Zoekresultaten voor

'Thierry Baudet'

Foto: Roel Wijnants (cc)

Het gelijk van Baudet

ANALYSE - Als de gevestigde politiek het extreemrechts populisme wil stoppen, moet ze eindelijk serieus werk gaan maken van democratisering.

Wat hebben D66, Fortuijn en Thierry Baudet met elkaar gemeen? Twee dingen: ze veroorzaakten alle drie een stembusrevolutie, en alle drie hadden ze op dat moment een sterke democratiseringsagenda.

Stembusrevoluties gaan altijd gepaard met een schreeuw van het volk om beter gehoord te worden.  Een deel van het succes van Baudet valt daar dan ook mee te verklaren. En daar zouden we een keer wat van mogen leren. Onze democratie faalt namelijk op vier punten:

Vier democratische tekorten

Ten eerste bij het parlement. De kritiek van Baudet dat de debatten in het parlement slechts voor de bühne is, is voor een groot deel terecht. Voor aanvang van ieder debat zijn de standpunten van de oppositie en de coalitie al lang duidelijk: afgezien van wat details zullen zij nooit iets aan elkaar toegeven. Politieke besluitvorming vindt in ons land achter gesloten deuren plaats, en niet in de tweede kamer. Die is er voor de show.

Ten tweede worden belangrijke posten nog altijd via de partijpolitieke handjeklap gevuld. Een burgemeester of commissaris van de koningin is in praktijk altijd een afgedankt kopstuk van een grote partij. Outsiders krijgen geen kans, en de sollicitatie is niet openbaar.

‘De VVD likt alleen nog maar omlaag en Baudet is een useful idiot’

De hoofdredacteur van Quote vraagt zich vertwijfeld af op welke partij hij als echte liberaal nu moet stemmen:

Stemmen was nog nooit zo moeilijk; eigenlijk is er met alle politieke partijen behoorlijk wat mis.

Gelukkig heeft hij geen last van vooroordelen over politieke partijen:

GroenLinks en de SP zijn in de kern toch partijen voor mensen die niet willen werken of nooit een serieuze baan gehad hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De grafiekjes van Baudet

ANALYSE - Thierry Baudet toont in debatten in de Tweede Kamer regelmatig wat grafiekjes [*] die zouden laten zien dat het best meevalt met de verandering van het klimaat. Grafiekjes over droogte, neerslag en orkanen. We hebben eens uitgezocht waar die grafieken precies vandaan komen en wat ze zeggen.

Wat in elk geval opvalt: wanneer het gaat om gegevens die niet in zijn straatje passen benadrukt (of beter: overdrijft) Baudet alle onzekerheden en onnauwkeurigheden en de enorme complexiteit van de materie. Dan vindt hij dat de data met de nodige terughoudendheid moeten worden bekeken. Daar is totaal geen sprake meer van bij de data die hem wel bevallen. Die presenteert hij alsof ze de absolute waarheid zijn. Terwijl daar wel wat op aan te merken is.

Sommige claims van Baudet spreken elkaar ook tegen. Hij ontkent niet dat het klimaat warmer is geworden, maar beweert vervolgens dat zowel neerslag (boven land) als droogte niet zijn toegenomen. Als het warmer wordt, verdampt er meer water. En als die extra verdamping niet wordt aangevuld door extra neerslag, dan wordt het droger. Dat is simpele, onontkoombare natuurwetenschap.

Wat Baudet heeft gedaan, of door zijn klimaatadviseurs heeft laten doen, is bijzonder selectief winkelen in de wetenschap. Er verschijnen jaarlijks duizenden wetenschappelijke artikelen over het klimaat, die allemaal een heel klein stukje van het totaal behandelen. Al die artikelen leveren wat informatie, maar ze hebben ook hun beperkingen en onzekerheden. De werkelijke stand van de wetenschap is het totaalbeeld dat al die onderzoeken opleveren. Die stand van de wetenschap wordt bijvoorbeeld regelmatig door het IPCC samengevat. Baudet kijkt niet naar dat totaalbeeld, maar pikt uit al die duizenden onderzoeken de drie artikelen die hij in zijn verhaal kan gebruiken. En negeert de beperkingen die zo’n enkel onderzoek altijd heeft, zelfs als die beperkingen in het artikel zelf worden genoemd.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Circus Baudet

Circus Baudet deed het politiebureau aan dit weekend. Je moet toch wat als je weet dat je in direct debat met professionele politici gelijk een ondeugende belhamel in de hoek gezet wordt. De media waren er als de kippen bij, want je weet nooit of er nog iets spectaculairs gebeurt wanneer Thierry en Theo hun act op de beledigde trapeze uitvoeren. Valt er eentje te pletter, was je er niet bij.

Sommigen vinden dat er niet zoveel aandacht moet uitgaan naar de vliegende kanonskogels van de politiek. Daar ben ik het niet mee eens. We hebben Hans gehad, en Pim, en Geert en nu Thierry. Zolang ze hun ijdele strapatsen vertonen, bouwen ze niet het partijapparaat op om werkelijk een deuk in een pakje boter te slaan. Het partijkartel lacht in zijn vuistje bij alle onmacht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Volkskrant verspreidt nepnieuws over Wilders en Baudet

ANALYSE - Het kan geen kwaad als kranten af en toe hun eigen koppen aan factchecks onderwerpen. De Volkskrant  kopte “De nieuwrechtse toekomst is niet langer aan Wilders, maar aan Baudet” maar vergat dat aan een grondige factcheck te onderwerpen. Een analyse van Matthijs Rooduijn op Stuk Rood Vlees.

Vorige maand kreeg de Volkskrant flink wat kritiek te verduren. Aanleiding voor de ophef was een uitgebreid interview met Thierry Baudet, de voorman van Forum voor Democratie (FvD). Het interview zou kritiekloos zijn geweest en bovendien Baudet een podium hebben geboden dat hij, op basis van het aantal Tweede Kamerzetels waarover zijn partij beschikt, niet verdiende.

De ombudsman van de krant, Jean-Pierre Geelen, schreef twee weken later een genuanceerde reactie op het interview en alle ophef die was ontstaan. Aandacht voor een politicus in de krant is niet automatisch ook een steunbetuiging voor die politicus, aldus Geelen, maar verwarring die daarover kan ontstaan is wel een gevaar waar de krant zich goed van bewust moet zijn.

Je zou verwachten dat de Volkskrant hier lering uit heeft getrokken. Niets is echter minder waar.

Op 21 januari publiceerde de krant een artikel met als titel “De nieuwrechtse toekomst is niet langer aan Wilders, maar aan Baudet”. Over de inhoud van het stuk wil ik het hier niet hebben, daar mag iedereen zelf over oordelen. Het gaat me puur en alleen over de elf titelwoorden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

De misleiding van Baudet

OPINIE - Het Forum voor Democratie van Thierry Baudet wil ons doen geloven dat de aartsvaders van de Europese samenwerking bewust hebben aangestuurd op een ondemocratische superstaat. Daar valt nog wel wat op af te dingen.

Onlangs hoorde ik een vertegenwoordiger van Forum voor Democratie roepen dat de Europese Unie vanaf haar geboorte al een ondemocratisch instituut was. De oprichters zouden bij de vorming van de EEG in de jaren vijftig democratie in Europa bewust hebben uitgesloten.  Er werd geen bron bij gegeven maar ik vermoed dat deze stelling ontleend is aan een artikel van lijsttrekker Baudet, ‘de antidemocratische wortels van de EU’. Hierin fantaseert Baudet er een eind op los over de begindagen van de Europese samenwerking aan de hand van Burnham’s Managerial Revolution en Orwell’s 1984. Kort samengevat zegt hij dat Schuman en Monnet in de jaren vijftig moesten afzien van hun ideaal van de Verenigde Staten van Europa en dat ze daarom een soort sluipende ontmanteling van de soevereiniteit van de lidstaten hebben bedacht. Van het een komt het ander. Het is een bekende kritiek van de eurosceptici die waarschuwen voor de ‘superstaat’ Europa. Het stap voor stap toewerken naar meer gemeenschappelijke besluitvorming is op zich geen onjuiste typering van het proces van Europese samenwerking in de loop der tijd. Maar termen als ‘sluipend’ maken er ten onrechte een conspiratief project van.  Er is geen enkel bewijs voor het bewust buitenspel zetten van de democratie zoals Baudet suggereert met kwalificaties als ‘leugenachtige woorden’ en verwijzingen naar dystopische dictatoriale samenlevingen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Karskens, Baudet, Brussen en Roos entameren de oorlog die ze ‘voorspellen’

OPINIE - Oorlogsjournalist Arnold Karskens schreef begin januari in de NRC dat in ons land een volksopstand zou uitbreken – en wel in mei, want ook revolutionairen houden van een zonnetje (echt). Karskens:

De eerste factor is een centrale commandostructuur, een hechte club die de leiding neemt. Nationalistische partijen over heel Europa, van het Franse Front National en Geert Wilders’ PVV tot Hongaarse en Poolse partijen met daarnaast tal van buitenparlementaire extreemrechtse groepen, werpen zich op als hoeders van de westerse waarden. Zij kunnen, onder andere door sociale media als Twitter en Facebook, sturing geven aan de onvrede die leeft onder de ruim 500 miljoen EU-burgers.

De extreemrechtse activist Thierry Baudet – die de PVV, Front National en de FPÖ beschouwt als de “avant garde” – haalde in april Le Monde met de uitspraak:

Het risico van een pan-Europese burgeroorlog is reëel.

Op GeenStijl oreerde Timon Dias (zijn pseudoniem is “Spartacus”, meer over hem hieronder) in februari over door hem ontwaarde “kiemen van de aanstaande burgeroorlog” en de “eindstrijd om Europa” met immigranten en moslims. En over het zogenaamde “vervangen” van het Duitse volk door deze groepen.

Misschien omdat het toch Bevrijdingsdag was en Jan Roos de profetie van Karskens ietwat in tijdnood zag raken, tweette deze columnist, radiomaker en beroepsextremist:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Baudet bouwt een filosofisch luchtkasteel

Deze gastbijdrage is van politicologen Tom van der Meer en Sarah de Lange en is een reactie op dit artikel van Thierry Baudet. Het stuk verscheen 11 juni in NRC Handelsblad.

In de NRC van 4 juni 2011 doet Thierry Baudet een aantal ferme uitspraken over wat hij de “ondemocratische” Nederlandse politiek noemt. Het stuk is echter losgezongen van feitelijke onderbouwing. Het gevolg is een filosofisch luchtkasteel.

Het probleem?

Baudet signaleert terecht een aantal problemen, met name vanuit het ideaal van een pluralistische, participatieve democratie. De gevestigde partijen hebben inderdaad nagenoeg een monopolie op politieke benoemingen. En partijelites hebben een sterke invloed op de samenstelling van kieslijsten. Deze problemen zijn niet nieuw, maar wel relevant.

Baudet claimt echter dat de macht van de elite nog veel verder gaat. Volgens hem bepaalt de landelijke partijtop wie de lijsten in de grote steden aanvoert, en zelfs welk beleid wordt gepropageerd. Een opmerkelijke stelling, die helaas niet met voorbeelden ondersteund wordt. Voorbeelden van het tegendeel – zoals Ahmed Marcouch die niet als PvdA-lijsttrekker werd gekozen in Amsterdam Nieuw-West – kennen wij wel. Nog los van het (afwezige) anekdotische bewijs, klopt Baudets claim niet met de werking van politieke partijen: de landelijke partijtop bepaalt de lokale lijsttrekker niet. Het zijn uiteindelijk altijd de lokale partijleden die kiezen tussen verschillende kandidaten, ook als er een gesteund wordt door de partijtop. Juist die keuzevrijheid is het hart van de interne partijdemocratie.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Mensen met M.

COLUMN - In een sfeervol ingericht landhuis ontving Margriet van der Linden haar gasten Thierry Baudet en Angela de Jong. Gezellig! Ooit had ik Margriet van der Linden hoog zitten, maar dat is eigenlijk alweer behoorlijk lang geleden.

Denkt u dat er ook maar één kritische vraag is gesteld in Mensen met M? Ik heb ‘m niet kunnen ontdekken. ‘Ben je een buitenmens?’ Dat soort vragen kreeg Thierry voor z’n kiezen. Precies die vraag vond Thierry overigens al te ver gaan. ‘Je probeert me van een label te voorzien’, zei hij. Vond ie niet fijn. Hij was een individu. Wist hij sinds de scheiding van zijn ouders. Misschien kon daar eens een sociologische studie naar gedaan worden: of kinderen van gescheiden ouders zich meer bewust waren van hun individualiteit. ‘Heb je daarom zo’n wantrouwen voor het begrip thuis’, probeerde Margriet. Ik vermoed dat deze vraag knipoogde naar de door Baudet graag gebruikte term oikofobie, de door zijn mentor Roger Scruton gemunte tegenhanger van xenofobie. Oikos betekent ‘huis’ in het Grieks. Thierry zei dat hij wist dat je thuis zomaar kon verdwijnen. Het voorzetje werd vakkundig ingekopt.

Toen het over de (gescheiden) ouders van Thierry ging en hoe zij reageerden op zijn stap richting de politiek, terwijl hij daar naar eigen zegge helemaal niet thuishoort, vertelde de belangrijkste intellectueel van ons land dat zijn moeder haar abonnement op de NRC had opgezegd omdat ze de vele leugens die over haar zoon werden verteld niet meer aankon. Dan zou je zeggen: vraag even welke leugens een gerespecteerd journalistiek orgaan als het NRC zoal verspreidde. Maar neen, Margriet deed geen enkele moeite haar collega’s te verdedigen. De boodschap: NRC = Lügenpresse was overduidelijk.

Foto: Kennisland (cc)

‘Echte Democratie’ bestaat niet

ANALYSE - Thierry Baudet brengt in september 2016 een rapport uit getiteld ‘Echte Democratie’. Gastredacteur Eva Schut geeft drie argumenten waarom deze titelkeuze een hoop moeilijkheden met zich meebrengt.

Over minder dan twee maanden zijn de Tweede Kamerverkiezingen, en het is duidelijk geworden dat Thierry Baudet zich als een serieuze kandidaat wil profileren. Het rapport ‘Echte Democratie’ dat hij samen met Paul Cliteur schreef – voor de PVV – geldt als handvat voor zijn eigen partij. Wat wil hij bereiken?

Onder andere door middel van bindende referenda, gekozen burgermeesters en e-democracy Nederland eindelijk voorzien van een Echte – directe – Democratie. Los van de vraag of directe democratie de beste manier is om het vertrouwen in de politiek terug te winnen, brengt de titelkeuze van zijn rapport alleen al een aantal problemen met zich mee. Daarvan wil ik er drie met u bespreken.

Democratie als discussie

Filosoof en politiek theoreticus W. B. Gallie schreef al in 1956 dat het begrip ‘democratie’ – net als ‘kunstwerk’ en ‘Christelijke waarden’ – een essentially contested concept is: een min of meer intuïtief begrip dat altijd onder discussie zal blijven staan. In verschillende situaties en door verschillende groepen mensen wordt het telkens anders gebruikt, en elke groep draagt gepassioneerde argumenten aan waarom zij denken het bij het juiste eind te hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom ‘Marokkanen zijn geen ras!’ juridisch geen steek houdt

Eigenlijk is het te zot voor woorden dat moet worden uitgelegd dat de mantra ‘Marokkanen zijn geen ras’ niks meer is dan een uitvlucht van mensen die ongehinderd Marokkanen willen kunnen demoniseren en discrimineren; maar de kreet wil maar niet doodgaan, dus we spellen het nog maar eens uit.

Gisteren kwam niemand minder dan Thierry Baudet er nog eens mee aankakken, de zelfverklaarde ‘grootste intellectueel van Nederland’. Kerst of geen kerst, het demoniseren gaat door.

Huiswerk overdoen

Ene Frank Berkemeier had op bozerechtsemensen-site Opiniez een tirade tegen linksmensen geschreven waarin deze onder meer debiteerde:

De mensen van het Nederlandse ras die al jarenlang op wachtlijsten staan of niet aan een baan komen, zijn in links-liberale ogen onbelangrijk.

Baudet vond dat wel geestig gevonden: als Marokkanen volgens de rechters die Wilders veroordeelden wegens groepsbelediging een ‘ras’ zijn, waarom autochtone Nederlanders dan niet?

Nu heeft Baudet een doctorsgraad in de rechtsfilosofie, dus je mag veronderstellen dat hij in staat is dat vonnis en de jurisprudentie daarachter op te snorren, en na te gaan wat die nu eigenlijk zeggen.

Als de slimme reaguurders van een progressief margeblogje als Sargasso dat kunnen, dan een gediplomeerd rechtsfilosoof zoveel te meer, toch? Kwestie van je huiswerk maken als rechtsgeleerde. Welnu, dit is wat het vonnis zelf erover te melden heeft:

Vorige Volgende