Kernenergie niet de oplossing, maar een risico bij klimaatverandering.
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Einde kernenergie met consensus en cash
, door
Na de ramp in Fukushima twijfelen steeds meer mensen aan kernenergie. Maar het energievraagstuk is complex en het idee dat we niet zonder kunnen hardnekkig. Ook zware twijfelaars noemen kernenergie ‘noodzakelijk voor de transitie naar duurzaam’. Maar dat kernenergie kostbaar en gevaarlijk is beseffen we inmiddels allemaal. The Blue Economy verzamelt innovatieve ideeën voor een duurzame toekomst. Honderd innovaties die ook nog eens 100 miljoen banen gaan scheppen in de komende tien jaar. Drie van deze innovaties combineert ze nu om een bijdrage te leveren aan een snelle uitfasering van kernenergie. 1. Windenergie zonder nieuwe palen, 2. Zonne-energie zonder subsidie en 3. Waterzuivering combineren met biogas uit huisvuil. De Blue Economy neemt Duitsland als voorbeeld en rekende uit hoe dit concept de huidige kernenergie kan vervangen voor duurzame én veilige varianten die ook nog eens banen creëren. Check: “Nuclear’s exit with consensus and cash” en bekijk de video:
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Vijf lessen over kernenergie
, door
Het is op zich te prijzen dat polarisatie over kernenergie in ons land naar aanleiding van Fukushima uitblijft. First things First: eerst aandacht voor de ellende daar, dan lessen leren, dan bezien hoe we met bestaande respectievelijk nieuwe kerncentrales zouden willen omgaan. Door Fukushima is het risico van Borssele bijvoorbeeld niet ineens groter of kleiner geworden. Een kans betekent dat iets kan gebeuren, en als er ergens iets gebeurt verandert door die gebeurtenis op zichzelf de kans niet dat er elders, bijvoorbeeld hier, iets gebeurt. Maar, niet onbelangrijk, onze percepties van de risico’s van kernenergie kunnen veranderen – en dat gebeurt ook – en misschien nog belangrijker: een nadere analyse van wat er gebeurd is kan ook tot een andere technische risicoberekening van kansen zowel als gevolgen leiden.
Precies dat laatste is wat de voormalige commissie Verlenging bedrijfstijd Borssele waarvan ik deel uitmaakte per brief bij minister Verhagen van EL&I bepleitte.
Maar inzake kernenergie zijn inmiddels meer lessen te leren dan Les 1 alleen, over reactorveiligheid. Ik licht een paar inzichten uit die de afgelopen tijd, mede naar aanleiding van Fukushima lijkt het, naar voren zijn gebracht.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Fok Kernenergie?
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De droom van goedkope kernenergie
, door
Om te begrijpen waarom dingen zijn zoals ze zijn kun je het beste naar de geschiedenis ervan kijken. En zo is het ook met kernenergie. De droom van goedkope kernenergie is een erfenis van wetenschappers die tijdens WOII het dodelijkste wapen ooit hadden gemaakt. Gedreven door schuldgevoel besloten zij om hun kennis op een positieve manier in te zetten voor de wereldvrede: met de nieuwe kernenergie kon een bijna onbeperkte hoeveelheid energie worden opgewekt met zeer weinig “brandstof”: grammen Uranium leverden even veel energie als tonnen steenkool. Het optimisme van die tijd over de mogelijkheden van de wetenschap en het vertrouwen dat mensen hadden in wetenschappers kunnen we ons nu niet meer voorstellen. Het was echt een Brave New World. Kijk bijvoorbeeld naar dit promotie filmpje van General Electric voor kernenergie:
( Prachtige jaren 50-stijl animatie overigens, voor de liefhebber is hier deel 2)
De droom
In de wederopbouwtijd na WO-II hoopten veel mensen dat wetenschap alle sociale problemen zou kunnen oplossen. Er waren zelfs genootschappen zoals Technocracy Inc die de politiek wilden afschaffen en vervangen door wetenschap – beter dan door politici kon de maatschappij ingericht worden door wetenschappers met rationele planning en beleid. Een roep overigens die we ook nu nog wel horen: het optimisme is weliswaar verdwenen, maar de naïviteit allerminst.
Wat betreft kernenergie is de uitkomst bekend : de politiek en commercie gingen er mee aan de haal. Politici beloofden een gouden toekomst met goedkope energie. Grote bedrijven als Westinghouse Electric Company en General Electric zagen er een kans in om geld te verdienen. Maar toen bleek dat het ontwerp van de centrales inherent onveilig was waren de ondernemers niet bereid om hun ontwerp aan te passen en waren de politici niet instaat om hen hiertoe te dwingen. De Licht Water Reactor is oorspronkelijk ontworpen als motor voor atoomonderzeeërs. Men heeft het aangepast voor toepassing in kerncentrales door het op te schalen – van 6 (*) mega watt tot 1000 mega watt. Het beveiligingssysteem dat is ontworpen voor kleinschalig toepassing (in een onderzeeër of vliegdekschip) is echter niet berekend voor het opgeschaalde model. Bij ongelukken kunnen daardoor grote hoeveelheden radioactief materiaal ontsnappen. Deze feiten waren al in de jaren 70 bekend: een citaat uit onderzoeksrapport uit die tijd:
Milieugoeroe Monbiot pleit voor kernenergie
, door
Milieugoeroe Monbiot pleit voor kernenergie
George Monbiot, columnist van The Guardian, werd beroemd door zijn boek over klimaatverandering “Hitte”. Nu heeft Fukushima hem bekeerd tot voorstander van kernenergie.
Lees ook het antwoord van Ralf Bönt in Der Standard (vertaald in het nederlands): “De Britse publicist George Monbiot heeft nu echter het toppunt in de techniek van zelfbedrog bereikt.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kernenergie: veroordeeld tot de status quo
, door
Nut en noodzaak van kernenergie staan net als 25 jaar weer stevig ter discussie na een ernstig ongeluk in een kerncentrale. Net als in het midden van de jaren ’80 raakte kernenergie de afgelopen jaren steeds meer geaccepteerd, maar de gebeurtissen in Japan lijken dat hernieuwde vertrouwen weer een stevige dreun te hebben gegeven. Of u dat nu onkies vindt of niet, het debat over de wenselijkheid van atoomstroom staat weer op de agenda.
Los van de vraag naar mijn persoonlijke voorkeur lijken er twee houdbare posities in dit debat te zijn. Aan de ene kant staan tegenstanders die kernenergie afwijzen vanwege veiligheids- en afvalproblemen en omdat het een transitie naar echt duurzame energieopwekking alleen maar tegen zou houden. Aan de andere kant staan voorstanders die wijzen op de relatief geringe CO2-uitstoot van kernenergie, olie-afhankelijkheid en beargumenteren dat de risico’s van kernenergieproductie en opslag van radioactieve materialen goed hanteerbaar zouden zijn. Tegenstanders willen zo snel mogelijk af van kerncentrales, voorstanders willen graag nieuwe centrales bouwen, waarbij zij er (terecht) op wijzen dat deze veiliger zijn dan oude centrales. Diezelfde voorstanders zouden dan overigens ook moeten beargumenteren dat oude centrales moeten worden vervangen, in plaats van steeds langer opengehouden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
We moeten praten over kernenergie, zeker na ‘Japan’
, door
De problemen met de kerncentrales in Japan laten zien dat gebeurtenissen met een zeer kleine kans toch kunnen plaatsvinden. Hoewel dat rationeel al duidelijk was, is het toch emotioneel confronterend als het daadwerkelijk gebeurt. In verschillende landen om ons heen, Duitsland voorop, klinkt de roep om herbezinning op de bijdrage van kernenergie in de toekomst. De EU wil een ‘stresstest’ voor alle reactoren in Europa. Ook al zijn er in Nederland geen aardbevingen en tsunami’s, een kans betekent dat iets kan, en er zijn verschillende andere redenen ook in Nederland de toekomstige rol van kernenergie in de brandstofmix kritisch te bekijken. Het goede nieuws is: er is alle tijd voor een heroverweging. In Nederland wordt zoveel nieuw elektrisch vermogen gebouwd, dat er voor stroom uit nieuwe kerncentrales voorlopig toch amper ruimte is op de markt.
De vraag of er nieuwe kerncentrales in Nederland zullen komen hangt sterk af van de keuzes die de overheid maakt. De opstelling van de overheid is echter paradoxaal. Aan de ene kant is er in de energiesector marktwerking ingevoerd, stelt de overheid slechts de voorwaarden vast en bepalen marktpartijen welke technologieën daaraan voldoen en in hun strategie passen. Aan de andere kant kiest het kabinet uitdrukkelijk voor kernenergie, en rolt het de loper voor investeerders uit. Minister Verhagen van EL&I heeft zelfs andere besluiten van kernenergie afhankelijk gemaakt: CO2-afvang en –opslag onder land is pas bespreekbaar als er een vergunning voor een kerncentrale is. De overheid wil dus én markt én heeft eigen voorkeuren. Deze dubbele pet is niet bevorderlijk voor het vertrouwen in een neutrale rol van de overheid: de voorvechter van kernenergie, de minister van EL&I, is tevens degene die de vergunningen verleent en de randvoorwaarden stelt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kernenergie statistisch gezien nu tot 4,5 keer minder veilig dan vorige week
, door
Dit is een gastbijdrage van Kris de Decker van Lowtech Magazine
De belangenorganisaties voor kernenergie kunnen stapels documenten over de veiligheid van kerncentrales gaan herschrijven. Statistisch gezien ligt de kans op een ‘meltdown’ van een kerncentrale sinds de aardbeving in Japan flink hoger dan een week geleden. Als we de berekeningsmethoden van de kernindustrie hanteren – die tot nu toe werden gebruikt om aan te tonen hoe veilig nucleaire energie is – dan kunnen we vanaf nu gemiddeld om de 4 tot 8 jaar ergens op de wereld een kernramp verwachten. De kans dat er de komende 50 jaar in België een kernramp gebeurt, is voortaan 10 tot 20 procent.
——————————————————————————————————–
Eén enkele gebeurtenis kan de statistiek van vriend tot vijand kan maken
——————————————————————————————————–
De “World Nuclear Association” (WNA), de wereldwijde belangenorganisatie van de kernindustrie, houdt al jaren een webpagina bij waarop ze uitlegt hoe veilig kernenergie is. Dat doet ze door het cumulatieve aantal “reactorjaren” te delen door het aantal ongevallen. Eén reactorjaar komt dan overeen met één kernreactor die één jaar operatief is. Sinds de ingebruikname van de eerste kernreactor werden zo al meer dan 14.000 reactorjaren ervaring met civiele (dus exclusief militaire en experimentele) kernreactors opgebouwd.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Jelle Menges: ‘Doe niet zo spastisch over kernenergie’
, door
Sargasso plaatst de serie Tien over Groen van Duurzaamnieuws.nl door op haar site.
Bij de PvdA denk je eerder aan rood dan aan groen. De Jonge Socialisten, de jongerentak van de partij, vinden dat er binnen de partij meer aandacht mag komen voor duurzaamheid. Ze zouden vooral windenergie graag hoger op de agenda zien staan. Voorzitter Jelle Menges (22): ‘Wat mij betreft bouwen we de hele Noordzee vol met windmolens.’ Maar ook kernenergie moet kunnen, vindt hij.
1. Wat betekent duurzaamheid volgens u?
Letterlijk betekent duurzaam dat iets ‘op lange termijn houdbaar’ is. Hoe je het klimaat duurzaam maakt, is een van de grootste vraagstukken en uitdagingen van deze tijd, maar je kunt je ook afvragen hoe je de zorg of de bancaire sector duurzamer kunt maken.
2. Wat is in uw ogen het imago van duurzaamheid? Hangt dat nog steeds samen met geitenwollen sokken en moraalridders?
Ja, in sommige gevallen wel. Milieuorganisaties als Greenpeace en Milieudefensie geloven te veel in wensdenken. ‘Als we maar een mentaliteitsverandering teweeg weten te brengen’ of ‘als we maar consuminderen, dan kan het energieverbruik in 2050 met 50 procent zijn verlaagd’, zeggen ze. Ik heb liever maatregelen gebaseerd op het ‘better safe than sorry’-principe. Ga er maar vanuit dat mensen niet minder gaan consumeren en richt je samenleving en energiehuishouding daar op in.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol