'Wat? Dat méént u niet?' is het enige dat ik uit kan brengen nadat ik aan de telefoon hoor dat Davids vader is overleden. Nog geen tien seconden geleden zat ik, niets vermoedend, in de huiskamer samen met een jongere de reclamefoldertjes door te lezen. De anderen zijn buiten aan het chillen of zitten achter de computer of op hun telefoon. Er is nog van alles te doen, een rapportage lezen, een evaluatie schrijven... Maar je werk goed doen is voor mij ook (of misschien wel juist) ‘er gewoon zíjn’. De rest laat ik even wachten. We maken net een grapje over de shampoo, die Patricia vorige week voor 2+1 heeft gekocht. Deze week is de aanbieding 2+2. Dan gaat de telefoon. De oom van David. Drie jaar geleden kreeg Davids moeder een beroerte. Ze heeft twee maanden in coma gelegen. Zes maanden revalidatie zorgde voor het hoogst haalbare. Hoewel ze rechts grotendeels verlamd zal blijven, kan ze met hulp weer thuis wonen. Het loopt echter anders. Vader zat dag en nacht bij zijn vrouw. David regelde het eten.
Uit 1983. Van Suicidal Tendencies.
De money quote:
I went to your schools, I went to your churches,
I went to your institutional learning facilities.
So how can you say I’m crazy?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
COLUMN - ‘Tradities zijn er om gebroken te worden,’ is een veelgehoord gezegde. We zijn met z’n allen hard op weg om hier gehoor aan te gaan geven. De traditie van het ‘jaarlijkse kinderfeest van het voorliegen en teleurstellen’ loopt namelijk ernstig gevaar om uit te sterven. Dat ieder kind op een bepaald moment moet worden teleurgesteld, heeft te maken met deze uitstervende traditie. Een traditie die men al generaties lang viert en waar ieder kind, en menig volwassene, hevig naar verlangt.
Diverse decennia geleden werd ik ook teleurgesteld en bruut uit mijn latente ongeloof geholpen. Vlak voor pakjesavond, toen mijn twijfel en ongeloof hoogtij begonnen te vieren, werd mij opgedrongen te geloven dat Sinterklaas en Zwarte Piet niet bleken te zijn wie ze pretendeerden te zijn. Ondanks de twijfel over de oprechtheid van hun bestaan, was de teleurstelling enorm en was mijn geloof in de goedheid van de mens in één klap verdwenen. Maar dat hoorde blijkbaar bij deze sprookjesachtige traditie.
Langzaamaan kon ik daarna de teleurstelling van het jarenlange voorliegen aan mijn adres begrijpen en begon ik zelfs de meerwaarde van het volksfeest in te zien. Het bleek immers een deel van onszelf én van onze cultuur te zijn. Het gaf verbroedering en verlichting in deze donkere maanden. Daarnaast zou het toch ook elk jaar weer terug blijven keren.
Nu we de huidige stand van zaken onder ogen zien omtrent het Sinterklaasfeest, is het tijd geworden om deze laatste zin te herzien. Naar mijn idee is het namelijk sinds dit jaar geen vanzelfsprekendheid meer, dat het Sinterklaasfeest zal blijven voortbestaan. Men lijkt van alle kanten te (willen?) gaan breken met deze mooie traditie, waardoor dit zogenaamde ‘feest voor jong en oud’ een identiteitscrisis van jewelste heeft opgelopen:
COLUMN - Hij kreeg de sleutel. Voor het eerst. Dat was een ding, dat zag ik zo. Hij keek me met grote ogen aan. Hij ging voor het eerst in zijn up naar huis lopen en zelf de deur open doen. Hij kwam alleen aan in een leeg huis. Niemand om hem op te vangen met z’n hele negen jaar. In Engeland zou ik de gevangenis in worden geslingerd. Maar ja, rapportgesprekken. Ik moest wat.
De gesprekken waren zo gepland dat hij drie kwartier op het schoolplein rond moest hangen of hij kon alleen naar huis lopen. Naar huis brengen en weer terugrijden duurde te lang en hij had al eens gezegd dat het best handig zou zijn als hij de sleutel had. Voor je wist maar nooit. Nou, dat je wist maar nooit was er ineens. Hij koos voor lopen. Hij had geen zin in spelen en hij had het koud. Ik wrikte de sleutel van mijn bos. Hij stopte hem in zijn zak en controleerde of de rits goed dichtzat.
Terwijl ik in de schoolgang op de piepkleine stoeltjes mijn rug om zeep zat te helpen, huppelde de oudste naar huis. Hij moest wat straten oversteken, maar hij was voorzichtig. De jongste krijgt waarschijnlijk pas op zijn 18e de sleutel. Die kijkt echt helemaal nergens naar, dat is levensgevaarlijk voor hem en iedereen om hem heen. Maar het ging dus om de oudste. Ik zag voor me dat hij eens lekker los zou gaan in de snoep/koek/chipslade als hij thuis was aangekomen. Als je moeder je dan toch alleen naar huis laat lopen…
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Nog meer eighties trash, maar met een uitermate vermakelijke clip. Hoewel ik de piano op het grasveld – vreemd genoeg – altijd een tikje ontroerend heb gevonden.
De groep Ph.D. haalde met dit nummer in 1982 een grote hit. Hoe was het mogelijk, vraag je je soms af.
COLUMN - Nog regelmatig vraag ik me af wat er van hem geworden was als wij anders hadden gehandeld.
Dennis was veertien toen zijn pleegouders er helemaal doorheen zaten. Twaalf jaar hadden ze hun uiterste best gedaan, alle mogelijke energie erin gestoken om hem een goede toekomst te bieden. Maar door zijn puberteit en zijn achtergrond was de situatie onhoudbaar geworden. Liegen, bedriegen, stelen. Zijn zus zag een vriendje van Dennis met háár vest lopen. Had Dennis verkocht om aan wiet te komen.
Hij kwam in het kamertrainingsproject terecht waar ik jaren gewerkt heb. Het was een jongen met allerlei kwaliteiten. Hij was ad rem, sociaal en grappig. Maar hij had ook zijn probleemgedrag en het blowen ging door. Op zich niet zo gek, als je bedenkt dat hij de eerste jaren van zijn leven geen veilige omgeving had. Als baby werd hij mishandeld en verwaarloosd door zijn psychiatrische moeder. Zijn oma ving hem op, maar zij overleed plotseling. Een tante bood uitkomst, maar die hield het niet vol met zo’n lastige baby. Ook het volgende familielid moest na een maand afhaken. Van tante naar tante.
Nog voor z’n tweede gaat hij naar een kindertehuis. Hij houdt geen eten binnen en slaat iedereen van zich af. Op advies van de kinderpsychiater gaat de peuter, in principe definitief, naar een pleeggezin. Die houden het, dankzij gespecialiseerde begeleiding, vol tot z’n veertiende. De schade van de eerste twee jaar blijkt te groot voor een harmonieuze gezinsrelatie.
COLUMN - Ik vind m’n eigen mening steeds vermoeiender. Andermans mening trouwens ook. Ik zie Thierry Baudet met open blouse bij DWDD een of andere seksgoeroe verdedigen van wie ik die middag voor het eerst het bestaan vernam omdat iemand mij op Facebook wees op het immens slechte stuk dat Thierry Baudet over het fenomeen had geschreven op The Post Online.
Een korte samenvatting van het stuk: jonge vrouwen zijn monsters, en omdat jonge mannen leren dat vrouwen godinnen zijn, moeten ze weer leren hoe de monsters getemd moeten worden, dat nee ja betekent en dat niets haar zo opwindt als een man die haar vernedert.
In DWDD zegt Thierry Baudet dat de youtube-filmpjes van de seksgoeroe miljoenen keren zijn bekeken. Dat is zijn belangrijkste argument. En dat hij er zelf een boek over heeft geschreven, waarvoor hij grondige research heeft gedaan. Alsof drie keer zeggen dat je ergens veel over hebt gelezen mij overtuigt van je gelijk.
En zo’n jongen krijgt dan op diverse podia de ruimte om zijn mening te verdedigen. Een mening die te vervelend is voor woorden en een verdediging die te belabberd is om de moeite op te kunnen brengen het hoofd voor te schudden. En alsof het niet erg genoeg is dat zo’n jongen op diverse podia de ruimte krijgt om zijn waardeloze zegje te doen, gaat iedereen er ook nog eens over schrijven. Moi incluis. Dan zult u zeggen: schrijf er dan niet over. Laat het gaan. Maar dat lukt me niet. Vermoedelijk omdat ik het onverdraaglijk vind dat Thierry Baudet door al die aandacht in zijn veronderstelling wordt bevestigd dat de wereld zijn mening nodig heeft. Terwijl de wereld zijn mening kan missen als een kippenboer de vogelgriep.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Is dit trashy? Zeker weten. Maar vooral HEEL ERG jaren tachtig.
Ik heb nog steeds een zwak voor vrouwen met gestreepte truien en matjes. Maar die zie je niet zo veel meer tegenwoordig…
COLUMN - Op de website van RTL4 staat het als volgt omschreven: “Peter van der Vorst gaat in zijn nieuwe programma ‘SlimmerIQen’ op zoek naar de intelligenste mens van Nederland.” Ai. Schoonheidsfoutje? Of onkunde van de redactie? Intelligentste schrijf je immers met een ‘t’ voor –ste. Goed, kan gebeuren natuurlijk. Maar zo’n fout(je) is natuurlijk slordig en onnodig bij het juist aankondigen van een nieuwe kennisquiz. En dat terwijl RTL4 hard op weg lijkt te zijn om het slimste jongetje (m/v) van de hele ‘medialandschapsklas’ te worden!
RTL4 beschikt namelijk al jaren over het zogenaamde ‘vicieuze cirkel-effect’. Dit wil zeggen dat de populaire tv-zender succesvol inspeelt op bepaalde situaties waarin iets een bepaald gevolg heeft, terwijl dat gevolg daaropvolgend het eerstgenoemde verschijnsel in stand houdt en/of versterkt. Dit vicieuze cirkel-effect hebben ze in de loop der jaren op een slimme manier weten op te bouwen en in stand kunnen houden. De zender weet vooral te scoren met zogenaamde ‘emo-tv’, een populair genre, waarbij ingespeeld wordt op zowel de emoties van de deelnemers aan de programma’s als de kijkers thuis. Een zeer belangrijk gegeven in het creëren van het bewuste vicieuze cirkel-effect.
Niets is dan ook te gek voor deze inlevende en op gevoelens inwerkende zender, die ogenschijnlijk de succesvolste route naar geld, succes en waardering lijkt te hebben gevonden. Met schijnbaar gemak maken presentatoren als Natasja Froger, John Williams en de eerdergenoemde Peter van der Vorst een einde aan problemen rondom (v)echtscheidingen, extreme angsten, lichamelijke klachten, werkgelegenheid en hobby’s die uit de hand dreigen te lopen. Levens die ‘in puin’ vallen worden daarnaast nét op tijd van de ondergang gered, ‘dubbeltjes die op z’n kant’ vallen tuimelen uiteindelijk de goede kant op en er is zelfs een ‘Sex Academy’ geopend, voor stellen die het seksspoor bijster zijn.
We blijven even bij The Velvet Underground, maar deze keer gespeeld door Bettie Serveert. Hun cover van Stephanie Says heb ik altijd erg aardig gevonden:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.