OPINIE - Racisme bestaat in diverse kleuren. Dat betoogt, vrij vertaald, Volkskrant-columnist Jonathan van het Reve dit weekend in zijn artikel ‘Racisme, hoe bedoelt u?’.
Volgens hem heb je racisme en racisme, het ene verwerpelijker dan het andere. En niet alles wat racisme wordt genoemd, ‘verdient’ die titel. Hij pleit voor een aanscherping van de definitie en oppert alvast een driedeling: ‘Volracisme’: bepaalde etnische groepen zijn inferieur en moeten daarom minder rechten hebben.
‘Halfracisme’: bepaalde etnische groepen zijn inferieur maar moeten wel dezelfde rechten hebben.
‘Nationaalracisme’: bepaalde etnische groepen moeten minder rechten hebben omdat ze hier ‘niet horen’- niet omdat ze als ‘ras’ inferieur zouden zijn.
Religiekritiek (‘weg met de islam’) of xenofobie (‘ik vreet geen couscous’) is volgens hem geen racisme, kwetsen op basis van etniciteit (‘mof’, ‘nikker’) evenmin. Grapjes over Chinezen noemt hij ‘stereotypisme’.
Ik vind zijn betoog een verademing. Eentje die de soms loeiharde discussies, ook hier op Sargasso, een grote stap verder kan brengen.
Bekijk bijvoorbeeld eens de bijna 200 reacties (waaronder ook enkele van ondergetekende) onder het recente artikel ‘Hollandse namen’. Het gaat – van beide zijden – van dik hout zaagt men planken. De beschuldigingen van racisme zijn niet van de lucht en de aangevallenen (onder wie ondergetekende) verweren zich soms emotioneel.