Kinderen van 13 ontdekken Twitter ook al gestaag. Steeds vaker zie ik vriendinnengroepjes 13 en 14-jarigen hun wel en wee delen via Twitter. Dat dit in het openbaar gebeurt, deert ze geen klap: “wie wil meelezen moet dat zelf maar weten!”. Mijn eigen dochter is ook op Twitter, maar ik mag haar niet volgen.
Ze gaan ervan uit dat docenten en ouders er niet eens opkomen om hen te volgen, of mee te lezen. Of dat ze er niet in geïnteresseerd zijn. Dochter: “Zeg, bemoei je er niet mee!”.”Maar iedereen kan meelezen!”, ruziede ik terug.
Als ik kan meelezen, kan iedereen dat. En of je iemand blokt of niet, maakt geen klap uit. Op MSN heb je dan iemand inderdaad buitengesloten, maar op Twitter werkt dat niet zo.
Zo heb ik in mijn netwerk een concullega die mij op Twitter geblokt heeft. Beetje dom, want meelezen kan ik natuurlijk toch gewoon als ik dat zou willen. Hij twittert ook heel onhandig trouwens zijn 06-nummer en zijn adres naar mensen alsof het om privé-berichten gaat en vertelt precies wanneer hij naar zijn buitenhuisje gaat. Het idee van ‘openbaar’ is dus zelfs voor zogenaamde mediawijze mensen nog heel moeilijk te bevatten…
