Aangezien Nederland zo langzamerhand met de halve wereld ruzie maakt, ondervinden Nederlanders steeds meer problemen in het buitenland met hun nationale paspoort. Nog niet zo lang geleden was ons nationale vod een van de beste documenten om de wereld rond te reizen zoals ik, als (voormalig?) wereldfietser, heel goed weet, maar Nederlanders zijn niet zo populair meer. Nederlandse zakenlieden, maar ook wereldreizigers, kunnen nu tijdelijk een Duits paspoort krijgen. Je krijgt uitdrukkelijk niet de Duitse nationaliteit, maar dus wel een paspoort, zo heeft Sargasso vernomen via het Duitse consulaat in Amsterdam. Ik zou hebben gewild dat ik dat vier jaar geleden had. Op de fiets op weg naar Nieuw-Zeeland stak ik met de boot over van Maleisië naar Sumatra toen op dat moment –ik vermoed nog steeds opzet- Wilders besloot om zijn Fitna uit te brengen. In Medan, waar ik aankwam, hebben ze nog geprobeerd om het Nederlandse consulaat in de fik te steken op het moment dat ik er een paar honderd meter vandaan langs liep. Niets van gemerkt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso hackt armoede. Kunst heeft een bijzondere relatie met armoede. Op de eerste plaats zijn daar het hardnekkige clichés van de kunstenaar die in armoede leeft en dat armoede tot mooie kunst kan leiden. Ten tweede is armoede een onderwerp dat als de kunstenaar het aanraakt, het eveneens clichématig wordt verbeeld. Anders gezegd: armoede wordt in de context van kunst vaak geromantiseerd. Variërend van Dickensachtige zieligheidsprenten tot stoer realistische portretten van de werkende klasse.
Er zijn uitzonderingen. Neem de werkloze Ierse kunstenaar Frank Buckley. De man is steenrijk. Hij bezit biljoenen euros. Afgekeurde, versnipperde en tot bakstenen samegeperste euros. Hij heeft er zijn huis van gemaakt.
Move for life brengt kunst in de openbare ruimte. De organisatie heeft een aantal beroemde kunstenaars gevraagd statements te ontwerpen tegen armoede, geweld, aids, racisme en milieuvernietiging. Vrachtwagens worden ermee opgetuigd en zo brengt Move for life kunst naar het publiek. Hier een truck met een ontwerp van Jochen Gerz.
Fotograaf Stefen Chow en econome Hy Lin werken aan The Poverty Line, ofwel de armoedegrens. Op fotos wordt vastgelegd wat in bepaalde landen aan eten te koop is, voor een bedrag dat gelijk staat aan wat daar de armoedegrens is. In Japan ziet dat er dan zo uit.
Antwerpen heeft een grote aantrekkingskracht op Nederlanders. Een weekendje of een dagje Antwerpen staat altijd hoog op het lijstje van menigeen. Logisch ook, dichtbij en cultureel zeer interessant. Maar de omgeving van Antwerpen biedt ook een aantal bijzondere plekjes die het bezoeken zeker waard zijn.
Doel
Op de E34 naar Knokke-Heist neem je de afslag naar Doel. Een heel klein dorpje met een paar huizen, een dorpsschool, een tankstation, een molen, een kerk, een gesticht én een kerncentrale. Mijn jeugd heb ik doorgebracht in Zeeuws-Vlaanderen en ik was me in die jaren erg bewust van de nabijheid van twee kerncentrales, Doel en Borsele. Doel ligt net over grens in België, naast het Verdronken Land van Saeftinge. Het ligt op de linkeroever in de monding van de Schelde en moet daarom worden opgeofferd voor de uitbreidingsplannen van de Haven van Antwerpen.
Dat betekent dat Doel ontvolkt moest worden. Door het aanbieden van een sociaal plan werd het dorp in de jaren ’90 grotendeels leeg getrokken en de leegstaande huizen zijn verkrot. Het officiële inwonersaantal van Doel daalt nog steeds maar het reële inwonersaantal blijft groeien doordat krakers er zich gevestigd hebben.
En natuurlijk trekt het spookstadje ook kunstenaars aan, in het bijzonder graffiti kunstenaars. Dat maakt Doel meer dan een bezoekje waard. De verlatenheid en vergankelijkheid van de dichtgetimmerde en verkrotte huizen, de naargeestige sfeer van een dorp in verval, het afval dat er gedumpt wordt en de hardnekkige bewoners maken het een bijzondere plek. Graffitikunstenaars maken het tot een bijzondere openluchttentoonstelling.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In 1992 komt persoon 1, na verblijf in twee andere landen naar Nederland.
Na 5 weken wordt asielverzoek gehonoreerd. Na 3 jaar wordt persoon genaturaliseerd.
Na 14 jaar bleek gelogen te zijn over naam en geboortedatum.
Minister concludeert dat Nederlanderschap onrechtmatig is verkregen en niet geldig is.
Kabinet besluit, ondanks foute gegevens, dat persoon NL staatsburgerschap mag behouden.
In 2003 komt persoon 2, na verblijf in 2002 in één ander ander land naar Nederland.
Na 4 jaar wordt asielverzoek afgewezen.
Na 8 jaar komt in het nieuws dat gelogen is over naam en geboortedatum.
Minister verklaart fouten niet zwaar aan te rekenen.
Na 10 jaar verklaart dezelfde minister dat fouten zullen leiden tot uitzetting van persoon.
De leugens van persoon 1: geboortedatum verschilt drie jaar met echte datum. Er is de naam van overgrootvader opgegeven in plaats van naam van vader en/of moeder.
De leugens van persoon 2: geboortedatum verschikt enkele dagen met echte datum. Er is de naam van de vader opgegeven in plaats van de moeder.
Er zijn aardig wat overeenkomsten. De verschillen?
Persoon 1 was 23 jaar bij binnenkomst in Nederland en 37 toen ophef over de leugens de kop op staken. De 2e persoon was 9 jaar bij binnenkomst en 18 toen ophef over de zaak begon.
Persoon 1 kwam uit een land dat in burgeroorlog was en nog steeds is. Persoon 2 kwam uit land waar in 2002 een burgeroorlog wordt beëindigd met een staakt-het-vuren en waar sindsdien aan de wederopbouw van het land wordt gewerkt.
copyright foto Andrei Tchernikov, recept & foodstyling Fiona Ivanov
4 aubergines, gewassen
1 bol knoflook
ca. 100 ml olijfolie
200 ml schapenyoghurt, op kamertemperatuur
enkele tomaatjes
peterselie om te garneren
klein ovenschaaltje
Verwarm de oven voor op 200 ºC. Prik de aubergines rondom in met een vork. Doe de knoflook in een klein, passend ovenschaaltje en schenk de olie erover zodat de knoflook onder komt te staan. Pof de aubergine in ca. 70 minuten gaar (dan is de aubergine volledig zacht als je er voorzichtig indrukt), neem de knoflook na ca. 30 minuten uit de oven en laat afkoelen. Laat de tomaatjes 5 minuten meeroosteren in de oven. Knijp de knoflook uit de velletjes, bewaar de olie. Snijd de aubergine open, bestrooi met zout en peper en bestrijk met de knoflookolie. Verdeel de yoghurt en uitgeknepen teentjes knoflook over de aubergine, garneer met tomaatjes en peterselie.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op het moment dat mijn vrouw 10 jaar geleden naar Nederland kwam, is zij haar inburgering begonnen. Niet verplicht, maar gewoon omdat we het leuk vonden. Met de fiets bezochten we ieder weekend steden, dorpen en gehuchten in de regio. Er is geen molen die we niet hebben gezien, geen museum dat we niet hebben bewonderd. Na de provincie gingen we met de auto en per trein de rest van ons mooie land verkennen. De grotten van Valkenburg, de Deltawerken, de Waddeneilanden: ze heeft het allemaal gezien. En wij spraken onderling zeker Engels? Neen. De voertaal was Nederlands, want je leert mensen pas echt kennen als je de taal spreekt.
Kan de Staat bepalen wat je voelt?
Mijn vrouw wil naast haar Spaanse paspoort de Nederlandse nationaliteit, omdat ze dezelfde nationaliteit wil hebben als onze zoon. Van de minister mag dat niet, want als zij geen afstand doet van haar Spaanse nationaliteit is zij niet loyaal genoeg naar haar nieuwe Vaderland. Merkwaardig. Of iemand zich Nederlander, Spanjaard of Chinees voelt, kun je niet afdwingen met een papiertje. Wie is minister Spies om te bepalen dat zij afstand moet doen van haar Spaanse nationaliteit? Haar hele familie is Spaans. Zij houdt van stamppot, maar ook van paella. Het is schandalig dat minister Spies denkt dat de Staat moet bepalen wat je voelt. Het verbieden van het dubbele paspoort zorgt er niet voor dat mensen zich meer ‘Nederlander’ voelen. Je leert er de taal niet door, je leert er de mensen niet door kennen en je krijgt er al helemaal geen warme gevoelens voor de Nederlandse regering voor.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.