Zoekresultaten voor

'issues'

Foto: Ted Swedenburg (cc)

On the guns thing, I would just like to point out…

ANALYSE - Na het drama van Newtown is wapenbezit in de VS (uiteraard) weer een hot topic geworden. Er worden allerlei rationalisaties en oplossingen geroepen. SocProf kijkt naar de feiten.

This obvious set of facts:

See the differences? See the statistically significant correlation between homicide by firearms and ownership of firearms? See the massive difference between the United States and other developed countries?

Now, since last week, we have heard a whole bunch of rationalizations as to why this has nothing to do with guns. So, let me unpack some of these rationalizations.

Rationalization #1: violence is part of human nature.

If that were the case, the rates of violence between the United States and comparable countries would be, well, comparable. Heck, violence rates all over the world would be roughly at the same rate. There is nothing “natural” about violence. There is nothing genetic about it. It is not universal. To state that violence is universal and part of human nature fails to explain the scatterplot above.

Rationalization #2: If the killers had not used guns, they would have used something else (follows a long list of potential weapons).

Except, they did not, did they. These killer had access to these alternative weapons all along. So why did they pick guns? R#2 does not explain the choice of guns in the first place. The reason they picked guns was that guns are available relatively easily. They are also lethally effective (and a lot of  people pointed out that the Chinese attacker went after the same number of children with a knife and none of them died). And the kind of guns these killers chose were those that would provide them with great and easy means of piling up a solid body count.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

De ondraaglijke witheid van het zwarte pietenbestaan

Een bijzondere gastbijdrage van de Amerikaanse journalist John Giuffo. In tegenstelling tot veel van zijn landgenoten neemt hij het voor Zwarte Piet op en plaatst hij de traditie in perspectief. Maar hoe vertel je de kinderen dat Sinterklaas eigenlijk een klootzak is?

Christmastime in Amsterdam has a special kind of magic, and a unique kind of controversy.

White lights slide down buildings and arch across shopping streets, multiplying their twinkle in canal reflections. No garish multi-color, animatronic ego contests anywhere. You will hear Christmas music, but you’re not assaulted, and dreams of restraining orders against Bing Crosby never fill your head (unfortunately, the same couldn’t be said of his children). No one is trampled in shopping frenzies, no one gets arrested for assaulting line-cutters, and the gift giving comes in early December, separate from the more low-key holiday of the 25th. Family members write sardonic poems for each other. Poems! Glühwein – a sort of hot Christmas sangria – warms hands and bellies. And Sinterklaas arrives not on a reindeer-pulled sleigh laden with loot, but on a white horse, accompanied by a small cohort of his helpers, the Zwarte Pieten, or Black Petes – white revelers coated in blackface.

For many American visitors who first witness the tradition, it can be jarring, to say the least. This year, Sint, as he’s commonly known, arrived in Amsterdam on Sunday, November 18, where he paraded through the central canal ring, greeted by ecstatic crowds and hyper-excited kids in the thousands. (He’ll make his way through towns across the country until December 5, when he visits the country’s children, leaves gifts, and takes the carrots they leave in their shoes for his hungry steed).

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Weigeren om te haten

ANALYSE - De grote rol van Egypte bij de totstandkoming van de wapenstilstand tussen Israël en Hamas laat zien hoezeer de dynamiek in het Midden-Oosten verschoven is door de Arabische Lente. Het wordt tijd dat de VS zich gaan inspannen voor een allesomvattend vredesakkoord.

Verschillende commentatoren wijzen op de verschuivende dynamiek in het Midden-Oosten. Greg Myre gaat op NPR in op de veranderende rol van Egypte, nu de uit de Moslim Broederschap afkomstige Mohammed Morsi daar president geworden is. Die nieuwe rol komt bijvoorbeeld tot uiting in het bezoek aan Gaza van de Egyptische premier afgelopen week, een openlijke steunbetuiging aan de Palestijnen. Volgens Juan Cole, die dit eveneens signaleert, neemt Morsi aanzienlijke risico´s met zijn bemiddeling. Slaagt hij niet, dan liggen woede van het Egyptische volk en een confrontatie met de militairen, die hem ook nu al verantwoordelijk stellen voor de chaos in de Sinaï in het verschiet.

Gaza niet meer geïsoleerd, grotere rol Arabische leiders

Waar Gaza sinds de machtsovername door Hamas in 2006 geïsoleerd was, zien we nu Arabische leiders bezoeken aan Gaza afleggen. Naast de Egyptische premier waren dat ook de emir van Qatar en de Tunesische minister van Buitenlandse Zaken. De Arabische Liga kwam langs en Ban Ki-moon vloog naar Cairo voor overleg. Voor de Gazanen ongetwijfeld reden om een toename van internationale steun te zien. Ook Al Jazeera kijkt naar de veranderende rol van de Arabische landen in het conflict. Zo zei de emir van Qatar recent:

Foto: Hans Mestrum (cc)

Radicaliserende WO´ers

OPINIE - Afgestudeerde jongeren vinden maar moeilijk een baan. Trace is één van hen. Anderhalf jaar solliciteren gaat je niet in de koude kleren zitten. Maar radicaliseren, nee hoor.

Met afwijzing nummer tien vers toegevoegd aan de collectie -een jubileum overigens dat niet gevierd wordt in dit huis- moet me toch iets van het hart. Ik voldoe inmiddels aan zo veel functieprofielen dat je er bijna schizofreen van zou worden. Zelfstandig, goed in teamverband, analytisch, communicatief vaardig, politiek verantwoord, passie voor financiën, fetisj voor zorg: ja hoor, ik ben en heb het allemaal. Aantoonbaar.

Maar er is een vraag die tijdens een sollicitatiegesprek de nodige scheurtjes in mijn persoonlijkheidskenmerken teweeg brengt: ‘Wat is jouw droombaan?’ meestal gesteld door een goedbedoelend miepje van personeel en organisatie. Lieve mensen, de tijd van vriendschapsboekjes voor twaalfjarigen is voorbij. De generatie waarbij astronaut of balletjuf willen worden besmettelijk was. Ik heb het richtinggevoel van een verdwaalde orka en dans, volgens ooggetuigen in de Vibes, ‘like a white girl’, dus ik ga voor alles wat me ook maar enigszins interessant lijkt waar enige maatschappelijke, criminologische relevantie aan te ontdekken valt. Laat ik het zo zeggen: ik wil ertoe doen.

Mijn profiel

Een profiel waar ik inmiddels ook aan voldoe is dat van radicaliserende WO’er. Ja ja, laat dat maar eens goed tot je doordringen, want van dit fenomeen ga je nog meer horen. Als eerst genoemd door Owen Jones die socioloog John Goldthorpe quote in Chavs: ‘You could have more and more people with higher-level qualifications in relatively low-level jobs, and with relatively low-level earnings.’ Een politicus sprak hierna zijn angsten uit over ‘a kind of underemployed intelligentsia who could get very radicalized.’

Foto: Robert Batina (cc)

Schimmige campagnefinanciering: Wie kopen de verkiezingen?

ACHTERGROND - De bedragen die omgaan in de Amerikaanse verkiezingen zijn bespottelijk. Tegelijkertijd dreigt de bewonderenswaardige transparantie van de campagnefinanciering te sneuvelen. Komt het nog goed met de Amerikaanse democratie?

De Amerikaanse verkiezingen zijn boven alles de verkiezingen van het geld. Er is nog nooit zoveel uitgegeven aan de campagnes als in deze cyclus. Een klein aantal individuen en organisaties laten hun invloed gelden.

De achttien grootste donateurs hebben tot nu toe al voor 100 miljoen dollar aan politieke campagnes geschonken, vooral Republikeinse. Bekend is Sheldon Adelson, een casinomagnaat, die er alles aan is gelegen om Obama uit het Witte Huis te krijgen. Hij en zijn vrouw schonken ruim 35 miljoen dollar aan de Republikeinen. In de top twintig zijn veel miljardairs te vinden. Daarnaast veel financials, hedge fund managers en dergelijke.

Als we kijken naar welke organisaties het meeste geven, dan zien we een meer wisselend beeld. De vakbonden zijn goed vertegenwoordigd. Zo geeft de National Education Association, de grootste bond van de VS, ruim 20 miljoen dollar aan verschillende kandidaten. Maar ook de American Federation of State, County and Municipal Workers is gul: 17 miljoen dollar. Lager op de lijst staan de grote bedrijven: Microsoft, AT&T, Comcast en Bain Capital (van Mitt Romney). De vijftig grootste donateurs schonken tot nu toe samen 310 miljoen dollar.

Foto: Talk Radio News Service (cc)

Romney mocht niet met zwarten omgaan

COLUMN - Hoe kijken Amerikanen in Nederland naar de presidentsverkiezingen aldaar? De komieken van Boom Chicago in Amsterdam werpen hun licht op Obama, Romney en alles daaromheen in een serie gastblogs. Vandaag in aflevering 2: Mitt Romney en zijn Mormoonse achtergrond.

Reading today’s news is tough for Obama supporters like me. Gallup polls have Romney ahead of Obama by two percentage points among likely voters.  Election Day is less than a month away and the idea of a Romney victory gives me the shivers.

So, I thought now is as good a time as any to bring up something about Mitt Romney that nobody is talking about; something that bothers me.

Mitt Romney is a Mormon.

Not just a Mormon, actually. He’s a Mormon Bishop. He baptized people. He hired priests. And, because he’s Mitt Romney, he probably fired them as well.

I don’t have anything against religion. I grew up in a religious family, and, to be honest, I rather enjoy going to church.

No, my beef isn’t with Religion. It’s with Mormons and their history with black people. Did you know that before 1978, Mormons weren’t supposed to “associate with black people”?

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

De Polder | De blauwe oceaan van Nederland

Sargasso duikt deze zomer de polder in. Per aflevering van de zomerserie vertelt een lezer over zijn of haar favoriete polder. Marcel Kolder is organisatieadviseur en heeft een eigen communicatiebureau. Hij woont in Almere en breekt een lans voor de jongste provincie van Nederland. 

Flevoland is de jongste polder van Nederland en is letterlijk gemaakt en ontworpen om te produceren. Sinds de eerste akkerbouwers en tuinders zich in deze polder vestigden, ruim een halve eeuw geleden, hebben deze sectoren zich ruim ontwikkeld. Het nieuwe land onderscheidt zich duidelijk van het oude land. De overmaat aan ruimte, de bodemkwaliteit en de waterhuishouding is subliem ontworpen. Flevoland wordt in het buitenland de ‘green valley’ van Europa genoemd.

Als polderverzamelaar toon ik graag een van mijn dierbaarste polderbezittingen: het boek ‘De economische beteekenis van de drooglegging der Zuiderzee’ uit 1901. Daarin staat: ‘De Twaalfde Provincie geeft het land kracht, het Volk brood, dat is de Vrucht van de Onderneming. De onderneming moet een zaak des Volks zijn, ze moet een ‘national cry’ worden, gerealiseerd door eene Krachtige Regering, gesteund door den wil eener wakkere, van eigen kracht bewuste Natie. Niet om te moraliseren maar om de urgentie van het droogleggen te beantwoorden.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Big Momma is watching you

Ouders van nu maken handig gebruik van nieuwe technische ontwikkelingen om toezicht te houden op hun kroost. Is dat in het belang van het opgroeiende kind? Of draait het vooral om de ouders en hun onzekerheid? vraagt pedagoog Peter Hoffenaar zich af.

Ouders hoeven tegenwoordig geen genoegen meer te nemen met een babyfoon waar alleen geluid uit komt. De nieuwste modellen zijn uitgerust met een camera, en soms zelfs met nachtzicht. Via WiFi is de baby overal in huis te horen en te zien op een ontvanger met een klein kleurenscherm. Maar het signaal van de camera kan ook door de tv opgepikt worden zodat papa en mama ‘live’ op hun eigen opvoedkanaal kunnen zien hoe zoetjes de baby ligt te slapen.

Voor wie zo’n draadloos videobewakingssysteem onvoldoende vindt, zijn er bewegingsmelders die direct waarschuwen als peuters het wagen uit hun bedje te kruipen. Hetzelfde technologische snufje, maar nu in de vorm van een matje met bewegingssensor voor in de wieg, garandeert dat ouders een alarmsignaal ontvangen als de ademhaling plotseling stokt.

Moderne babyfoons zijn niet alleen populair bij gadgetfreaks, maar aantrekkelijk voor een grote groep ouders. Is dit omdat ze de mogelijkheid geven alle zorg en aandacht te geven die de baby verdient? Of beheerst angst het leven en de opvoeding van ouders van nu en moet de technologie zorgen voor een veilig gevoel?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe mee met de Hackathon Verkiezingen 2012

DATA - Final Call…. Zaterdag houden we onze hackathon met politieke data. We hebben een prima lijst met deelnemers – journalisten, designers, programmeurs, statistici en ook nog even een blik politicologen. Maar hoe meer hoe beter. Zin om langs te komen? Meld je dan aan via data at sargasso.nl. Hieronder nog even waar het over gaat. Bij lekker weer gaat de bbq aan.

Waar gaat het over?

Het belooft een hete politieke zomer te worden. Op 12 september vinden er weer Tweede Kamerverkiezingen plaats. Dat betekent veel nieuws, maar waarschijnlijk ook weinig feiten. Sargasso gaat daarom met harde data aan de slag. En daar kunnen we jouw hulp goed bij gebruiken.

Op 25 augustus houden we een hackathon in Amsterdam waarop we data gaan crunchen. Op die dag brengen we programmeurs, (web)designers, journalisten, deskundologen en politieke junkies bij elkaar om een paar grote datasets om te keren, te analyseren en te visualiseren. Dat leidt tot verhalen die we onder andere via ANP publiceren. En natuurlijk is er bier en – bij goed weer – een bbq.

En we hebben toch mooie data…. Zoals:

  • Alle Nationale Kiezersonderzoeken sinds 1971 (heel veel prachtige data).
  • Het stemgedrag in de Tweede Kamer: wie stemt met wie mee? Alle wetsvoorstellen, moties en amendementen van Rutte I.
  • Een enorme bak met Twitterdata van 600 sleutelfiguren (politici, journalisten, pr-mensen en lobbyisten) op het Binnenhof, alsmede de social media-data van alle kandidaten. Hiermee kunnen we sociale netwerk-analyses uitvoeren.
  • Alle voorkeursstemmen sinds begin jaren negentig op alle kandidaten van de Tweede Kamerverkiezingen.
  • Zeer uitgebreide datasets over verkiezingen en stemgedrag in andere Europese landen.
  • Een gigantische bak met media-berichten.
  • En nog veel, veel meer.
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Transphobic ads win the day in Alaska

The “culture wars” in the United States, today, are fought on social media.

Sociological Images shared this example of a campaign that ran against a proposed ballot proposition (“Prop 5”) in Anchorage, Alaska, that would have extended citywide anti-discrimination protections to sexual orientation and transgender identity:

SI’s Amy L. Stone writes,

“In addition to the use of stereotypically-presented “transvestites” to represent all transgender individuals as grotesque and laughable, the ads also argue that employers should have the right to discriminate if they think their customers are prejudiced toward a particular group or uncomfortable with them in certain jobs — an argument that has been used to resist allowing racial minorities and women into various careers. The ads also suggest that Anchorage is already sufficiently tolerant and thus doesn’t need to address the issues Proposition 5 supporters claimed were a problem.”

Ads that raise fears about transvestites teaching in the classroom have been used since the 1970s during ballot measure campaigns, and the Religious Right has been raising concerns about transgender women in women’s bathrooms since the late 1980s. These two ads from the Anchorage Proposition 5 campaign are among the newest additions to the long tradition of ads that rely on stereotypes of LGBT individuals as predatory, dangerous to have around children, and having ulterior motives.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Is opleiding de nieuwe verzuiling?

In ons land was de verzuiling lange tijd het meest duidelijke maatschappelijke breukvlak. Bestuurskundige Mark Bovens vraagt zich af in hoeverre er tegenwoordig sprake is van een nieuwe maatschappelijke scheidslijn: die tussen lager en de hoger opgeleiden.

Katholieken, protestanten en seculieren vormden gedurende een groot deel van de vorige eeuw duidelijk te onderscheiden sociale groepen met specifieke waardenpatronen en opvattingen, met eigen scholen, bonden en politieke partijen. Tegenwoordig lijken de scheidslijnen vooral langs opleidingsniveau te liggen. In hoeverre klopt dit en in hoeverre vormen hoger en lager opgeleiden aparte sociale groepen, hebben zij verschillende waardenpatronen en organisaties?

Een halve eeuw geleden, vóór de democratisering van het hoger onderwijs, zou het alleen al om demografische redenen niet zoveel zin hebben om de tegenstelling tussen lager en hoger opgeleiden te onderzoeken, om de eenvoudige reden dat in ons land de groep lager opgeleiden zeer groot en de groep hoger opgeleiden zeer klein was. Bij de Volkstelling van 1960 werden in ons land slechts 85.000 hoger opgeleiden geteld. Dat was nauwelijks één procent van de totale bevolking van veertien jaar en ouder. De overgrote meerderheid van de bevolking, meer dan 95 procent, had alleen lager onderwijs of een paar jaar lager beroepsonderwijs gevolgd. In 2011 waren er volgens het CBS meer dan twee miljoen hbo’ers en ruim één miljoen academici, samen ongeveer 27 procent van de beroepsbevolking. Het aantal lager opgeleiden onder de beroepsbevolking (lagere school, vmbo-diploma of mbo-1) bedroeg vorig jaar ongeveer 3,5 miljoen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Is directe democratie mogelijk?

De Duitse Piratenpartij werkt met een extreme vorm van directe democratie. Daarvoor gebruikt ze technologie: Liquid Feedback. Wat is dit en hoe werkt het?

Het moet een nachtmerrie van menig politicus zijn: alle leden zijn gelijk en iedereen mag overal over meepraten. Uit dat veelstemmige gesprek komen oplossingen, standpunten en nieuw beleid voor nationale, internationale en lokale problemen. Dat moet toch tot problemen leiden?

Valt mee zegt, Andreas Nitsche, Duitse piraat. Sterker nog, met behulp van technologie kan zo’n ‘Poolse Landdag’ niet alleen goed uitpakken – het kan zelfs betere ideeën opleveren. Daarvoor is Liquid Feedback ontworpen. Gisteren lichtte Nitsche dit platform toe op een bijeenkomst van de Waag Society en Netwerk Democratie in Amsterdam.

Liquid Feedback is een open source online platform waar iedereen continu kan meepraten over (beleids)voorstellen. De makers verzetten zich tegen het idee dat je je als burger slechts een keer in de vier jaar mag uitspreken. Plus aan een verkiezingsprogramma kun je niets meer veranderen. Het is alles of niets.

Iedereen kan een issue agenderen. Als je genoeg steun krijgt, wordt een officiële discussie gestart en worden tijdspaden afgesproken. Wie bijdraagt aan een discussie, mag niet wezenlijke oppositie voeren: als je het echt oneens bent met een voorstel, moet je je eigen discussie starten, ter stemming voorleggen en dus laten concurreren. De discussies moeten opbouwend zijn, leiden tot betere resultaten.

Vorige Volgende