Dit is weer zo’n clipje dat opeens voorbij komt en waar ik spontaan een beetje verliefd op word. Ik ben dol op dit soort nijvere huisvlijt. Het meisje is in het begin duidelijk wat verlegen met de situatie, maar je ziet het vertrouwen en daarmee het plezier groeien. En daarbij is het gewoon prachtig gezongen. Ik krijg hier een hele grote glimlach van op mijn gezicht.
Reacties (6)
Nooit zo van de covers. Maar deze mag er zijn. Vooral de gozer heeft een mooie expressieve stijl.
Vertolkingen zonder dat opgeblazen pathos van joetoe hebben een pré.
Ik had ook een hekel aan covers, maar ben daar helemaal van teruggekomen. Een nieuwe interpretatie van een bestaand nummer kan heel verfrissend zijn. Ik noem maar even Trigger Finger met I Follow. Het origineel vond ik best wel kut, maar die versie was fenomenaal. Al zou ik dit niet in die categorie scharen natuurlijk.
Klinkt goed!
************************
Was aan het einde van deze dag, in dit huis weer even wat wat anders:
Wij hadden een Charles Aznavour “herdenkingsdag” met nummers als La Mamma(met Nederlandse ondertiteling) en nog veel meer.
Het nummer is trouwens ook niet onverdienstelijk en mooi vertaald in het Nederlands gezongen gezongen door (jawel!) Corry Brokken.
Mmm… stemmen zijn teveel uit balans dwz zij moet wat harder zingen of hij wat zachter, hij is te dominant. De gitaar is dat ook. Aardig, maar niet meer dan dat. Vereist als duo nog wat werk.
Sorry.
https://youtu.be/L77DJiT06nU?t=10m3s
Wil je een olo-ochtend, kijk dan die hele video.