Echt nodig lijken algemene politieke beschouwingen niet. Het regeerakkoord is al besproken en het oordeel lijkt bepaald. Het is wel een brei van maatregelen met enige samenhang, maar veel visie of verhaal is er toch niet uit te halen. De uitvoerende macht is niet echt sterk. De politiek is zijn eigen vijand en het regeerakkoord een onmachtige hoop maatregelen. Onze wetten en ons bestuur zijn ingewikkeld en verandering is lastig. De politiek is verstrikt in die complexiteit en de media meten de onmacht graag uit. Misschien helpt een regime voor experimenten bij het doorbreken van die onmacht. Misschien ook een juridische strategie, zoals door Urgenda beproefd. “Schiphollen” In Buitenhof houdt Winsemius het werkwoord “Schiphollen” ten doop: als mensen voortdurend wordt wijs gemaakt dat de luchtvaart kan groeien en met meer vliegtuigen de hinder afneemt, raak je je burgers kwijt. Maar hoe je geluidhinder moet meten, die zich nog niet feitelijk voordoet, vertelt hij ook niet. Eerlijk zijn helpt: dus de bewindslieden moeten durven zeggen dat de luchtvaart van economisch belang is en de groei geaccommodeerd moet worden. Dus burger, slik je hinder maar… Maar dat durven we niet. Ik heb hier eerder gefulmineerd tegen het gebrekkige onderscheid tussen bestuur en bureaucratie. Bij de Schiphol problematiek is dat mooi te zien. De bonje over de Lelystad-routes worden getoetst in een second opinion onderzoek, dat door de LVNL (Luchtverkeersleiding Nederland) “op verzoek van staatssecretaris Dijksma” wordt opgedragen. Wie zou adviseren over de uitkomst van dat onderzoek? Ik denk de LVNL, als specialisten veiligheid van V&W. “De slager en zijn eigen vlees…”
Vlak voordat Nazi-Duitsland Polen binnen viel, werd er in New York een grote bijeenkomst met maar liefst 20.000 Amerikaanse Nazi’s gehouden. Een impressie aan de hand van recent opgedoken filmmateriaal.
Duidelijk was dat het toen niet zonder proces gehouden kon worden.
(via)
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Annabel doet het niet alleen. Samen met Yernaz Ramautarsing en voormalig Kamerlid Anton van Schijndel voert zij de Amsterdamse FVD-lijst aan.
FVD kiest voor dit energieke trio om nu EINDELIJK de noodzakelijke veranderingen in Amsterdam af te dwingen.
B. DOEL
ARTIKEL 2
De partij streeft naar een democratischer Nederland en doorbreking van het partijkartel, onder andere door de invoering van bindende referenda, bindende volksinitiatieven, direct gekozen burgemeesters en e-democracy. Op deze wijze wil de partij bewerkstelligen dat de belangen van de Nederlandse bevolking bij de politieke besluitvorming weer centraal komen te staan en de politieke en economische dynamiek in Nederland structureel wordt vergroot. De doelstellingen van de partij worden nader uitgewerkt in het partijprogramma.
Uhm, wat is er precies democratisch aan het aanwijzen zonder ledenraadpleging van lijsttrekkers? Of zijn idealen alleen van toepassing op anderen?
Mijn stelling over isoleren en imiteren wordt betwist door Kees Alders. Alders stelt dat ik “wat langer” naar bepaalde cijfers had moeten kijken. Maar ik heb lang genoeg naar die cijfers gekeken, en ook naar andere. Alders’ argumentatie over isoleren en imiteren klopt helaas niet.
Een strategie van isoleren en imiteren leidt tot gemiddeld minder stemmen voor een uitdager. Dat is mijn stelling. Hierover gaat mijn boek, dat ik al eerder aankondigde. Daarin ontvouw ik mijn theorie over waarom deze strategie dat effect heeft. Vervolgens meet ik met experimentele en non-experimentele methoden in hoeverre er in 15 landen sinds 1944 empirisch bewijs is voor de stelling.
Alders beweert dat de Duitse verkiezingsuitslag die stelling onderuit zou halen. Onzin. Ten eerste omdat die uitslag slechts een illustratie was – en één datapunt, terwijl ik honderden datapunten uit 15 landen sinds 1944 bestudeerd heb, naast gegevens uit een experiment, en uit 21 kiezersenquêtes. Ten tweede omdat die uitslag juist een prima illustratie van mijn stelling biedt, ook in historisch opzicht.
Als bewijs tegen mijn stelling voert Alders 2 uitslagen van CDU-CSU aan (2 van de 18 sinds 1949), waarbij de partij bijna net zo slecht scoorde als nu. Maar mijn theorie gaat om de uitdager, niet om de gevestigde partij. De uitdager, in dit geval Alternative für Deutschland (AfD), werd ruim tweeënhalf keer zo groot. Sinds 1949 haalde geen enkele rechtse uitdager de 5%. En nu scoort AfD liefst 13%.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Mailen uit naam van Mark Rutten? Geen enkel probleem. Onderzoek van Follow The Money toont aan dat de beveilig van de mailserver van de Tweede Kamer nogal te wensen overlaat.
Enig gevoel van urgentie lijkt echter te ontbreken:
Ook Boone ergert zich aan de gemakzucht: ‘Het is simpel: fiets je in het donker? Doe dan je licht aan. Op een bouwplaats draag je een helm, en als je onderdeel uitmaakt van de regering, dan zorg je dat je communicatie vertrouwelijk verloopt. En nee, dit is niet altijd gebruiksvriendelijk. Maar wen er maar aan, je bent een land aan het besturen.’
‘Politici gebruiken gewoon hun iPhone, openbare gratis wifi, makkelijk te raden wachtwoorden, en ga zo maar door,’ vervolgt Boone. ‘Dan kun je wel 75 miljoen extra geld vrijmaken voor cybersecurity, maar zonder het besef dat je ook de basis op orde moet hebben is de vraag in hoeverre extra geld helpt. Zolang de politiek niet beseft dat je hier hele linke dingen mee kunt doen, hebben ze zoiets van “het zal wel”. De standaardreactie is óf de schouders ophalen, óf kwaad worden op degene die het lek aantoont’, constateert Oosenbrug.
OPINIE - In Trouw verscheen deze week een interview met Mark Lilla, Amerikaanse hoogleraar en auteur van het boek ‘The Once and Future Liberal’ (2017). Lilla stelt dat links-progressieve partijen verstrikt zijn geraakt in polariserende identiteitspolitiek. Volgens Rogier van Reekum slaan zowel Lilla’s analyse als diens voorgestelde remedie de plank volledig mis.
Er zijn mensen die ‘Zwarte Piet is racisme’ een polariserende stelling vinden, genderneutrale behandeling wel veel gedoe, die niet begrijpen dat straatnamen voor rovende moordenaars mesjogge zijn, die het zonde vinden wanneer moslims een islamitische partij beginnen, die vinden dat radicaal rechts ook mee moet kunnen lopen in een Pride, die vinden dat het ‘debat’ belangrijker is dan de onenigheid zelf, die menen dat ‘diversiteit’ de samenleving heeft ‘veranderd’, maar ondanks al die opvattingen zichzelf wel ‘links’ noemen omdat ze vinden dat tegenover werk bestaanszekerheid moet staan. Dergelijke mensen hebben het zwaar: zij willen echt niet gezien worden als racist, seksist of anderszins rechts, maar voelen zich voortdurend gedwongen om anderen, die naast bestaanszekerheid ook nog hun ‘identiteit’ willen botvieren, uit te leggen hoe ‘linkse’ politiek zou moeten werken. En wanneer ze dat dan doen, krijgen ze de wind van voren. Och, zo wordt het nooit wat.
ELDERS - Zondag mogen de inwoners van Lombardije en Venetië zich uitspreken over een grotere autonomie van hun regio’s.
De regio’s Lombardije (Milaan) en Veneto (Venetië) hebben beide een gouverneur van de partij Lega Nord. Deze partij werd in 1991 opgericht door Umberto Bossi om het rijke noorden van Italië onafhankelijker te maken van het arme zuiden. Bossi is inmiddels van het toneel verdwenen en vervangen door Matteo Salvini. Hij maakte van Lega Nord een bredere, nationale rechtse partij naar het voorbeeld van het Franse Front National: anti-immigratie en anti-EU. Maar nu hebben Roberto Maroni en Luca Zaia, de twee Lega Nord gouverneurs in Noord-Italië het oude sentiment weer nieuw leven ingeroepen met de organisatie van een referendum voor meer autonomie. Legaal en goedgekeurd door Rome, al gingen er wel wat schermutselingen aan vooraf over de formulering van de vraag. Nu wordt instemming gevraagd met ‘verdere hervormingen en bijzondere voorwaarden voor autonomie’.
Als de Ja-stemmen in de meerderheid zijn geeft dat de regio’s een steviger mandaat om met Rome te onderhandelen over grotere vrijheid om eigen inkomsten in de regio zelf te besteden. Het gaat ook hier vooral over de verdeling van het belastinggeld. Anders dan in Catalonië staat een onafhankelijk Padania nog niet direct op de agenda. Sterker nog. Het lijkt er op dat Lega Nord deze referenda organiseert als aanloop naar de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2018, schrijft Anna Momigliano op het Europese blog Politico. Met een goed resultaat bij deze verkiezingen is de partij kandidaat voor een rechtse regering in een coalitie met Forza Italia van Berlusconi. Het gaat Salvini uiteindelijk om de macht in Rome.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De Milieu Effect Rapportage waarop het besluit om vliegveld Lelystad fors uit te breiden is gebaseerd, blijkt vol fouten te zitten. De te verwachten geluidhinder wordt berekend, en die methode blijkt zo vol fouten te zitten dat b.v. 55% van de binnenkomende Boeings meer geluidsoverlast veroorzaakt dan berekend.
Zelfs de overheid – bij monde van Staatsecretaris Dijksma – heeft nu erkend dat er “onvolkomenheden” in de rapportage zitten.
Het zal niet verbazen dat Rutte III geen grootse plannen heeft om ongelijkheid te verminderen. Kansengelijkheid, steun aan de armste en kwetsbaarste groepen, mensenrechten: het is hier een beetje geven, daar een beetje nemen, of erger, een stap vooruit en twee stappen achteruit.
Aan de hand van mijn eerdere korte serie over de aanpak van ongelijkheid in de verkiezingsprogramma’s bespreek ik de aangekondigde maatregelen in het regeerakkoord op het gebied van onderwijs, inkomen, vermogen en rechten. Drie uitspraken die Rutte III niet waarmaakt:
Het woord ‘ongelijkheid’ komt sowieso maar één keer voor in het akkoord, in bovenstaande zin (blz.9). Maar erg ambitieus wordt het niet. Ja, in lijn met het SER-advies, gaat er 170 miljoen euro naar vroeg- en voorschoolse educatie, wat moet zorgen voor een aanbod van 16 uur per week voor achterstandsleerlingen (wens D66). Het budget voor het onderwijsachterstandenbeleid wordt verhoogd met 15 miljoen euro per jaar, maar dat bedrag is lachwekkend laag als je weet dat er sinds 2006 zoveel is bezuinigd dat de regering in de afgelopen jaren 100 miljoen euro heeft kunnen besparen.
Die bezuinigingen zijn steeds gelegitimeerd door de definitie van ‘achterstandsleerling’ zo bij te stellen waardoor het leek dat het aantal achterstandsleerlingen was afgenomen. Realiteit is dat zo’n twintig procent van de leerlingen die extra onderwijs en aandacht nodig hebben buiten de boot vallen. Het regeerakkoord belooft dat ‘de verdeling wordt geactualiseerd’: het is een stap, maar echt ambitieus was geweest de omvang van het probleem te erkennen en een adequaat budget vrij te maken.
ACHTERGROND - Prins Salman moderniseert Saoedi-Arabië
Natuurlijk is dat niet in strijd met de Koran, of de soenna! Natuurlijk mogen vrouwen autorijden! Aldus Abdullah bin Abdlemohsen al-Turki, een van de meest vooraanstaande leden van de Shura, de Raad van hoogste moslimgeleerden. En dus mogen vrouwen in Saoedi-Arabië sinds kort autorijden. Het is een religieuze doorbraak op een snelweg met een onbekende bestemming.
Tot voor kort werden vrouwen van de weg gehouden omdat ze te dom zouden zijn, omdat autorijden de eierstokken zou aantasten of anders wel omdat vrouwen alleen op de openbare weg de ondergang betekende van de islamitische zeden. Maar al die bezwaren zijn nu blijkbaar vergeten. En dat was precies wat prins Mohammed bin Salman wilde horen. Sterker, hij had de uitspraak zo’n beetje besteld bij de Raad. Prins Salman wil van Saoedi-Arabië een modern land maken. Niet uit liefde voor moderne kunst, of voor de vrijheid van meningsuiting, maar omdat Saoedi-Arabië de komende jaren de economie wil verbreden, bedrijven wil aantrekken en verder alle bondgenoten kan gebruiken die het maar kan vinden. En dan is het oude ‘middeleeuwse’ imago geen goede introductie.
Oorlogen in Syrië en Jemen
Saoedi-Arabië is veel te afhankelijk van zijn aardolie. De rijkdom heeft de bevolking lui gemaakt, gewend aan een scala van dure privileges. Daar moet een eind aan komen. De Saoedi’s moeten straks immers meedraaien in de mondiale economie. En dan die bondgenoten. Het land vecht momenteel op meerdere fronten meerdere oorlogen. Het is op afstand betrokken bij de oorlog tegen IS in Syrië. Daarnaast zijn er de verbale oorlog tegen Qatar, de ondergrondse oorlog tegen sjiitische separatisten in het oosten van het land én uiteraard de gruwelijk échte, nu al ruim twee jaar voortslepende guerrilla-oorlog in Jemen. Vijf fronten met één en dezelfde tegenstander: Iran. De Saoedi’s zijn doodsbang voor het ontstaan van een sjiitische ‘halve maan’, reikend van de Saoedische Perzische golfkust via Irak en Syrië tot aan Hezbollah in Libanon. En dan met Jemen in het Zuiden. Het land voelt zich omsingeld; overal om zich heen ziet Riyad de hebberige vingers van de leiders in Teheran.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.