de uitstoot van varend ontgassen met 26% gestegen. In de Tweede Kamer vraagt de fractie van Partij voor de Dieren om een versnelde invoer van een landelijk verbod. Demissionair-minister Van Nieuwenhuizen houdt vol dat een landelijk verbod niet toegestaan is binnen het CDNI, zolang niet alle lidstaten hebben ingestemd: Tot er een verbod is, kun je niet meer dan een appèl doen op partijen om het varend ontgassen tot een minimum te beperken. Drie landen moeten de wijziging van het CDNI nog goedkeuren. Zwitserland doet dat binnenkort, wist Van Nieuwenhuizen te vertellen. Ondanks aandringen van haar kant – al in het voorjaar van 2020 – is nog steeds onduidelijk hoever de overheden in Frankrijk en België ermee zijn. Het in 2018 door haarzelf aangekondigde nationale verbod op varend ontgassen, dat begin 2020 had moeten ingaan, blijkt hiermee net zo'n dode mus als het provinciale ontgasverbod in Zuid-Holland. Ondertussen is de demissionair-minister volgens verschillende bronnen wel van plan om de taskforce varend ontgassen op te heffen. Niet dat er wat veranderd is: er is geen verbod, er zijn geen alternatieven voor schippers en de uitstoot gaat ondanks het appèl van de demissionair-minister niet omlaag. Maar ja: het oogt zo lekker opgeruimd aan het eind van Rutte 3, want de VVD had het landelijk verbod op varend ontgassen in haar doorrekening van 2017 staan (maatregel VVD_36 op bladzijde 88 van de doorrekening van de verkiezingsprogramma's in 2017 door PBL). Conclusie Op papier hebben Noord-Holland en de gemeente Amsterdam varend en stilliggend ontgassen keurig geregeld. Er is echter nog steeds geen alternatief voor schippers. Dat betekent dat de afspraken om niet te handhaven uit het handhavingsprotocol Varend ontgassen nog steeds gelden. Er is dan ook geen reden om aan te nemen dat het aantal ontgassingen sinds 2016 is gedaald, zeker niet omdat het de landelijke emissiecijfers gestegen zijn. Ten tweede valt op dat de provincie Noord-Holland varend ontgassen onderbrengt onder het kopje geur. Nu kan de geur van de stoffen die ontgast worden hinderlijk zijn, veel erger is dat een aanzienlijk deel van de uitgestoten stoffen behoort tot de categorie zeer verontrustende stoffen. In elke andere sector dan zee- en binnenvaart geldt voor die stoffen een minimalisatieplicht. Tot slot concludeer ik op basis van de jaarverslagen van OD NZKG trek is dat er nog een levensgrote olifant in de havens dobbert: zeevaart. Zeeschepen zijn een forse factor groter in volume dan binnenvaartschepen en de uitstoot bij ontgassen van de tanks is daarmee ook vele malen hoger.

Door: Foto: BoH, CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons Binnenvaarttanker Jade in het Calandkanaal

Closing Time | Wildflowers

Drugs, maar die gebruik ik niet. Ik doe ze niet.  Maar had ik ze, en gebruikte ik ze, dan zou ik ze vast inzetten bij dit nummer van The Rose City Band. Zo’n meeslepend, repeterend, hypnotiserend geluid, doordreinend, opzuigend, heerlijk smooth ook,  en weg ben je, hoog in de wolken, niks aan de hand. En dan maar relaxed zweven op die heldere gitaarklanken voor vijf en een halve minuut lang. De noten van de gitaar wijzen je de weg.  Je bent licht en er zijn geen problemen, Nederland wint vast van Tsjechië, no sweat man.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Tom Parnell (cc)

Mariëtte: liever een zakenkabinet

OPINIE - Het debat over de rapportage van informateur Hamer voedt onze somberheid, schrijven Tom van Doormaal en Peter van Hoesel. In dit stuk proberen ze een schets te geven van een nieuwe bestuurscultuur. Een zakenkabinet kan die weg sneller afleggen dan nu mogelijk lijkt. Hierbij alvast enige ingrediënten voor een regeerakkoord.

Onze politiek is nogal in de war. De stuursignalen van de politiek naar de uitvoering werken vaak slecht en zijn soms onuitvoerbaar. De politiek vertrouwt nog op effectief ingrijpen in marktprocessen, maar dat lukt niet erg. De politiek is versnipperd, wordt gewantrouwd en soms openlijk geminacht. Gebrek aan respect voor onze democratie is zorgelijk. Herstel daarvan is mogelijk, maar vergt een nieuwe aanpak. Over zo’n aanpak willen we het hebben in dit stuk.

De toeslagenaffaire en het verlies aan menselijke maat is via parlementaire verhoren goed onderzocht. Nu is er weer discussie over een verdonkeremaand adviesmemo, straks weer iets anders. De vraag is: helpt een nieuwe bestuurscultuur daar tegen?

Wat voor land zijn wij eigenlijk?

Wij zijn ‘een gaaf land’, maar dan toch vooral voor wie zichzelf kan redden. Voor vluchtelingen, zorgbehoeftigen, uitkeringstrekkers, jongeren met psychische problemen en voor sommige beroepsgroepen (zoals bijvoorbeeld boeren) ligt dat lastiger.

Foto: crustmania (cc)

Nieuwe definitie van ecocide

Een expertpanel van twaalf juristen heeft in opdracht van de Stop Ecocide Foundation een nieuwe juridische definitie van ecocide opgesteld. Deze definitie kan gebruikt worden voor een verzoek aan het Internationale Strafhof om ecocide als ‘vijfde misdaad tegen de vrede’ toe te voegen aan het Statuut van Rome, naast genocide, misdaden tegen de menselijkheid, oorlogsmisdaden en agressie.

De voorgestelde definitie van ecocide luidt:

unlawful or wanton acts committed with knowledge that there is a substantial likelihood of severe and either widespread or long-term damage to the environment being caused by those acts.

‘Wanton acts’ zijn daden met een “roekeloze veronachtzaming van schade die duidelijk buitensporig zou zijn in verhouding tot de verwachte sociale en economische voordelen van de daden”. Met ‘environment’ wordt bedoeld: de aarde, de biosfeer, cryosfeer, lithosfeer, hydrosfeer, atmosfeer en de ruimte. Onder ‘acts’ wordt ook verstaan niet-handelen (‘omission’), waardoor ook het niet voldoen aan regelgeving eronder kan vallen.

Hoewel sommige termen misschien vaag klinken – wanneer is schade ‘severe’, ‘widespread’ en ‘long-term’? – hebben de juristen juist voor deze termen gekozen omdat ze aansluiten bij de bestaande terminologie in het Rome Statuut.

Het is uniek dat ‘ecocide’ gaat over schade aan mensen én het milieu – een niet-antropocentrische aanpak dus – waar de andere vier misdaden tegen de vrede exclusief focussen op het welzijn van mensen. Maar de definitie is ook weer niet ecocentrisch, want Philippe Sands benadrukt dat het strafbaar stellen van ecocide ertoe moet bijdragen dat we erkennen dat ons welzijn afhankelijk is van het welzijn van de natuur.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Nantes

Jij was toch die Beirut-fan van het eerste uur? Jij had toch gelijk die eerste cd’s van  die Amerikaan Zach Condon?
-Ja, ik hield er gelijk van, was toen gelijk verkocht.
Waarom, weet je dat nog?
-Het geluid dat die band maakte, riep altijd gelijk zo’n gevoel van nostalgie op.
Dat was het?
-En die blazers natuurlijk, dat koperwerk, dat exotische geluid waardoor je je de ene keer in de Balkan waande, en dan weer in New Orleans en dan weer ergens in Oost-Europa. Er zat ook een accordeon bij, alsof je tussen de Roma of de Sinti zat. Beetje Klezmer heeft het ook wel. En soms ook wel wat polka.
Heb je een favoriet nummer van hem?
-Oei, nou vraag je wel iets heel specifieks, want ik heb bij Beirut toch altijd het idee dat het meer om het totaalgeluid gaat, om het concept, en niet om de individuele nummers. Je dompelt je onder in de sfeer van die band.
Maar je hebt gekozen voor Nantes?
-In de song Nantes is zo’n leuke, letterlijke, break te horen: dan hoor je glas sneuvelen. En wat Frans geklets uit een film. En dat geeft net dat rare extra aan dat nummer. En ik heb ooit op een camping gestaan bij Nantes. Mijn buurman daar was  een Fransoos, een straatartiest, die elke dag met zijn draaiorgeltje de hort op ging om zijn geld voor die dag te verdienen. Ik zag hem elke ochtend gebogen over de kaart van de streek; welk dorp had hij nog niet gehad?

Foto: David Sanz (cc)

Minderheidsregering Zweden mogelijk hersteld

Maandag viel de minderheidsregering van de sociaaldemocratische premier Löfven over liberalisering van de huren. Löfven wilde huisbazen toestaan markttarieven te vragen voor nieuwe huurappartementen. Dat zou projectontwikkelaars moeten stimuleren om meer te bouwen. Ook in Zweden is er een tekort aan huurhuizen. Maar juist op het punt van de huren had de Vänsterpartiet (Linkspartij, vgl. de Nederlandse SP) een rode lijn getrokken in ruil voor gedoogsteun. Met de nieuwe huurplannen overschreed Löfven de grens die door de gedoogpartij was getrokken. Een motie van wantrouwen van de extreemrechtse Zweden Democraten kreeg daarom ook de steun van links. Woensdag gloorde er weer enige hoop voor Löfven toen zijn bondgenoten in de Centrumpartij aankondigden dat ze het omstreden voorstel voor huurhervorming willen laten vallen.

De Zweedse politiek lijkt sinds enkele jaren gegijzeld door de Zweden Democraten. Na de verkiezingen in de herfst van 2018 volgde een uiterst moeilijk proces van coalitievorming. Dat eindigde begin 2019 met de vorming van een minderheidsregering van sociaaldemocraten en de groene Miljöpartiet op basis van een neoliberaal regeringsprogram dat twee centrumrechtse partijen hadden afgedwongen voor hun steun. Plus de noodzakelijke gedoogsteun van de Vänsterpartiet die overigens volgens datzelfde regeringsprogramma, het Januari-akkoord, geen enkele invloed op de regering zou mogen hebben. En dat alles om te voorkomen dat extreemrechts zou kunnen regeren.

Foto: Stuart Rankin (cc)

Pretbederver

COLUMN - De summer of love komt eraan, voorspellen kranten en tv-programma’s: we mogen weer los, en dat zullen we doen ook. Ik heb ’t inmiddels al zo vaak gelezen dat de vraag opkwam of het verslaggeving was, of aanmoediging.

Ook het kabinet is optimistisch. De mondkapjes kunnen binnenkort af, we mogen weer naar het werk (wat een onuitgesproken dedain: alsof honderdduizenden niet al die tijd op de werkvloer hebben gebikkeld: van pakjesbezorgers, vakkenvullers en kassières tot bouwvakkers, agenten en medisch personeel). We mogen weer naar cafés, restaurants, bioscopen en theaters. Alleen afstand houden, handen wassen en testen bij klachten houden we er voorlopig in – de rest laten we binnenkort varen.

Maar wat het kabinet mist, is een plan, net zoals bij het eind van de vorige lockdown, in juni 2020. Toen deden we ook maar wat: we gingen van nul naar negentig, in een paar weken tijd. We gooiden de teugels los, en koersten daardoor linea recta af op een heviger en langduriger golf dan we ons hadden kunnen voorstellen.

Met die dans zit het wel snor, maar de hamer – die vergeten we opnieuw. Is er een containment plan? Heeft de GGD nu voldoende capaciteit om alle geïdentificeerde besmettingen nauwgezet te traceren? Weet de GGD eigenlijk vroeg genoeg waar besmettingshaarden zitten en hoe die zich ontwikkelen, nu we steeds meer afgaan op zelftesten en sneltesten? En er zijn nog steeds geen goede regels voor reizigers die terugkomen uit landen met een hoog risico: ze worden vriendelijk verzocht na thuiskomst in quarantaine te gaan, en dat was het.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Signed Curtain

Met gestegen verbazing en bewondering zit ik naar die tekst van Signed Curtain van Robert Wyatt te kijken. Dit is meta-tekst, dit is meta to the max. Hij zingt wat hij zingt. Geniaal. Hij begint de song en beschrijft waar hij is. Je moet er maar opkomen, je moet het maar durven. En dat doet hij, met zijn wat ijle en klaaglijke stem.

Dit is het eerste couplet. En nu het tweede. Maar. Het zou ook wel ‘ns het laatste couplet kunnen zijn. En dit is het refrein, of wacht, misschien is het gewoon een ander gedeelte van het liedje dat ik aan het zingen ben. Misschien wel het slotvers. Of is het een andere toonsoort nu?
https://www.youtube.com/watch?v=MXXFp-9zsCQ

Closing Time | O Caroline

Je heet Robert Wyatt, bent muzikant, je drumt, zingt (je hebt wel een aparte stem, maar je zingt toch), je schrijft teksten en je speelt de mellotron. Je wilt een liedje schrijven, een liedje over een liefde die voorbij is. Je componeert samen met David Sinclair O Caroline.

Een liefdesliedje hoeft niet groot uit te pakken. Er hoeven geen violen, pauken, cimbalen, harpen en bazuinen uit de magazijnen gehaald te worden. Ik snap die aandrang wel. Het hart loopt over, de druk, de pijn, de smart moet uit het ventiel naar buiten, de wereld in. Maar doe dat niet. Hou het klein. Er is niet veel nodig. Hou het eenvoudig, pak niet uit. Luister naar hoe Robert Wyatt het deed. Kijk toch hoe voorzichtig en kwetsbaar die tekst is. Lief, klein, kinderlijk soms, breekbaar en licht. Tekst en muziek steunen elkaar, houden elkaar overeind. EN DAT IS VAN EEN VERPLETTERENDE ONTROERING1!&*$%#1!

Vorige Volgende