Welke beunhazen en boeven willen de politiek in?
In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 5: wordt het vertrouwen in de politiek ook door ‘nieuwe politici’ geschaad?
Potentiële Kamerleden en kandidaat-bewindslieden doen er verstandig aan eventuele misstappen uit het verleden te vermelden in de geloofsbrieven die ze moeten overhandigen voor ze beëdigd worden. De politieke carrière kan immers snel afgelopen zijn als er nadien zaken aan het licht komen die een smet werpen op het vertrouwen in een politicus en dus in het vertrouwen in de politiek.
Verzwijgen van zaken en opgave van valse cv’s leiden geregeld tot vertrek van Kamerleden of bewindslieden. Maar ook zaken waarbij sprake is van immoreel geacht gedrag of justitiële maatregelen kunnen kersverse politieke carrières abrupt doen eindigen. Ook al stammen de kwesties uit een verder verleden.
Een strafblad is daarbij geen beletsel. Volgens de kieswet mogen ook mensen met een strafblad zich verkiesbaar stellen en beëdigd worden. Vragen uit de Tweede Kamer om hier verandering in te brengen, hebben niet tot aanpassing van de Kieswet geleid.
Je zou kunnen denken dat onderwijs weer hoog op de politieke agenda staat en een belangrijk onderwerp vormt in de verkiezingscampagne. Nadat CDA lijsttrekker Van Haersma Buma het vuurtje opstookte door te stellen dat wat hem betreft de langstudeerboete afgeschaft moest worden, lijkt het onderwijs weer helemaal terug als twistpunt in de verkiezingsstrijd. Zendtijd in alle journaals en actualiteitsrubrieken, opiniestukjes in de kranten en spoeddebatten plus een dreigende motie van wantrouwen tegen de staatssecretaris. Waar het naartoe moet met het Nederlandse onderwijs is weer inzet van de verkiezingen!